ChristenUnie
Abortus géén excuus voor schending vrouwenrechten
Abortus géén excuus voor schending vrouwenrechten
woensdag 11 februari 2009 16:43 Minister Koenders van
Ontwikkelingssamenwerking heeft vandaag zijn aidsnotitie `Keuzes en
Kansen' verdedigd in de Tweede Kamer. Hij benadrukt daarin onder meer
het recht op abortus na verkrachting of bij ongewenste
zwangerschappen. ,,Maar liberalisering van abortusbeleid kan zomaar
tot gevolg hebben dat rechten van meisjes nog meer met voeten worden
getreden, omdat abortus slechts een medische ingreep is waarmee
makkelijk onverantwoord seksueel gedrag en dus ook verkrachtingen
kunnen worden verdoezeld," aldus Kamerlid Esmé Wiegman.
De ChristenUnie heeft waardering voor de integrale benadering van de
minister als het gaat om aidsbestrijding. Van betere voorlichting op
scholen en grotere beschikbaarheid van aidsremmers, tot aan
versterking van de rechten van meisjes en vrouwen en de strijd tegen
verkrachting als oorlogswapen. Maar door de nota heen zien we ook een
blind vertrouwen op harm reduction oftewel: schadebeperking en het
exporteren van het libertaire gedachtegoed van de vrije keuze op
abortus. Echter, abortus kan wat ons betreft geen excuus of een
legitimatie zijn voor het schenden van de rechten van meisjes en
vrouwen!
In landen als Ethiopië ondersteunt Nederland NGO's die veilige
abortussen uitvoeren, terwijl abortus in dit land verboden is. Zo
bleek ons tijdens een werkbezoek vorig jaar. Voor 300 birr (ongeveer
30 euro) worden abortussen uitgevoerd. Ze duren slechts een paar
minuten en de betrokkene krijgt tien minuten tijd om bij te komen. We
spraken een meisje van ongeveer 14 jaar oud die een abortus zou
ondergaan. Ze was hulp in de huishouding en door haar werkgever
verkracht. Toen navraag werd gedaan naar de psychosociale
hulpverlening, bleek dit totaal afwezig. Er was zelfs onbegrip over de
noodzaak daarvan. Voor deze jonge meiden die zijn misbruikt, is er
geen erkenning voor hun seksuele en reproductieve rechten (ook als ze
liever zouden afzien van een abortus is dit voor de dader natuurlijk
geen optie - en hij zal waarschijnlijk betalen). Haar rechten worden
hier dus met voeten getreden. Het lijkt ons dan ook van belang dat als
er al iets aan rechten gepropageerd moet worden, allereerst deze
misstanden moeten worden aangepakt.
Het VN-Actieprogramma van Cairo legt het accent en op het voorkomen
van ongewenste zwangerschappen. Dit wordt zelfs als hoogste prioriteit
aangemerkt. (Ook wordt in genoemde paragraaf sterk gewaarschuwd
abortus in geen enkel geval te promoten als methode van
gezinsplanning.) Als Nederland de Cairo-agenda werkelijk serieus
neemt, geeft het ook aan dit onderdeel van de agenda een krachtige
uitvoering. Daarvoor is het goed om drie accenten te leggen bij de
bestrijding van aids en de bescherming van de rechten van de vrouw:
1. Alternatieven voor abortus
Er zijn alternatieven voor (illegale) abortus, zoals psychosociale
hulpverlening en/of adoptie. Deze moeten aangeboden en gestimuleerd
worden. Ondertussen moeten de onderliggende oorzaken van onveilige en
ongewenste zwangerschappen aangepakt worden: Goede moeder- en kindzorg
spelen een grote rol in het terugdringen van de vraag naar abortus,
uiteraard naast een krachtige inzet om geweld tegen en verkrachting
van vrouwen te voorkomen. Nederland dient verder zich rekenschap te
geven van onderzoek dat gedaan is naar de negatieve psychische
gevolgen van abortus.
2. Versterken positie vrouw
De verbetering van de positie van vrouwen is het meest urgent. Het is
goed om daarbij te kijken naar de culturele context. We denken dan aan
misstanden met betrekking tot het zwagerhuwelijk in diverse Afrikaanse
culturen, geweld tegen vrouwen en vrouwenbesnijdenis, maar ook aan het
gelijktijdig hebben van meerdere seksuele partnerschappen, één van de
belangrijkste oorzaken van HIV verspreiding. Nederland moet op
tactische maar ook duidelijke wijze dit soort culturele praktijken
bespreekbaar maken en naar stapsgewijze verandering van binnenuit
streven. Het benutten van netwerken van kerken en Faith Based
Organisations en samenwerking met religieuze leiders zijn daarbij
cruciaal.
Het belang van Social protection: Vanuit het oogpunt van
rechtvaardigheid en effectiviteit, blijft het nastreven van
structurele `sociale bescherming' voor kinderen en ouderen de beste
oplossing. Het gaat om zoveel mensen, dat uiteindelijk alleen de
overheid dit kan doen (liefst in goede afstemming met ngo's).
3. Gedragsverandering
In het tegengaan van de AIDS-pandemie blijft preventie eerste
prioriteit. De steeds grotere beschikbaarheid van AIDS remmers mag er
niet toe leiden dat het belang van preventie minder gevoeld wordt,
omdat AIDS een ziekte zou zijn waar mee te leven valt. Preventie is
méér dan voorlichting over anticonceptie en toegang tot voorzieningen
voor reproductieve gezondheid. Preventie richt zich ook op verandering
van seksueel gedrag van mensen.
In de nota ´Keuzes en kansen´ wordt gedragsverandering slechts
marginaal genoemd. Zo worden in een bijzin het belang van onthouding
en trouw erkend. Nederland wil zich echter volgens de nota in zijn
beleid onthouden van morele oordelen over individueel gedrag en
slechts `toepassen wat aantoonbaar effectief is.' Echter uitkomsten
van wetenschappelijk onderzoek laten veelal niet slechts één
interpretatie toe of zijn niet altijd beleidsmatig eenduidig. De
ChristenUnie roept op een heldere keuze te maken voor
gedragsverandering.
De rol van de man verdient meer aandacht, omdat hij een cruciale rol
speelt in het waar maken van rechten voor vrouwen en meisjes. Een
relatiegerichte benadering, waarbij erkend wordt dat een man en vrouw
samen beslissen over seksualiteit en gezinsvorming, is het meest
effectief. Het gezin verdient meer aandacht als plek bij uitstek in
het bevorderen van preventie, zorg, opvoeding, weerbaarheid en
gedragsverandering.
De ChristenUnie is kritisch over de grote bedragen die weggezet worden
bij UNaids en global fund en ziet graag dat de minister prioriteiten
stelt en op basis daarvan een voorstel doet tot goede spreiding van
fondsen.