Persbericht Gemeente Amersfoort - woensdag 29 april 2009
Tien kinderen en een groep krijgen een Kinderlintje
Burgemeester Albertine van Vliet-Kuiper van Amersfoort heeft op woensdag 29 april 2009 aan tien Amersfoortse kinderen en een groep een Kinderlintje uitgereikt. De kinderen hebben iets bijzonders gedaan. Iets waar andere mensen trots op zijn. Iets waar jong en oud een voorbeeld aan kan nemen. Soms is dat een heldendaad. Bijvoorbeeld wanneer kinderen, in geval van nood snel handelen en een leven redden. Soms zijn het bijzondere acties of uitzonderlijke keuzes.
Jury
De jury van de Amersfoortse Kinderlintjes 2009 bestond uit 4 kinderen en 3 volwassenen. De 4 kinderen ontvingen vorig jaar een Kinderlintje. Dit waren Romy van de Meent, Qwen Sterenberg, Jordi van de Vis en Lisette de Putter. De volwassen juryleden waren burgemeester Albertine van Vliet (voorzitter), Martien de Wilde (leerkracht op basisschool de Kosmos) en Arie Keijzer (directeur van Scholen in de Kunst).
Niek Ankoné (7 jaar) redde zijn buurmeisje uit het ijskoude water
Op een koude winterse dag ging Niek samen met zijn zesjarig buurmeisje buiten spelen. De sloot achter de huizen van Niek en Mirjam was bevroren, maar de ouders van Niek hadden gezegd dat ze absoluut niet op het ijs mochten gaan. Toen gebeurde er iets verschrikkelijks. Mirjam gleed uit, zakte door het ijs en verdween tot aan haar schouders in het water. Niek twijfelde geen moment en heeft zijn buurmeisje uit het water getrokken. Direct daarna is hij hulp gaan halen. Mirjam en haar ouders waren erg blij dat Niek zo snel reageerde.
De jury: "Een hele knappe prestatie èn zwaar om je buurmeisje uit het ijs te trekken als ze tot aan haar schouders in het water zit!"
Hannah Ebbenhorst (8 jaar) heeft de ambulance precies verteld wat er met haar vader aan de hand was
Hannah en haar broertje reden samen met hun vader in een motor met zijspan. Er lag een autoband langs de weg en hun vader reed hier tegen aan. Hierdoor sloeg de motor over de kop. Hannah en Niek werden uit de bak geslingerd. Hun vader was onwel geworden en verward. Hannah's broertje had wonden in zijn gezicht. Hannah twijfelde geen moment en is direct hulp gaan halen. Ze rende meer dan 1 kilometer verderop naar een boerderij om een ambulance te bellen. Doordat Hannah zo goed kon vertellen wat er met haar vader aan de hand was, kon de ambulance snel ter plekke zijn en goede hulp bieden. Haar vader bleek een hersenschudding en een botbreuk te hebben.
Floris Jansen (ambulanceverpleegkundige) vindt Hannah een voorbeeld voor alle kinderen.
De jury: "Hannah heeft fantastisch gehandeld! Zij heeft eerst haar broertje geholpen en is daarna een heel eind gaan rennen om hulp te halen. Ze heeft na dit ongeluk nog precies kunnen vertellen wat er is gebeurd!"
Sander van de Pol (10 jaar) zorgt heel goed voor zijn gehandicapte broer en zus
Sanders oudere broer en zus zijn allebei gehandicapt en hij is altijd met hen bezig. Je hoort Sander nooit klagen, ondanks dat het soms best moeilijk voor hem is. Integendeel! Hij is altijd lief voor ze en zorgt heel goed voor hen als ze iets nodig hebben. Ook zijn eerste spreekbeurt hield Sander over zijn broer en zus. De spreekbeurt ging niet over wat ze niet kunnen, maar juist over wat ze wèl kunnen. Sander hoopt namelijk dat kinderen wat positiever aankijken tegen mensen met een handicap. Zijn buurvrouw vindt dat hij een lintje verdient.
De jury: "Wat goed dat Sander zo positief met zijn broertje en zusje omgaat en anderen laat ziet wat ze juist wèl kunnen!"
Semira van Hees (10 jaar) helpt de kinderen in een Surinaams weeshuis
Semira's oma stuurt regelmatig kleren naar een weeshuis in Suriname. Toen Semira dit hoorde, vond ze dat zij zelf ook wel mee kon helpen. Wat ze kon missen aan kleren en speelgoed gaf ze daarom aan oma mee voor de kinderen in het weeshuis. Toen kwam Semira op het idee zelf ook geld in te zamelen voor het weeshuis. Ze verkocht spulletjes en deed samen met vriendinnen allerlei klusjes voor mensen in de buurt. Ook deed ze een deel van haar zakgeld in de weeshuispot. Als klapstuk organiseerden Semira en haar broer een sponsorloop. 15 lopers hebben allemaal 3 kilometer hard gelopen en veel geld ingezameld voor het weeshuis. Semira heeft het geld zelf, samen met haar broer, moeder en opa en oma naar Suriname gebracht.
De jury: "Wat enorm goed dat Semira haar oma goed begrepen heeft en op het idee kwam zelf geld in te zamelen door allerlei klusjes. Ook heel leuk is dat zij het geld zelf naar Suriname heeft kunnen brengen!"
Tino Massop (11 jaar) helpt al 6 jaar lang bij Dodenherdenking
Tino is erg betrokken bij de Tweede Wereldoorlog. Hij wil daar alles van weten en vertelt er over op school. Tino loopt al 6 jaar mee tijdens de Stille tocht. Dan helpt hij, als enig kind, de Bond van Wapenbroeders bij de bloemlegging op de oorlogsgraven op begraafplaats Rusthof. Tijdens de Dodenherdenking in 2007 mocht hij samen met mevrouw Van Roekel-Flos bloemen leggen bij het beeld 'Gevangene voor het Vuurpeloton' (De Stenen Man).
De jury: "Wat goed dat Tino ieder jaar bloemen legt bij de oorlogsgraven. Hij is een goed voorbeeld voor andere kinderen!"
Kickboksers Randenbroek verdienen een lintje
De wijkagenten van Randenbroek vinden dat het kickboksproject in Randenbroek een lintje verdient. Illias en Hakim Hammouche zijn broers en geven de kickbokslessen aan kinderen uit de buurt. Er doet ook een grote groep meiden mee en dat is best bijzonder. Zij hebben toestemming gekregen van hun ouders om mee te doen aan de bokslessen. Met deze ongebruikelijke manier van sporten gaat het om veel meer dan sporten alleen. Het is een nieuwe manier van respect verdienen, met agressie omgaan en steviger in je schoenen komen te staan. Dit is niet wat deze kinderen vanzelfsprekend van huis uit mee krijgen en hiermee wel. De kinderen zijn erg enthousiast en gemotiveerd.
De jury: "Heel bijzonder dat jongeren en vooral een grote groep meiden mee doen aan dit project. Zo bouwen zij aan een prettige en veilige wijk en ook aan hun eigen toekomst!"
Elenore Kuijper (6 jaar) is bewust van de natuur en van dieren
Iedere dinsdag- en vrijdagavond gaat Elenore met haar moeder naar de muziekschool. Bij de parkeerautomaat liggen altijd veel bonnetjes op de grond. Elke keer dat Elenore langs de parkeerautomaat komt, ruimt zij uit zichzelf alle papiertjes op. Dat doet ze soms wel 4 keer per week! Elenore gaat sinds januari 2008 naar de muziekschool. Hoeveel bonnetjes zal zij sinds die tijd opgeruimd hebben? Ik denk wel honderden...! Ook heeft zij een paar eendjes die zij elke dag te eten geeft.
De jury: "Heel knap dat Elenore met de natuur bezig is en voor dieren zorgt. Ze is een voorbeeld voor andere kinderen!"
Dagmar en Bente Eijkelboom (9 en 7 jaar): Knuffels voor Keniaas weeshuis
De oom van Dagmar en Bente werkt bij de KLM en vertelde de zusjes over een weeshuis in Kenia. De kinderen in het weeshuis krijgen nooit cadeautjes. Toen Dagmar en Bente dit hoorden besloten zij speelgoed voor de Keniaase kinderen in te zamelen. Op hun school De Kinderhof hebben ze verteld over het weeshuis en over de actie. Ze hebben hun klasgenootjes en alle andere kinderen van de school gevraagd om hun oude speelgoed en knuffels in te leveren. Het resultaat was een enorme berg autootjes, knuffelberen, barbiepoppen en ander speelgoed. De oom van Dagmar en Bente heeft alles meegenomen naar Kenia. En de weeskinderen? Die hadden, dankzij Dagmar en Bente, het mooiste kerstfeest ooit!
De jury: "Wat een mooie actie voor die weeskinderen in Kenia. Er is een hele hoop speelgoed opgehaald en bijna iedereen deed met de actie mee. Fantastisch!''
Rico Voskuilen (12 jaar) is een fantastische vrijwilliger!
In Hoogland woont een hele bijzondere jongen. Rico doet namelijk al een paar jaar vrijwilligerswerk en helpt daarmee heel veel mensen. Zo helpt hij elke maand mee bij het koffieschenken na afloop van de zondagsviering. Ook helpt hij regelmatig met beddenrijden en brengt hij patiënten van de afdeling naar de kapel zodat zij de viering kunnen bijwonen. Hij gaat regelmatig een stukje wandelen met iemand die in een rolstoel zit. Bij weer iemand anders gaat Rico trouw op de sterfdag van de partner even langs om een kopje koffie te drinken. Rico's vrienden bij de Sint Martinusparochie vinden hem een voorbeeld voor jong en oud. Hij laat zien wat je allemaal kunt betekenen voor je medemens.
De jury: "Wat knap dat Rico zich zo trouw inzet voor ouderen en zieke mensen. Hij is echt betrokken en daardoor een voorbeeld hoe je op jonge leeftijd al veel kunt betekenen voor een ander."
Noëmi Schermann (9 jaar): jong talent op weg naar de 'top' met haar Berglied
Noëmi speelt verdienstelijk piano. Dat doen wel meer kinderen. Noëmi heeft echter een speciaal talent, namelijk dat zij componeert en dat doen kinderen van haar leeftijd niet vaak. Haar composities zijn fantasierijk en verrassend. Afgelopen jaar deed Noëmi mee met de compositiewedstrijd van het Nederlands Blazers Ensemble (NBE) in het Concertgebouw. Ze componeerde hiervoor haar Berglied. Dit programma wordt uitgezonden door de VPRO op Nieuwjaarsdag. Noëmi werd bij deze wedstrijd over heel Nederland tweede en zal komend jaar weer mee doen, maar dan om eerste te worden.
De jury: "Wij vinden het heel bijzonder dat Noëmi zo goed muziek kan schrijven en wij zijn trots op haar tweede plaats. Wij hopen dat ze de volgende keer wint!''
Noot voor de redactie,
Gemeente Amersfoort