ABVAKABO FNV

Stagelopen op de basisschool

Mijn stageweek is begonnen. De allereerste dag ging ik naar de John F. Kennedy basisschool in Arnhem. Daar werd ik opgewacht door Eric van de Kerkhof die daar als conciërge werkt. Eric werkt vier dagen per week, hij begint `s ochtends om kwart over zeven en vrijdag is zijn papadag.

Toen ik aankwam zaten de kinderen al in de klaslokalen. We begonnen uiteraard met het gebruikelijke bakkie. Tussendoor moesten we even toiletpapier bijvullen, want volgens Eric vreten ze dat zo ongeveer op. Eric heeft het naar zijn zin op de school en heeft goed relaties met de onderwijskrachten en de directie. Hij vult zijn eigen dag in. Er zijn vaste taken, zoals de planten water geven, het vuilnis buiten zetten en het oud papier. Ik bof, want mijn enige sjouwwerk bestaat vandaag uit een doos met papier bij het oude papier gooien.

Het was verder een rustige ochtend. Jammer dat ik daardoor weinig te doen had, maar het voordeel was dat we rustig konden praten. Volgens Eric heeft hij een `gouwe baan'. Hij houdt van kinderen en van werken met je handen. Deze baan biedt dus de ideale combinatie. Droogjes merkt hij op dat de onderwijskrachten soms ook net kinderen zijn: ze vullen het papier in het kopieerapparaat vaak niet bij, ruimen hun kopjes niet op en gooien natte was in de wasmand. Hij schetst een beeld van de school die in een zogenaamde Vogelaarwijk staat, maar met de verkeerde postcode minder subsidie krijgt.

Eric heeft eigenlijk maar een punt van kritiek en dat is de lage beloning die conciërges krijgen. Hij is vanuit de oude wet Vermeend-Moor overgegaan naar de Melkert-regeling. De banenpool kent hij ook. Pas na lange tijd kreeg hij een vaste baan. In die tijd was de gesubsidieerde arbeid veel in het nieuws en werd hij lid. Voor zichzelf, maar ook vanwege de solidariteit met anderen. Hij vindt het jammer dat er nog maar zo weinig actie wordt gevoerd voor deze categorie werknemers, dat mist hij wel een beetje. Graag ziet hij zijn salaris omhoog gaan, maar hij snapt ook wel dat de bonden nu met bijvoorbeeld de AOW bezig zijn. En ook dat is voor hem belangrijk, want hij wil wel op tijd met werken kunnen stoppen.

Eigenlijk tref ik een conciërge die vooral veel plezier in zijn werk uitstraalt en leuk met de kinderen omgaat. Bij het afscheid krijg ik de vraag mee om iets aan het salaris van de conciërges te doen. En dat niet alleen, ze worden vaak wegbezuinigd. Daarover zijn wij het eens: iedere school zou gewoon een conciërge moeten hebben met een vast dienstverband en een fatsoenlijk salaris.