Nieuw-Vlaamse Alliantie
Dienst Alimentatievorderingen werkt ondermaats (09/02/09)
De Dienst voor Alimentatievorderingen bestaat vijf jaar en vierde dat
vandaag met een Colloquium in de Kamer van Volksvertegenwoordigers.
Vijf jaar na zijn oprichting is de DAVO echter nog steeds niet bekend
bij het grote publiek. En gelukkig maar, zegt N-VA-Kamerlid Sarah
Smeyers, want de huidige werking van de DAVO is ondermaats! Er moet
zeker werk gemaakt worden van de bekendheid van de DAVO, maar dan moet
ook wel iets gedaan worden aan de mank lopende werking en de kostprijs
van de dienst.
Sarah Smeyers kan tal van voorbeelden geven over hoe het scheef loopt
bij de DAVO, de dienst die achterstallige alimentatiebedragen
voorschiet aan mensen met een laag inkomen en die nadien probeert
terug te vorderen van de alimentatieplichtigen. Allereerst is er de
administratieve rompslomp waar de aanvragers zich doorheen moeten
worstelen. Zo is het voor vele alimentatiegerechtigden niet evident om
een originele echtscheidingsakte voor te leggen. Een automatische
gegevensuitwisseling tussen de DAVO en de FOD Justitie zou daar veel
aan kunnen verhelpen.
Smeyers klaagt ook aan dat de DAVO sinds haar oprichting nog maar 14%
van de uitbetaalde voorschotten heeft kunnen recupereren, terwijl een
vergelijkbare dienst in Nederland erin slaagt om tot 80% van de
wanbetalers op betere ideeën te brengen. De DAVO beschikt amper over
de middelen om de alimentatieplichtigen op te sporen en hen aan te
zetten om de achterstallige bedragen terug te betalen. Bovendien is
het ook bizar dat niemand inclusief de bevoegde minister Reynders
exacte cijfers kan geven over de kostprijs van de DAVO. Een
kosten-batenanalyse maken van de DAVO is bijgevolg onmogelijk.
Het idee van een enige rekening per belastingplichtige zou een groot
deel van het probleem kunnen oplossen en op de koop toe een grote
administratieve vereenvoudiging betekenen. Schulden uit
personenbelasting, BTW, verkeersboetes en onderhoudsvoorschotten
moeten nu afzonderlijk worden ingevorderd, terwijl dit gecoördineerd
zou kunnen gebeuren. Ook rechtstreeks loonbeslag op het inkomen van
alimentatieplichtigen kan een oplossing bieden.
Tot slot pleit Sarah Smeyers voor verplichte bemiddeling: Indien
partners besluiten een punt achter hun relatie te zetten, zou
bemiddeling verplicht moeten worden als er kinderen in de scheiding
betrokken zijn. Samen met een bemiddelaar kan dan gezocht worden naar
een evenwichtige oplossing die aanvaard wordt door beide partners. Dan
zal het probleem van wanbetaling zich allicht veel minder stellen. Nu
wordt in 40% van de gevallen alimentatie niet of onregelmatig
uitbetaald.
Auteur:
Sarah Smeyers
Kamerlid N-VA
Meer informatie:
Contactpersoon: Jeroen Overmeer, woordvoerder
Telefoon: 02/219 49 30
Fax: 02/217 35 10
E-post: jeroen.overmeer@n-va.be
Url: www.n-va.be