KNHS


Praktijkles cursisten Zware Tour bij Dressuurstal Van Baalen 13 juli 2009
jurycursus ZT coby van baalen

Op donderdag 9 juli vond de vijfde les van de jurycursus Zware Tour plaats in Brakel bij de familie van Baalen. Coby en Marlies van Baalen en Johan Hinneman presenteerden de cursisten en docent Wim Ernes op een uitgebreid programma met een enorme variatie aan combinaties.

In haar woord van welkom greep Coby even terug op Aken waar Marlies met OJay een goede prestatie neerzette, maar zowel in de Grand Prix als in de Special een groot verschil had in de beoordeling. Zij merkte op hoe belangrijk het is voor de ruiter om naast iedere cijfermatige waardering ook een bemerking terug te kunnen lezen op het protocol zodat de ruiters meer begrip krijgen voor de soms aanwezige verschillen in waardering.

Ontwikkelen piaffe en passage
Op verzoek van Wim Ernes stond deze lesavond voor een groot gedeelte in het teken van de piaffe en de passage. Drie vijf jarige paarden betraden als eerste de rijbaan, Maartje van Bree op Zorba DVB (v. Ferro), Nathalie Smeets op Zigeuner DVB (v. Gribaldi) en Marrigje van Baalen op Ratzinger (v. Ricardos). Coby liet zien hoe zij te werk ging bij het aanleren van de eerste passen piaffe. In de meeste gevallen wordt eerst de piaffe aangeleerd. Bij paarden met een van nature wat kleinere draf worden soms ook in het begin een paar passagepassen meegenomen. Zij hebben een snellere bewegingsvorm en het risico op een ongewenste zweefdraf is daarbij minder aanwezig, aldus Coby. Vervolgens liet Marlies met de zeven jarige BCM Miciano (v. Medici) zien hoe zij de piaffe aan de hand traint. Het gaat hier op basis van spielerei eerst om het vertrouwen te winnen. Aan de hand laten piafferen is een mooie manier om het paard te laten wennen aan deze graad van verzameling, op zoek te gaan naar de grens, en de takt te bewaren. Het is belangrijk dat het paard daarbij rustig blijft, gaf Johann Hinnemann als richtlijn.

Rond instellen
Nathalie Smeets, Angela Krooswijk en Mara de Vries kwamen vervolgens met respectievelijk de zesjarige Wittenstein (v. Rousseau), de negenjarige BMC Flash (v. Fidermark) en de acht jarige Upper-Class (v. Polansky) in de baan. Met deze groep kon Coby laten zien hoe belangrijk een goede aanleuning is voor het goed uitvoeren van de piaffe en de passage. Afhankelijk van de bouw van het paard werden de paarden ronder of minder rond ingesteld. Wittenstein werd duidelijk ronder ingesteld dan bijvoorbeeld Upper-Class. Mara liet zien dat wanneer Upper-Class niet bovenin tegen het bit aan bleef lopen als gevolg het achterbeen direct minder onder werd gebracht. Angela werd gevraagd dit verschil aan te tonen in de passage en ze deed dit met zoveel verve dat het tot enige hilariteit leidde. Met de dertienjarige Outsider (v. Jazz), gereden door Janine Keijzer werden de series doorgenomen en kwamen de arbeidspirouettes kort aan bod. Ook de werkwijze in het aanleren van de piaffe en de passage voor zowel ruiter als amazone werd hier weer gedemonstreerd. Johann en Coby merkten op dat iedere methode, wanneer slecht uitgevoerd ook negatieve gevolgen heeft voor de kwaliteit van de beweging. Ruiters die het rond en diep rijden goed beheersen kunnen wanneer dit het paard ook past daarbij de hals en rugspieren aangespannen houden en op ieder moment voorwaarts wegrijden.

Positief
Na een korte pauze met een overheerlijk buffet was het de beurt aan de juryleden om een Grand Prix proef te beoordelen. Marlies zadelde hiervoor de twaalfjarige BMC Phoebe (v. Regazzoni). Ieder onderdeel werd na afloop besproken, waarbij Wim Ernes de cursisten niet alleen om de cijfers vroeg maar ook wilde weten waar zij ieder cijfer op baseerden. Wim benadrukte nogmaals dat bij iedere oefening de positieve onderdelen voorop staan. Kijk eerst naar de kwaliteit, naar wat goed is. En neem dan pas de kleine details mee in de afweging, aldus Wim.

Het enthousiasme van Johann Hinnemann en Coby van Baalen om met de juryleden te discussiëren over de kwaliteit van het gereden zijn, is ongekend en werd enorm gewaardeerd. Wim bedankte tot slot alle aanwezigen en noemde de cursisten geluksvogels. Om zon programma voorgeschoteld te krijgen met deze kwaliteit van ruiters en paarden is fantastisch. Om zo met elkaar te kunnen werken, is een voorbeeld van hoe wij in Nederland graag met ruiters, trainers en juryleden met elkaar willen overleggen om de sport verder te brengen!