Stichting FOM
Meer informatie
Contactperso(o)n(en): Melissa Vianen
14 juli 2009, 2009/21
Mislukte siliciumlaser leidt tot verrassend inzicht in lichtverstrooiing
Het FOM-Instituut voor Atoom- en Molecuulfysica (AMOLF) in Amsterdam
heeft in samenwerking met het California Institute of Technology
(Caltech) geprobeerd om een siliciumlaser te bouwen. Het gewenste
onderzoeksresultaat om met de siliciumlaser de laserwerking van
silicium te vinden, werd niet behaald. Maar de metingen leidden wel
tot een verrassend nieuw inzicht in lichtverstrooiing: het licht
verstrooide bijna nooit de trilholte uit. En dat terwijl normaal
gesproken lichtverstrooiing alle kanten op gaat. Lichtverstrooiing is
van groot belang in de telecommunicatie-industrie, in medische
diagnostiek en in de ontwikkeling van nieuwe zonnecellen.
AMOLF-onderzoeker Albert Polman en Caltech-onderzoekers Kerry Vahala
en Tobias Kippenberg publiceren de resultaten vandaag in het
gerenommeerde tijdschrift Physical Review Letters.
Figuur 1. Ring van licht
vergroten Figuur 1. Ring van licht
Toelichting: Licht maakt een miljoen rondjes in een ring van glas
waarin silicium nanodeeltjes zijn ingebracht (grafisch ontwerp:
Caltech).
In 2000 publiceerden Italiaanse onderzoekers in het toonaangevende
blad Nature een artikel waarin ze claimden lichtversterking te hebben
gemeten in silicium. Dat leek een doorbraak, want onderzoekers zijn al
lang op zoek naar een lichtbron die gemaakt is van het basismateriaal
van de computerchipindustrie. Met een siliciumlaser zou het mogelijk
worden om het internet (dat met glasvezels en lichtpulsen werkt) op
een natuurlijke manier te integreren met de computertechnologie (die
met elektriciteit werkt). De aanwijzingen in het Italiaanse werk waren
echter indirect, het echte bewijs ontbrak.
Het Nederlands-Amerikaans team ging op zoek naar het echte bewijs en
probeerde een siliciumlaser te bouwen. Bij Caltech hadden ze eerder
een bijzondere trilholte voor licht ontwikkeld, waarin het licht in
een ring wordt opgesloten en zo een miljoen maal wordt gerecycled. In
zo'n structuur kan het licht zichzelf versterken en kan er
laserwerking optreden. De onderzoekers brachten kleine
siliciumdeeltjes in de trilholte. Maar wat ze ook probeerden,
laserwerking van silicium werd niet gevonden.
Siliciumdeeltjes, met afmetingen van slechts enkele nanometers, zijn
hele sterke lichtverstrooiers. Iedere keer als het licht met een
siliciumdeeltje botst, keert het om. Het gevolg is een gigantische
wanorde van heen en weer lopende lichtgolven. Het verrassende was
echter dat het licht bijna nooit de trilholte uit verstrooide, terwijl
normaal gesproken lichtverstrooiing alle kanten op gaat. De hemel is
bijvoorbeeld blauw omdat licht van de zon botst met stofdeeltjes en
moleculen in de lucht, en vervolgens alle kanten op verstrooit. In een
trilholte blijkt dat niet het geval te zijn: het licht verstrooit
alleen heen en weer binnen de trilholte en komt er niet uit.
Het effect lijkt sterk op wat vijftig jaar geleden al door Purcell
werd voorspeld voor lichtbronnen. Een lichtbron die in een trilholte
is ingebracht straalt zijn licht vooral de trilholte in en niet naar
buiten. Dit effect is al meerdere malen met experimenten bevestigd.
Lasers in DVD-spelers zijn bijvoorbeeld op dit principe gebaseerd. De
onderzoekers ontdekten nu dat precies hetzelfde ook geldt voor
lichtverstrooiing: licht botst met een verstrooier en heeft zo'n
sterke interactie met de trilholte dat het verstrooide licht in de
trilholte blijft opgesloten. Dat betekent dat het verstrooiproces dus
niet alleen door de verstrooier zelf maar vooral ook door de omgeving
(de trilholte) wordt bepaald.
Van mislukking tot verrassing
Albert Polman: "De Italiaanse onderzoekers zaten er naast met hun
siliciumlaser, en ze hebben een heleboel onderzoekers wereldwijd op
het verkeerde been gezet. Maar dankzij hun werk zijn wij met
siliciumdeeltjes en trilholtes gaan werken, met een verrassend
resultaat. Zo gaat het vaak in de wetenschap: de ene mislukking leidt
vaak tot een andere verrassing."
Referentie
Purcell-Factor-Enhanced Scattering from Si Nanocrystals in an Optical
Microcavity, T. J. Kippenberg, A.L. Tchebotareva, J. Kalkman, A.
Polman, and K.J. Vahala, Physical Review Letters, Volume 103, 027406
(2009).
Meer informatie
Melissa van der Sande, afdeling Communicatie, FOM-Instituut voor
Atoom- en Molecuulfysica (AMOLF), telefoon (020) 608 12 34.