Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek
Het korset van de plantencel
30 juni 2009
Van het mechanisme in planten, dat zorgt voor celgroei in één
specifieke richting, is nog veel onbekend. Duidelijk is wel dat een
structuur van parallelle eiwitbuisjes een belangrijke rol speelt. Op
30 juni zal Simon Tindemans, onderzoeker bij NWO-instituut Amolf,
promoveren aan de Wageningen Universiteit op de totstandkoming van
deze structuur. Volgens hem zijn kleine 'catastrofale botsingen'
cruciaal.
Planten kunnen voor hun stevigheid niet vertrouwen op een skelet zoals
wij mensen. In plaats daarvan moeten bijna alle cellen een steentje
bijdragen. Als een plant in de lengte groeit, en de cellen dus ook,
moet de celwand in één bepaalde richting worden opgerekt. Deze
richtingsgevoelige groei wordt mogelijk gemaakt door de microfibrillen
in de celwand, die als een korset in een bepaalde richting om de cel
worden gewikkeld. De ligging hiervan spiegelt het onderliggende
patroon van parallelle microtubuli, stevige dunne eiwitbuisjes, die
zich aan de binnenkant van de celwand en het celmembraan bevinden.
Het onderzoek van Tindemans is uitgevoerd binnen het programma
Computational Life Sciences van NWO en gaat over de vraag hoe deze
microtubuli, die als een soort wormpjes over de binnenkant van het
celmembraan 'kruipen', allemaal dezelfde oriëntatie krijgen. Uit
analytisch werk en simulaties komt naar voren dat de ordening van
microtubuli met name wordt veroorzaakt door 'catastrofale botsingen',
waarbij een groeiende microtubule na een botsing begint te krimpen.
Ook laten simulaties zien dat de cel de richting van het `korset' kan
bepalen door kleine lokale veranderingen in de eigenschappen van
microtubuli.
..............................
Meer informatie:
* drs. Simon Tindemans (AMOLF)
* t.: 06-41500927, e-mail: Tindemans@amolf.nl
* promotie: 30 juni 2009
* promotor: prof. dr. B.M. Mulder (Wageningen Universiteit)
laatst gewijzigd op 1 juli 2009