Sri Lanka: als ratten in de val 14 mei 2009, Colombo - Terwijl de kogels om hun oren vliegen, springen Tharshini en haar man met hun twee weken oude dochtertje Anandi in het water. Ze vluchten voor hun leven, terwijl de Tamil Tijgers en regeringstroepen het vuur op elkaar openen.

In een opvangkamp bij Vavuniya staan vluchtelingen in de rij voor hulpgoederen. Foto: REUTERS/Stringer
In een opvangkamp bij Vavuniya staan vluchtelingen in de rij voor hulpgoederen. Foto: REUTERS/Stringer

Het is net na negen uur 's avonds. Tharshini's echtgenoot houdt de kleine Anandi boven zijn hoofd. In het donker moet het gezin tweehonderd meter door het water afleggen voordat ze aan de overkant zijn. "Ik huilde van angst," vertelt Tharshini, "maar we kwamen steeds dichterbij de overkant."

Plotseling laten de geweren weer van zich horen en Tharshini doet even haar ogen dicht. Als ze ze weer opent, ziet ze Anandi in het water liggen. Ze grijpt haar baby vast, maar haar man is nergens te bekennen. Als ze opnieuw om zich heenkijkt, ontwaart ze opeens het drijvende lijk van haar man in het water.

Verdoofd
Gillen doet ze niet. Het is ineens doodstil, terwijl het geweervuur onophoudelijk doorgaat. Letterlijk verdoofd door de schok waadt ze met haar dochter naar de overkant van het meer, waar ze door regeringstroepen worden opgevangen.

Het leger van Sri Lanka wil met grof geweld een einde maken aan het nu 25-jarige conflict met de Tamil Tijgers. De rebellen willen op hun beurt voorkomen dat burgers het oorlogsgebied verlaten. Hierdoor zitten tienduizenden mensen, waaronder vele kinderen, als ratten in de val in een klein gebied. Veel mensen zijn al omgekomen en Unicef is bang dat - nu de strijd weer is opgelaaid - het ergste nog moet komen.

Degenen die wel weg hebben kunnen komen, verblijven nu in opvangkampen in Vavuniya en Jaffna. In de afgelopen twintig dagen is het aantal vluchtelingen hier bijna verdrievoudigd tot ongeveer 200.000. Velen van hen, waaronder Tharshini en haar dochter, kwamen uitgeput, hongerig en getraumatiseerd in de kampen aan.

Overweldigend
Unicef-medewerkers werken dag en nacht om hulp aan de ontheemden te kunnen bieden. De behoefte aan schoon water en sanitaire voorzieningen als latrines is bijna overweldigend. Daarnaast zet Unicef voedingscentra op voor ondervoede kinderen en ondersteunt zij ziekenhuizen, zodat die de zorg voor moeders en kinderen aankunnen. Ook zorgt Unicef voor hulpgoederen, zoals medicijnen, kookgerei, waterzuiveringsmiddelen en onderwijsmaterialen. In tijdelijke klaslokalen krijgen ontheemde kinderen les, want het onderwijs moet zoveel mogelijk doorgaan. Alleenstaande kinderen worden opgespoord en opgevangen en getraumatiseerde kinderen krijgen psychosociale hulp.

Ook Tharshini en Andandi krijgen hulp van Unicef. Volgens Tharshini ziet haar dochter er weer gezond uit, maar ze vindt het vreselijk dat het meisje nooit haar vader zal kennen. "Hij was een goede man, een boer die heel hard werkte," zegt ze. "Een jaar geleden hebben we ook een winkeltje geopend. Nu is daar niets meer van over en is mijn man dood."