PvdA Rotterdam
Nieuws
Simone Beunder overleden
Vr 8 Mei 2009 - Redactie
Simone Beunder overleden
Deze week kregen wij het droeve nieuws dat Simone Beunder is
overleden. Simone was een echte PvdA-vrouw en een bekende voor velen.
Matthijs van Muijen en Yasemin Yilmaz waren namens de fractie en
afdeling aanwezig bij haar begrafenis, waar Matthijs de gelegenheid
kreeg iets te zeggen:
Het was een mooie zonnige septemberdag 24 september. Ik kwam net bij
de opening van een opgeknapt speelveld bij de Heer Frankenstraat bij
Van Speijk. Bij de tramhalte stond Simone. Een moment dacht ze na.
Toen herinnerde ze zich mij weer. Ha Matthijs, hoe gaat het met je? En
met de partij? Volgens mij zei ze nooit Partij van de Arbeid, ze had
het altijd over de partij. Haar partij.
Het is verdrietig voor ons dat ze is overleden en namens de PvdA
fractie wil ik graag familie, vrienden en kenissen ons medeleven
tonen.
Simone voelde zich er thuis, bij de PvdA. Regelmatig stapte ze het
Stadhuis binnen en schuifelde met haar boodschappentasjes over de
gangen naar Kamer 3, waar de PvdA fractie kantoor houdt. Ze sloop
bijna naar binnen en ging rustig zitten. Met haar kwam de stad binnen.
De verhalen die ze overal vandaan haalde. Ze observeerde wat er
gebeurde en maakte een praatje. Daar genoot ze van.
Ik sprak nog onze fractiemedewerker Mirella de Koning, die net als wij
erg geschokt was toen ze hoorde dat Simone overleden was. Simone was
iemand met een groot hart. De eerste indruk was wie komt er nu weer
binnen, maar daarna voelde je haar warmte en hartelijkheid.
Soms kwam ze binnen met twee zelf beschilderde schoenen, soms kwam ze
heel netjes, altijd met haar kenmerkende baret. Simone was een lieve
vrouw die altijd grote belangstelling voor anderen toonde. Na een kop
koffie en een half uurtje kletsen stond ze weer op en schuifelde naar
buiten. Trots was ze op haar zoon Peter, de kunstenaar.
Bij ons was ze altijd welkom, hoewel... Simone kende geen grenzen en
wilde overal bij zijn. Ook bij de bijeenkomsten van de havenwerkgroep
van de fractie bijvoorbeeld, waar raadsleden met mensen uit de haven
discussieerden in een huiskamerbijeenkomst over de haven. De agenda
stond in het PvdA blad en Simone belde s ochtends op de dag van de
vergadering om 10 uur aan bij raadslid Ruud van Middelkoop, waar de
bijeenkomsten gehouden werden. Met een smoesje en glimlach vertelde
hij dat ze zich een week vergist had en volgende week van harte welkom
was voor een kop koffie.
Welkom was Simone niet overal. De ontreddering was groot in 2003 toen
ze door mensen werd weggestuurd van de nieuwjaarsreceptie. Ze vonden
dat ze er niet thuis hoorde en niet lekker rook. Ze werd getroost door
Jantine en Els op de fractiekamer. Ondanks deze negatieve ervaring
bleef ze zelf aardig en was bereid altijd positief te blijven over
anderen.
De laatste keer dat ik haar zag was die zonnige dag in september. Ze
zag er zo mooi uit dat ik een foto van haar nam. Zoals ze er toen
uitzag, zal ik haar blijven herinneren: een stralende, warme vrouw.
Simone, we zullen je missen!