VU medisch centrum
De wereld achter De schoolbel
28 april 2009
Bij de
eerste geklingel van de schoolbel springen ze al overeind. Het is het
teken dat ze naar de volgende opdracht moeten van hun stationstoets.
De studenten in het eerste masterjaar oefenen de anamnese, meten de
bloeddruk, voeren lichamelijk onderzoek uit en schrijven een verslag.
En dit alles onder het toeziend oog van een observator die precies
vastlegt wat de student in de hem of haar toegemeten twaalf minuten
doet. Een race tegen de klok? "Nee hoor", stelt Hester Daelmans. " Het
is een praktijkoefening en ook in de kliniek staan artsen onder
tijdsdruk. Bovendien is aangetoond dat je studenten het beste kunt
beoordelen in de eerste minuten van een toets. Dan is het verschil
tussen een goede, een matige en een slechte student het duidelijkst."
Stationstoetsen zijn een uitvinding van de Schotse arts Ronald Harden.
Hij beschreef in 1975 de eerste objective structured clinical
examination (OSCE). Zijn idee zorgde ervoor dat het toetsen van
klinische vaardigheden drastisch veranderde. Inmiddels is dat in
geneeskundeopleidingen over de hele wereld overgenomen. Er word een
praktijksituatie nagebootst, waardoor niet alleen de vaardigheid zelf,
maar ook de interactie met een patiënt en het werken onder tijdsdruk
geoefend wordt. "Studenten vinden het over het algemeen erg leuk om te
doen. Ze zijn wel zenuwachtig, want het blijft natuurlijk een toets,
maar willen graag laten zien wat ze geleerd hebben."
bron: OnderwijsKatern