Nederlandse Vereniging van Journalisten
Camera-journalistiek: kwestie van aandacht verdelen
dinsdag 28 april 2009 | Camera-journalistiek is dagelijkse praktijk
geworden. Tegenstanders moeten er dus simpelweg mee leren leven. Maar
ook de meest fervente voorstanders geven toe dat niet ieder onderwerp
geschikt is. ENG-camera's blijven dus nodig voor goede
televisie-journalistiek. Zo bleek uit het debat `Vijf jaar camjo:
zegen of plaag', dat werd georganiseerd door de sectie Omroep van de
NVJ.
Zo'n 50 belangstellende journalisten en programmamakers kwamen op 22
april bij elkaar in de studio's van RTV Oost in Hengelo voor het
debat. Onder leiding van Caroline van den Heuvel (Eénvandaag)
debatteerden ze over nut en noodzaak van de camjo-journalistiek. `Wij
kiezen er bij het Journaal voor om onderwerpen soms camjo te draaien,
omdat je dan veel dichter op het onderwerp zit', betoogt voorstander
Tim Overdiek. De adjunct-hoofdredacteur zette in Londen voor het
Journaal de eerste multimedia post op. Overdiek ziet de grote
voordelen van het zelfstandig werken. `Door te blijven oefenen kun je
uiteindelijk net zo'n goed item afleveren als met een cameraman.'
Het gaat steeds meer over de techniek en minder over de inhoud,
concludeert presentator Wouter Kurpershoek van Eénvandaag. Kurpershoek
maakte als verslaggever zo'n 50 camjo-onderwerpen. Daarin merkte hij
dat het verdelen van de aandacht funest is voor een journalist. `Je
wilt om je heen kijken, mensen in de ogen kijken. Als camjo moest ik
ook een groot deel van de tijd op mijn camera letten. Dat maakt je als
verslaggever minder scherp.'
Camjo Ruud Dilling van RTV Oost erkent dat het verdelen van de
aandacht een gevaar is. `Voorheen was ik cameraman en ging ik voor 100
procent voor een mooi shot. Nu is dat ongeveer 60 procent, want ik
moet ook op geluid letten en de vragen stellen.' Maar dat vindt
Dilling geen probleem. `Er zijn mensen bij onze omroep die een betere
journalist zijn, maar ik wil ook graag doorvragen en de juiste
antwoorden horen.'
Bij het Journaal, vertelt Tim Overdiek, worden vooral
feature-onderwerpen camjo gedraaid. Het nieuws van de dag wordt nog
gemaakt door een verslaggever met cameraman. Bij de regionale omroepen
is dat anders. RTV Utrecht werkt alleen nog maar met
camera-journalisten. Daardoor heeft de redactie meer capaciteit en dus
ook meer mogelijkheden voor goede verhalen. De aanwezige redacteuren
zijn enthousiast, maar vanuit de zaal komt ook de vraag of de hogere
productie niet ten koste gaat van de journalistieke kwaliteit. Wouter
Kurpershoek denkt van wel: `Je bent ook meer bezig met de
randvoorwaarden en wordt afgerekend op beeldkwaliteit en shots, niet
meer op een briljante vraag.'
Heel anders is de insteek van Pieter Sijpersma, hoofdredacteur van het
Dagblad van het Noorden. De krant heeft drie camjo's in dienst, die de
site bedienen. Het is een aanvulling op de gedrukte krant. `Er zijn
onderwerpen die de krant niet halen maar die heel geschikt zijn om in
beeld te brengen. Dat gaan we dus doen. Wij zijn krantenjournalisten
en moeten nog veel dingen leren. Maar als ik merk dat landelijke
omroepen onze beelden kopen, zijn we denk ik goed op weg.' Binnenkort
start het dagblad met een eigen TV kanaal, waarop ook items van de
camjo's uitgezonden worden.