Vrije Universiteit Amsterdam
Epidemiologie en psychische behandeling van sociale fobie
* Startdatum: 28-05-2009
* Tijd: 10.45
* Locatie: Aula
* Titel: Epidemiologie en psychische behandeling van sociale fobie
* Plaats: Aula
* Spreker: Z.C. Acartürk
* Promotor: prof.dr. W.J.M.J. Cuijpers
* Onderdeel: Faculteit der Psychologie en Pedagogiek
* Wetenschapsgebied: Psychologie, pedagogiek en onderwijs
* Evenementtype: Promotie
Het aantal sociale situaties, die beangstigend kunnen zijn, is een
belangrijke aanleiding voor de ernst van de sociale fobie. Ook spelen
risico-indicatoren als lage scholing en laag zelfvertrouwen een rol.
Dit concludeert Ceren Acartürk in haar promotieonderzoek waarin ze
tracht de bestaande kennis over sociale fobie te vergroten door
verschillende aspecten van de epidemiologie te onderzoeken binnen een
bevolkingsonderzoek.
Sociale fobie is een belemmerende stoornis die gepaard gaat met hoge
percentages comorbiditeit (het tegelijkertijd hebben van twee of meer
stoornissen of aandoeningen) en belangrijke problemen op verschillende
levensgebieden. Hoewel cliënten vaker hulp zoeken voor andere
problemen dan de sociale fobie zelf, zijn deze wel bekend binnen de
geestelijke gezondheidszorg.
Bij het bestuderen van de ernst van de sociale fobie blijkt dat het
aantal sociale situaties, die beangstigend kunnen zijn, hiervoor een
belangrijke aanleiding te vormen. Bovendien komt uit de studie van
Acartürk naar voren dat een zeer groot deel van het percentage nieuwe
gevallen van sociale fobie bij de bevolking gedurende een bepaalde
periode gedetecteerd kan worden met behulp van een klein aantal
risico-indicatoren: lage scholing, laag gevoel van bekwaamheid, laag
zelfvertrouwen, emotionele verwaarlozing tijdens de kindertijd en de
daarmee gepaard gaande moeilijkheden. De gegevens haalde zij uit de
Netherlands Mental Health Survey and Incidence Study (NEMESIS)
(N=7076).
Vroegtijdige interventie door hulpverleners met extra aandacht voor de
kwetsbaarheidfactoren zouden het vóórkomen van sociale fobie
aanzienlijk kunnen verminderen. Ook blijkt uit Acartürk's model dat
`subthreshold sociale fobie' een risico-indicator is voor het
vóórkomen ervan. Dit zou een mogelijkheid kunnen zijn om hulp te
bieden nog voordat de situatie zich ontwikkelt in een sociale fobie.
Omdat er vaak eerder om medische hulp wordt gevraagd, zou het mogelijk
zijn om de klachten in een zo vroeg mogelijke fase te identificeren en
een interventie aan te bieden, voordat vermijdingssymptomen zich gaan
voordoen. Gelukkig ontdekte Acartürk dat ondanks de psychische en
economische lasten, psychische behandeling effectief is. Deze
effectieve behandelingen kunnen het leven van een groot deel van de
cliënten veranderen, wat uiteindelijk positieve economische gevolgen
kan hebben, voornamelijk op het gebied van de productiviteit.
© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam