Gepubliceerd op 4 maart 2009
Het kraken van de code: nieuwe collegereeks over de interpretatie van
digitale cultuur
Gepubliceerd op 4 maart 2009
Onder de titel Het kraken van de code: over de interpretatie van
digitale cultuur gaat op woensdag 11 maart een nieuwe
interdisciplinaire collegereeks van start. Tijdens vier
woensdagavonden in maart en april zijn er hoorcolleges waarin
wetenschappers uit verschillende disciplines inzicht geven in de
manier waarop hedendaagse nieuwe mediakunst benaderd kan worden. De
collegereeks is onderdeel van het programma van de Illustere School
van de Faculteit der Geesteswetenschappen van de UvA, waarin onderwijs
en andere activiteiten voor niet-reguliere studenten wordt aangeboden.
De poëtica van de nieuwe e-cultuur
De opkomst van nieuwe digitale media hebben de kunsten voorgoed
veranderd. Kunstenaars creëren nu kunstwerken die zo hybride van aard
zijn dat ze niets meer van doen lijken te hebben met de traditionele
onderverdeling in de kunsten (zoals schilderkunst, muziek, literatuur,
theater, poëzie en theater). Termen als `multimedia', `mixed media' en
`intermedia' werden in het leven geroepen om die nieuwe mengvormen te
beschrijven. Sommigen spreken van een `postmedium condition'
(R.Krauss): een conditie die het kunstwerk voorbij het medium in de
wereld van concepten en processen zou hebben geplaatst. Betekent dit
dat de nieuwe e-cultuur geen eigen artistieke taal of mediumspecifieke
poëtica bezit?
Interactiviteit, een van de meest cruciale aspecten van de nieuwe
media, lijkt deze gedachte te ondersteunen. Door de computer lijkt
iedereen een mediakunstenaar te zijn en elke digitale uiting een
kunstwerk. Misschien kan Google zelfs wel gezien worden als het
ultieme kunstwerk? Sommige kritische stemmen spreken daarom van een
`unpoetics' van de mediakunst, omdat het onmogelijk is geworden de
specifieke artistieke waarde van mediakunst in deze alles
overheersende participatorische e-cultuur te traceren.
Echter, in de academische wereld zijn de kunst en haar vele
disciplines nog niet verdwenen. Integendeel: kunsthistorici,
literatuurwetenschappers, musicologen, theaterwetenschappers e.a.
blijven zich wijden aan de specifieke kunstmedia en de daarbij horende
interpretatiemodellen en geschiedenissen. Hoe zien zij de opkomst van
de nieuwe mediakunst? Zien ze manieren om hun mediumspecifieke
interpretatiemodellen toe te passen op deze nieuwe hybride kunstvormen
of moeten ze hun methodes aanpassen? Welke genealogieën traceren ze
voor de nieuwe mediakunst? En hoe gaan ze om met de `(un)poetics' van
de digitale cultuur?
Op basis van de meest aansprekende voorbeelden van hedendaagse nieuwe
mediakunst komen bovenstaande vragen aan de orde tijdens de
interdisciplinaire collegereeks
Over de Illustere School
Onder de naam `Illustere School' biedt de Faculteit der
Geesteswetenschappen van de UvA onderwijs en andere activiteiten voor
niet-reguliere studenten aan. Dit is onderverdeeld in: Open
UvA-Colleges (colleges voor reguliere studenten waar ook
`aanschuivers' zich voor kunnen inschrijven) en publieksactiviteiten
van de faculteit (activiteiten die buiten het reguliere circuit
vallen, zoals lezingenreeksen en stadswandelingen).
Praktische informatie
Data en tijd: 4 woensdagavonden (11 maart, 25 maart, 8 april en 22
april), van 19.30 tot 22.00 uur.
Locatie: zaal 104, PC Hoofthuis, Spuistraat 134, zaal 104
Deelname: zie onderstaande verwijzing voor meer informatie over de
deelnamekosten en inschrijving.
Zie onderstaande bijlage voor het programmaoverzicht en meer
informatie over de docenten.
Zie het origineel
Bijlagen
Bijlage bij 'Het kraken van de code'
Verwijzingen
Deelname en inschrijving
Bron: UvA Persvoorlichting