ChristenUnie
Bijdrage Esmé Wiegman aan het spoeddebat over de verticale
integratie van zorg
Bijdrage Esmé Wiegman aan het spoeddebat over de verticale integratie van
zorg
woensdag 11 maart 2009 20:00
Mevrouw Wiegman-van Meppelen Scheppink (ChristenUnie):
Voorzitter. Verticale integratie is volgens mij een duur woord voor
fusievorming. In het geval van de verregaande samenwerkingsplannen van
zorgverzekeraar DSW en het Vlietland Ziekenhuis, is er in juridische
zin weliswaar geen sprake van een fusie, maar door deelname aan een
coöperatie wordt DSW wel mede-eigenaar van het Vlietland Ziekenhuis.
De vraag is of verticale integratie tussen zorgverzekeraars en
zorgaanbieders een bijdrage levert aan het realiseren van meer
doelmatigheid en een beter kwaliteit van zorg. Staan de belangen van
de patiënt nog voorop als zorgverzekeraars mede-eigenaar worden van
ziekenhuizen? In hoeverre is er nog sprake van vraagsturing als de
zorgverzekeraar bepaalt door welke zorgaanbieder een patiënt zich moet
laten behandelen?
Volgens de minister biedt het zorgstelsel voldoende waarborgen om
mogelijke negatieve gevolgen van verticale integratie tussen
zorgverzekeraars en zorgaanbieders tegen te gaan. Hij wijst daarbij
onder meer op de toezichthoudende rol van de NZa en de NMa. Maar
volgens mij gaat de minister daarbij uit van een werkelijkheid gezien
vanaf de tekentafel, en gaat hij voorbij aan de werkelijkheid waarin,
juist nu, het zorgstelsel imperfecties vertoont. De problemen waarin
grote zorgorganisaties zoals Philadelphia en Meavita zijn geraakt,
hebben twijfels opgeroepen over de toereikendheid van het
instrumentarium van de toezichthouders. Moeten de rollen van de NZa en
de NMa bij het toetsen van fusies in de zorg niet versterkt worden?
De verticale integratie tussen zorgverzekeraars en zorgaanbieders kan
niet los worden gezien van de bredere discussie over
samenwerkingsvormen in de zorg. Daarbij moet ook de vraag aan de orde
zijn of de overheid zichzelf niet te veel en te snel op grote afstand
heeft geplaatst door bijna alle sturingsinstrumenten uit handen te
geven. Deze fundamentele vraag over de inrichting van het zorgstelsel
verdient een bredere discussie, die nog zal moeten worden gevoerd naar
aanleiding van de aangekondigde brief over goed bestuur bij
zorgaanbieders en over afbakeningen en verantwoordelijkheden.
Kortom, het verbaast mij, en dan druk ik mij nog zachtjes uit, dat de
minister geen stokje steekt voor de fusieplannen van DSW en het
Vlietland Ziekenhuis. In afwachting van de bredere discussie had hij
dat moeten doen, want de minister loopt door niet te handelen vooruit
op de uitkomst van een discussie, die voor ons nog niet duidelijk is,
maar voor de minister kennelijk wel.