Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen

11-05-2009

Europees consortium gaat maatschappelijke impact van onderzoek meten

Het meten van de wetenschappelijke kwaliteit van onderzoek behoort tot de gangbare praktijk. Maar hoe de maatschappelijke invloed van onderzoek kan worden gemeten, is nog grotendeels een onbeantwoorde vraag. En zeker zo relevant is de vraag welke invloed de maatschappij op de wetenschap heeft. Een Europees consortium van kennisinstituten en wetenschappelijke instellingen, genaamd SIAMPI, heeft van de Europese Commissie 800.000 euro subsidie gekregen om beoordelingsmethoden te ontwikkelen voor het beantwoorden van deze vragen. Dit project, dat naar verwachting twee jaar zal duren, moet een kant-en-klare set indicatoren opleveren om de (productieve) interactie tussen wetenschap en maatschappij te meten. Eerste supranationale samenwerking
Terwijl de internationale wetenschappelijke wereld zich ontwikkelt tot een meer interactieve maar ook meer concurrerende gemeenschap, en onderzoeksfinanciers in toenemende mate vragen om meetbare valorisatie van onderzoek, blijft de ontwikkeling van methoden om de feitelijke maatschappelijke impact van onderzoek te meten achter bij deze trend. 'Maatschappelijke impact' wordt als concept weliswaar vaak in algemene wetenschappelijke beoordelingsprotocols opgenomen, maar krijgt meestal geen prioriteit en wordt niet in praktijk gebracht. Bovendien zijn metingen van de maatschappelijke impact vaak beperkt tot nationaal niveau. SIAMPI, een consortium van vier Europese kennisinstellingen, overstijgt deze nationale grenzen en gaat een interdisciplinaire, internationaal toepasbare methode ontwikkelen die geschikt is voor uiteenlopende onderzoeksgebieden.

Maatschappelijke impact meten via vier trajecten van productieve interacties
Het uitgangspunt van SIAMPI is dat kennis tot stand komt in een voortdurende wisselwerking tussen wetenschap en maatschappij, waarbij door alle stakeholders (onderzoekers, universiteiten en financiers, maar ook overheidsorganisaties, NGO's, bedrijven en burgers) feedback wordt gegeven, resultaten worden beoordeeld en verbeteringen worden voorgesteld.

Met de methode van SIAMPI zal de maatschappelijke impact van onderzoek kunnen worden gemeten via vier trajecten van productieve interacties:

1. directe persoonlijke contacten (uiteenlopend van gewoon overleg tot complexe vormen van onderzoekssamenwerking) 2. specifieke outputs (deskundigenrapporten, klinische richtlijnen, wetenschappelijk advies, enz.)
3. overdracht van zaken (producten, verandering in maatschappelijke praktijken, beleidsinstrumenten)
4. financierings- of andere ondersteuningsmechanismen (mensen, maatschappelijke praktijken, artefacten en ondersteuning).

Na deze analytische fase wil SIAMPI casestudy's gaan uitvoeren op de terreinen nanotechnologie, ICT, gezondheid en de sociale en menswetenschappen, zowel nationaal als supranationaal. Deze casestudy's worden als essentieel beschouwd, omdat ze zullen laten zien in hoeverre de methode in uiteenlopende onderzoeksdisciplines kan worden toegepast.

Kenmerkend voor de aanpak van SIAMPI is dat er van meet af aan niet alleen wordt gewerkt met onderzoekers die maatschappelijk relevant onderzoek doen, maar ook met maatschappelijke stakeholders. Beide groepen worden betrokken bij de ontwikkeling van criteria en indicatoren die het best aangeven welke productieve interacties zorgen voor een maatschappelijke impact van onderzoek.

Over SIAMPI
SIAMPI is een acroniem van 'Social Impact Assessment Methods for research and funding instruments through the study of Productive Interactions between science and society'. Dit project heeft voor een periode van twee jaar 800.000 euro subsidie gekregen uit het Zevende Kaderprogramma (KP7) van de EU, Wetenschap in de maatschappij (Science in Society -SiS).

De aanpak van SIAMPI bouwt voort op de sci_Quest-methode voor de evaluatie van onderzoek in de context van beleids- en maatschappelijke vraagstukken. Deze methode is ontwikkeld in opdracht van de Commissie van Overleg Sectorraden (COS) en is verder uitgewerkt door het platform Evaluating Research in Context (ERiC). Dit platform coördineert een aantal pilotprojecten waarbij de methode wordt getest op diverse universiteiten, onder meer bij faculteiten bouwkunde, rechten en elektrotechniek.

Noot voor de redactie,