Bonnefantenmuseum Maastricht
19 maart: Film 1 Guy Maddin "Dracula, pages from a virgin's diary" (CAN 2002)
Inleiding David Deprez, directeur Lumière Cinema, Maastricht.
Guy Maddins Dracula (75 minuten) is een duizelingwekkend spektakel in de vorm van
Guy Maddin
een balletverfilming, gemaakt voor de Canadese televisie door een regisseur die op het
eerste gezicht niet veel heeft met dans en evenmin met televisie. De film, die wemelt van
de Victoriaanse gotiek, is misschien de meest getrouwe verfilming tot nu toe van Bram
Stokers boek uit 1897. Angst voor vreemdelingen en verboden seksualiteit worden er op
de helling gezet. Dracula is meer dan een dansfilm; het is een authentieke
expressionistische zwijgende film, gefilmd in (vaak ingekleurd) zwart-wit. Het genre
wordt dicht benaderd met de technologie uit de 21ste eeuw (dankzij digitale effecten, die
in bijna elk frame gesmokkeld werden), maar er werd wel gefilmd door lenzen uit het
begin van de twintigste eeuw. Dracula doet soms denken aan een mix van Michael
Jacksons Thriller en Carl Dreyers Vampyr, met vakkundig gechoreografeerde dans die
gereflecteerd wordt in spiegels, gehuld in flarden mist, versneld, vertraagd, en
vastgelegd op Super 8 en 16mm. Refereren aan muziekvideo-esthetiek zou voor de hand
liggen, maar net zoals videoclips zich ontwikkeld hebben door technieken te stelen van
met name avantgarde films, zo ontdekt Maddin een nieuw soort cinema door deze
innovaties terug te vorderen. In zijn meest consistent lonende film tot nu toe boort hij
een dolk in het verstopte hart van wat doorgaat voor hedendaagse cinema.
Bonnefanten Museum Maastricht