PERSBERICHT
Tekstvak: PERSBERICHT _________________________________________

Onthulling monument `Het kind is er nog' in Echten

Echten/Amsterdam - Op vrijdag 17 april 2009 wordt in Echten (Friesland) het monument `Het kind is er nog' onthuld. Het monument is een eerbetoon aan de pleegouders in Friesland die in de Tweede Wereldoorlog Joodse kinderen bescherming boden. Het monument is tot stand gekomen op initiatief van de 76-jarige Loek Groenteman uit Amsterdam. Hij is van 1943 tot de bevrijding in 1945 als pleegkind liefdevol opgenomen in het gezin van Siemen en Hielkje Visser in Echten.

Er zijn in Friesland meer dan driehonderd monumenten die herinneren aan de Tweede Wereldoorlog. De meeste zijn gewijd aan het verzet en de gevallenen in de strijd tegen de nazi's. Andere herinneren aan verzetsdaden, de Joodse slachtoffers of de bevrijding in 1945. Een monument als eerbetoon aan de inzet van pleeggezinnen waarin Joodse kinderen opgenomen waren, kent Friesland nog niet.

Loek Groenteman uit Amsterdam dankt zijn leven aan de bescherming die hij als tienjarig Joods jongetje in Echten kreeg. Hij werd in juni 1943 als Loekie van Kampen opgenomen in het gezin van Siemen en Hielkje Visser. In betrekkelijke vrijheid, naar school gaan was niet mogelijk, heeft hij hier ruim twee jaar geleefd. Enkele maanden na de bevrijding in april 1945 bleken ook zijn ouders en broertje de oorlog te hebben overleefd.

Op 30 november 2004 zijn Siemen en Hielkje en Visser postuum geëerd met de Yad Vashem onderscheiding als `Rechtvaardigen onder de Volkeren'.

Het verhaal van Loek Groenteman is er een van vele. Precieze aantallen zijn niet bekend maar honderden Joodse kinderen hebben, zonder hun ouders, als pleegkinderen een veilig onderdak in Friesland en in Lemsterland in het bijzonder, gevonden.

Voor velen van hen volgde na de bevrijding geen hereniging met de ouders maar de trieste waarheid dat die waren omgekomen. In een aantal gevallen zijn de `illegale' pleegouders de officiële ouders geworden.

Het monument `Het kind is er nog' symboliseert de bescherming die een kind zoekt bij haar moeder. Ze klampt zich angstvallig aan haar moeders rok vast. Die staat pal voor haar kind en heeft het, achter haar rug, stevig bij de hand. Haar andere hand rust liefkozend op het hoofdje dat voorzichtig om haar heen kijkt.

De titel van het beeld verwijst enerzijds naar het moment dat Joop en Stella Groenteman na de bevrijding te horen kregen dat hun zoon Loek gezond en wel de oorlog had overleefd.

Anderzijds verwijst het naar de tekst die op de Joodse School in Leeuwarden staat en die ontleend is aan Genesis 30:37, `Het kind is niet meer'. Een tekst die voor de ruim 1,5 miljoen joodse kinderen geldt die de waanzin van de jodenvervolging niet hebben overleefd.

Het verhaal van de paar honderd kinderen die dankzij de bescherming van hun pleegouders de oorlog hebben overleefd, is dan ook bijzonder. Het monument in Echten onderstreept het uitzonderlijke karakter van hun menselijkheid in onmenselijke omstandigheden.


---

-----------------------------