`Gordon Brown, stop the rob and give us what the bankers got'
Vrijdag ben ik vanuit Brussel met collega George naar Londen gegaan.
Daar was zaterdag een grote vakbondsdemonstratie in verband met de
bijeenkomst van de G-20, die daar aanstaande week plaatsvindt.
Voorafgaand daaraan had collega-bond Unison ons uitgenodigd in verband
met een gezamenlijke vakbondsagenda ten behoeve van de crisisaanpak.
We gingen met de trein naar Londen. Dat voelde als een schoolreisje.
Het grappige was dat je net als bij een vliegtuig moet `boarden' en je
bagage laten controleren. In twee uur sta je midden in Londen. 's
Avonds waren we allemaal uitgenodigd voor een informeel etentje en de
volgende ochtend om 9.00 uur kwamen we bij elkaar. Het doel was om uit
te wisselen welke maatregelen in ieder land getroffen werden richting
de publieke sector en te kijken of we elkaar adviezen konden geven.
Het bleek al snel, dat wij in vergelijking met veel andere Europese
landen niet te klagen hadden. Niet alleen waar het de
werkloosheidcijfers en oplopende begrotingstekorten betreft, maar ook
de aanval op de publieke sector.
Ik heb mijn collega's bijgepraat over ons mogelijk sociaal akkoord en
ik kreeg jaloerse blikken. Iedereen wilde het stuk in het Engels
krijgen. De samenwerking met werkgevers vindt men volstrekt
onbegrijpelijk en nog meer dat we afspraken kunnen maken.
Als je daarover doorpraat, realiseer je je pas echt dat we het zo gek
nog niet doen. Het was een korte bijeenkomst. Afgesproken werd dat we
elkaar over en weer op de hoogte zullen houden en zonodig weer bij
elkaar zullen komen.
Daarna gingen we naar de demonstratie. Meer dan 50.000 mensen. Er liep
van alles. Vakbondsleden, anarchisten, communisten, groen etc.
Diversiteit ten top. Na uren slenteren en stilstaan hadden wij nog
steeds Hyde Park niet bereikt. Maar ja, ons vliegtuig wachtte niet.
We namen afscheid van onze collega's. Eerst naar het hotel om de
bagage op te halen en toen naar het vliegveld. Dat duurt wel een
tijdje in Londen.
Om 21.00 uur waren we terug op Schiphol. Aan een enerverende week kwam
een einde. Een week waarin veel is gebeurd. Hopelijk is de komende
week `iets' normaler.
ABVAKABO FNV