Standpunt Unie Vrijzinnige Verenigingen: klopjacht op seksuele delinquenten

02/03/2009 17:11

UNIE VRIJZINNIGE VERENIGINGEN vzw

Wenst u te weten of er een pedofiel in uw buurt woont? Of wilt u er één melden? Dat kan vanaf deze week allemaal dankzij de website stopkinderporno.be . Slechts één muisklik zijn we verwijderd van informatie over de verblijfplaats van veroordeelde pedofielen. En met wat puzzelwerk weten we ook de identiteit van de slachtoffers. Volgens de oprichter van de website, Chris Hölsken, is het aan ons, aan de samenleving, om die seksuele delinquenten in de gaten te houden. "Niet akkoord", zeggen de minister van Justitie en Child Focus. En ze zijn niet de enige die deze mening zijn toegedaan. Ook de Unie Vrijzinnige Verenigingen (UVV) is sterk gekant tegen dit initiatief. Het is niet de taak van een enkeling om recht te spreken, dit blijft een voorbehouden prerogatief van bevoegde overheidsinstanties.

Het ligt allerminst in de bedoeling van UVV de misdrijven begaan door seksuele delinquenten te bedekken met de mantel der liefde. Het hoeft geen betoog dat we personen die zich bezondigen aan seksuele delicten moreel veroordelen. De rechterlijke macht doet dit trouwens op strafrechtelijke basis. Dit mag ons echter niet blind maken voor de onaantastbare burgerrechten waar ook seksuele delinquenten over beschikken. Het recht op privacy bijvoorbeeld. Met het eventuele bekendmaken van de daders is de kans groot dat ook de slachtoffers in éénzelfde beweging gekend zijn. De slachtoffers worden dan eensklaps een tweede keer slachtoffer.

Het initiatief is niet alleen nefast voor daders en slachtoffers, de gemeenschap deelt hier evenzeer in de klappen. Met het openbaar maken van dit soort informatie creëer je massahysterie en onveiligheidsgevoelens, wat dan weer leidt tot een klopjacht. Taferelen uit lang vervlogen tijden zou je denken, maar niets is minder waar. Bij identificatie en stigmatisatie is de kans reëel dat de veroordeelde geïsoleerd raakt, onderduikt, hervalt en onvindbaar blijkt. Hulpverlening en preventie is in dit geval dan uitgesloten. Ook een expert als Siegfried Koeck, als psycholoog verbonden aan het Universitair Forensisch Centrum te Antwerpen, is niet gewonnen voor de website. "Los van het feit dat het niet wettig is, heeft niemand baat bij de bekendmaking van die namen. Zo kan het een succesvolle therapie dwarsbomen."

Stigmatiseren is geen oplossing, integendeel zelfs. Behandeling kan dit (deels) wel zijn. "Internationale studies tonen aan wanneer men zich beroept op gedragstherapeutische technieken, al dan niet in combinatie met medische begeleiding, recidive significant wordt teruggedrongen. Dit heeft zijn nut bewezen, wat niet kan gezegd worden van initiatieven zoals stopkinderporno.be", aldus Siegfried Koeck. "Daarenboven kan een bepaalde interventie bij de ene effect hebben en bij de andere niet. Dit initiatief houdt dan ook geen rekening met de diversiteit van heel de populatie."

Overheid, experts en een groot deel van het middenveld zijn het dus eens, met de website maak je meer kapot dan wat je preventief zou kunnen hopen te verhelpen. En wanneer de balans zo ver in het negatieve doorslaat, moet er tegen een dergelijk initiatief dan ook gereageerd worden. Bij deze.

Sonja Eggerickx,

voorzitter Unie Vrijzinnige Verenigingen

Voor eventuele hyperlinks en bijlagen: Zie het origineel