Ingezonden persbericht
PERSINFORMATIE
Hotels.com reisetiquette: hoe om te gaan met fooien
Amsterdam, 23 juli De zomervakantie is begonnen. Met de beschikbare travelguides,
plattegronden en taalboekjes voelen Nederlanders zich goed voorbereidt. Maar hoe moet
de vakantieganger omgaan met het geven van fooien in populaire vakantiebestemmingen?
Wanneer geef je een fooi en hoeveel? Als wereldwijde hotelexpert kent Hotels.com de regels
van het geven van een fooi als geen ander. Hotels.com doet een duit in het zakje en geeft
waardevolle `tips'.
Tips van Hotels.com voor het geven van de juiste `tip':
· Wie in Italië het woord `Coperto' op zijn of haar rekening ziet staan zou in eerste
instantie kunnen denken aan een ijscoupe. Het gaat hier echter om een bijkomend
bedrag dat apart op de rekening wordt vermeld voor het couvert en het vooraf
geserveerde brood. Doordat er al een apart bedrag in rekening wordt gebracht,
hoeft de vakantieganger in Italië geen extra fooi te geven. Wanneer men besluit toch
een extra tip te geven dan is het in Italië gebruikelijk dit achter te laten op de tafel.
· Voor Spanje, een van de meest populaire vakantiebestemmingen onder
Nederlanders, gelden geen verplichtingen rondom het geven van fooien. Wanneer
de gast het naar zijn of haar zin heeft gehad dan ligt het in de Zuid-Europese
zonbestemming voor de hand een extra bedrag bovenop de initiële rekening te
geven. Leeg echter niet zomaar de portemonnee om van het kleingeld af te komen.
Een te klein bedrag wordt als zeer ongepast gezien en is zelfs beledigend voor de
Zuid-Europeaan: dan liever helemaal niks.
· Ook in Frankrijk is het raadzaam bepaalde ongeschreven regels op te volgen om
misverstanden te voorkomen. Een trotse `Garçon' die een fooi in de handen geduwd
krijgt is een absolute `faux pas', ofwel blunder. De Fransen laten `Le Pourboire'
beschaafd op de tafel liggen om de kelner niet in verlegenheid te brengen. De
etiquette verbiedt het om de fooi direct aan het bedienend personeel te geven.
· In veel geliefde vakantielanden zegt een lach meer dan 1000 Lira, zoals ook in Turkije.
De kelner of kofferdrager wordt hoogstens driemaal een fooi aangeboden. Wanneer
deze de fooi blijft afslaan, dan is een tip eenvoudigweg niet gebruikelijk. Wie
desondanks toch zijn dankbaarheid wil tonen, biedt de kelner bijvoorbeeld een
sigaret aan. Deze kleine materialistische gebaren worden vaak nog meer
gewaardeerd dan een geldbedrag.
· In Egypte gaat het totaal anders. `Bakschisch' (gift of geschenk) is hier een zeer
gebruikelijke vorm van communicatie tussen lokalen en toeristen. Fooi wordt in
principe altijd en overal verwacht, dat reikt van tassendragers tot hulpvaardige
passanten die de weg wijzen naar de bestemming.
· Vakantie in de Scandinavische landen is vakantiegeld-vriendelijk. In Zweden is de fooi
zowel bij hotels en restaurants als in taxi's inbegrepen in de prijs. Ook Denemarken is
een goede vakantiebestemming voor de portemonnee: fooi is hier niet verplicht.
· Erg prijzig zijn de Verenigde Staten. Hoewel een reis naar de VS door de gunstige
Dollar koers op dit moment erg gunstig is, lijkt het of de Amerikanen dit verschil goed
willen maken door de hoge fooi. 15% is hier de regel, liever echter zien zij 20%.
Gebruikelijk is hier ook het zogenaamde `tipping in advance', het vooraf betalen van
een fooi om jezelf onbeschaamd te verzekeren van de beste plaats in bijvoorbeeld
een restaurant.
· Reizigers die zich naar Groot Brittannië laten lokken door de zwakke stand van de
pond mogen tien procent extra afrekenen in een restaurant. Wie na een avondje
stappen ook de barkeeper mee wil laten delen in zijn of haar plezier doet dat met
woorden. Ook het aanbieden van een glaasje aan de barkeeper `(...)and have one
yourself as well." wordt gewaardeerd. De pubs blijven echter fooi-vrij.
· Wie op vakantie geld wil uitsparen kan het beste naar Costa Rica, Maleisië, Zuid-
Korea, Japan, China, de Verenigde Arabische Emiraten, de Fiji eilanden of Oman
reizen. Hier valt goed te besparen op fooien omdat deze gewoonte geheel
onbekend is.
Einde persinformatie. Donderdag 23 juli 2009.
Noot voor de redactie (