Leefbaar Rotterdam


vrijdag, april 24, 2009

Vrijlating in zaak kelderbox-verkrachting

Aan: Het college van Burgemeester en Wethouders Stadhuis Rotterdam
Coolsingel 40
3011 AD Rotterdam

Rotterdam, 23 april 2009

Betreft: schriftelijke vragen ter schriftelijke beantwoording Onderwerp: vrijlating in zaak kelderbox verkrachting

Geacht College,

Met verbijstering heb ik op 14 april kennis genomen van wederom een bizarre uitspraak van de Rotterdamse rechtbank. Een uitspraak die een enorm risico inhoudt voor de Rotterdamse samenleving en de kinderen van de verdachte. De verdachte, Maikel R. heeft in zijn kelderbox op een geestelijk gehandicapte vrouw gevangen gehouden en op beestachtige wijze misbruikt en tot prostitutie gedwongen. Over de schuldvraag lijkt bij de rechtbank weinig twijfel te bestaan. Desondanks is de mogelijk schizofrene verdachte in afwachting van zijn berechting op vrije voeten gesteld om voor zijn minderjarige kinderen te zorgen.

De onafhankelijke rechtspraak is een groot goed en deze staat uiteraard niet ter discussie. Dit laat echter onverlet dat politici in de Nederlandse samenleving het recht en de plicht hebben gerechtelijke missers, die soms voor onschuldige slachtoffers desastreuze gevolgen hebben, aan te kaarten. Als wij het niet doen, wie dan wel?

Hierover heb ik de volgende vragen aan het college:


1. Acht het college een dergelijke man in staat voor minderjarige kinderen te zorgen?

2. Is de meldcode op dit geval van toepassing, wie moet een dergelijk geval melden en heeft dit zin?

3. Wat gaat het college met spoed ondernemen om de kinderen van deze man en de inwoners van Rotterdam tegen deze man te beschermen?
4. Gedragsdeskundigen durven over de kans op herhaling niks te zeggen; wie is er naar uw mening verantwoordelijk als de verdachte weer de fout in gaat?

In de zaak van de Crooswijkse bijter, die meerdere mensen voor het leven verminkt heeft, bleek de rechtbank een taakstraf gepast te vinden. De schutter van café Laurenshof was in maart 2006 nog verantwoordelijk voor het neerschieten van een vrouw die levensgevaarlijk verwond werd. Hij zat slechts tweeënhalf jaar vast.

Door deze zaken die de samenleving ernstige schade berokkenen en ons inziens het vertrouwen in de rechtspraak ernstig schaden, plaatsen wij vraagtekens bij enkele uitspraken en handelingen van de rechterlijke macht in Rotterdam. In deze vertolken wij ook de gevoelens die onder brede lagen van de Rotterdamse bevolking leven


5. Hoeveel verdachten van een levensbedreigend of ander extreem geweldsmisdrijf lopen er, blijkens gegevens van OM en politie, in afwachting van hun rechtzaak vrij rond in Rotterdam?
6. Op welke wijze worden deze personen in de gaten gehouden en functioneert dit naar behoren?

7. Wat gebeurt er als deze verdachten in afwachting van hun proces, weer met justitie in aanraking komen?

8. Bent u van plan het Openbaar Ministerie en de rechterlijke macht aan te spreken op hun verantwoordelijkheid? Zo nee, waarom niet?
9. Bent u bereid het ongenoegen dat onder de bevolking leeft met de Raad voor de Rechtspraak en de verantwoordelijke minister te bespreken?

Met vriendelijke groet,

Ronald Sørensen
Leefbaar Rotterdam