Lilou Dekker, Alex Klerk,
Sylvia Kristel en Lotte Meerdink in
WIE WEET OVERLEEFT DE BEGEERTE ME
een voorstelling waarin de begeerte hand in hand gaat met de melancholie
Lilou en Lotte zijn 16 jaar. Hun kinderlijke onschuld heeft plaats gemaakt voor jeugdige schoonheid. Zij verlangen naar een leven als actrice. Een leven waarin ze het verschil zullen maken en waarin ze begeerd zullen worden. Zij worden samen op het toneel geplaatst met hét icoon van de begeerte; Sylvia Kristel. In 1974 werd zij als Emmanuelle, in de gelijknamige films, een fenomeen en maakte zij het verschil. Een ontmoeting en een confrontatie tussen twee generaties.
Lilou, Lotte en Sylvia hebben elkaar opgezocht. Het gedeelde verlangen van de 3 vrouwen om in het middelpunt van de aandacht te leven is het uitgangspunt. Zij vertrekken vanuit het opzoeken van de begeerte. Vanuit het verlangen om onderdeel te zijn van dromen. Maar naarmate de voorstelling vordert zal het vluchtige karakter van deze wens ze inhalen. Er ontstaat langzaam een symbiose. Lilou en Lotte vallen steeds meer samen met Sylvia Kristel. In eerste instantie vooral met de beelden uit haar sterrenleven maar gaandeweg ook steeds meer met de vrouw die zij nu is en het leven dat zij geleid heeft. Ze beginnen als twee 16 jarigen met nog een heel leven voor zich en eindigen in hun voorland. Gedrieën blikken ze terug op hun leven, en proberen ze deze ontmoeting, deze avond zolang mogelijk te laten bestaan. Want met het eindigen van de voorstelling zal datgene wat Lilou, Lotte en Sylvia met elkaar op de vloer gedaan hebben slechts herinnering zijn.
concept & regie Alexandra Broeder spel Lilou Dekker, Alex Klerk, Sylvia Kristel en Lotte Meerdink lichtontwerp/dramaturgisch advies Peter Budwilowitz fotografie Annette Kamerich
Over Alexandra Broeder:
De voorstellingen van Alexandra Broeder bewegen zich op het snijvlak van weemoed, troost en melancholie versus zwartgalligheid met een uitzichtloos perspectief. Vergankelijkheid en afscheid zijn centrale thema's in haar werk. Karaktereigenschappen van haar acteurs worden ingezet en uitvergroot ten behoeve van het thema. De realiteit en de theatrale werkelijkheid overlappen elkaar geregeld en ze schetst zo voorstellingen die nauw verband houden met de sociale belevingswereld van haar publiek. Naast de volwassen, professionele acteurs staan vaak kinderen op het toneel. De voorstellingen die zij maakt op locatie worden zelfs alleen door kinderen gespeeld: deze kinderen acteren voor een uitsluitend volwassen publiek en zwijgen de gehele voorstelling. Broeder confronteert zo haar publiek met de particuliere illusie, de toeschouwer projecteert zijn eigen (waan)voorstelling.
Over de samenwerking met Lilou & Lotte:
Lotte Meerdink en Lilou Dekker zijn de muzes van Alexandra Broeder. Als 11-jarigen speelden zij voor de eerste keer mee in een voorstelling van haar. Beiden waren geen kinderen meer, maar ook nog lang geen volwassenen. Ze hebben aan zes projecten van Broeder meegewerkt; lolita's, zwijgende kinderen, manipulatieve pubers en volwassenen. Ze zijn het allemaal een keer geweest. Maar kleine meisjes worden groot. En een nieuwe fase is aangebroken.
Wie weet overleeft de begeerte me werd mede mogelijk gemaakt door het NFPK+, het AFK, het LIRA Fonds en Stichting LikeMinds.
Petra Prinsen
medewerker programmering & marketing
t 036 84 55 502
f 036 84 55 510