SGP
04 - 02 - 09 | Parlementair onderzoek nu te oppositioneel
Parlementair onderzoek nu te oppositioneel
De SGP had en heeft geen behoefte aan een onderzoek naar de inval in
Irak. De legitimatie was dat Sadam Hussein zich niets aantrok van
resoluties. Bovendien: er waren in Irak wél massagraven.
Een parlementair onderzoek zal, zeker nu, te oppositioneel en
verpolitiekt zijn. De extra waarde van parlementaire onderzoeken was
altijd dat ze breed gedragen werden. Gegeven die omstandigheden is de
SGP voor
een extern onderzoek.
Eén kanttekening maakt de SGP wel: de inlichtingenplicht aan de Kamer
kan en mag niet worden 'weggeparkeerd'. Wel zou het in het belang van
het onderzoek, goed zijn als de Kamer zich nu terughoudend opstelt en
wacht op de resultaten van het onderzoek.
________________________________________
Irak-onderzoek
4 februari 2009
Van der Staaij
Politieke steun
Voorzitter. De SGP-fractie heeft nooit de brandende behoefte gevoeld
aan een diepgaand Irak-onderzoek. Wij hebben tot nu toe geen enkele
gegronde aanleiding om te menen, dat het kabinet essentiële
informatie heeft achtergehouden voor de Kamer als het gaat om de
gegeven politieke steun aan de inval in Irak. Integendeel. Het kabinet
heeft ons destijds uitvoerig en uitentreuren ingelicht omtrent de
precieze redenen om steun te verlenen. Nederland verleende politieke
steun aan de inval, omdat Sadam Hussein weigerde bepaalde
VN-resoluties op te volgen. Daar was geen woord Arabisch bij. Dàt was
voor ons land de legitimatie om op te treden, en niet bijvoorbeeld de
concrete dreiging van massavernietigingswapens voor ons land.
Een juridisch ingewikkelde en omstreden vraag daarbij was of er nu nog
een extra resolutie nodig was als legitimatie voor de militaire inval.
Dit is echter een primair juridisch vraagstuk en heeft niets van doen
met een mogelijk ontoereikende informatieverstrekking.
Het is ook van belang te beseffen, dat we hier uitsluitend spreken
over politieke steun. Wij hebben destijds al de vraag gesteld, wat die
politieke steun nu eigenlijk voorstelde, nu dat met geen enkele
militaire bijstand of iets dergelijks gepaard ging. Wil de
minister-president daar nu nog eens op ingaan. Stel dat Nederland geen
politieke steun had gegeven: wat zouden daarvan de gevolgen zijn
geweest?
Daarnaast â laten wij dat ook niet vergeten â was er in Irak sprake
van een weerzinwekkend en buitengewoon gevaarlijk regime, waarvan niet
kon worden uitgesloten dat het werkte aan massavernietigingswapens.
Massavernietigingswapens zijn niet gevonden, maar wel vele
massagraven. Ik weet wel dat dit niet de aanleiding of rechtvaardiging
was voor de inval, maar ik wil het toch wel genoemd hebben. De indruk
zou anders wellicht kunnen ontstaan dat Sadam Hoessein bij nader
inzien toch een gezonde democraat bleek te zijn geweest, in plaats van
een afschuwelijke dictator.
Voorzitter. De bezwaren die een aantal fracties in dit huis hebben
tegen de gegeven politieke steun aan de inval, hebben zich
geconcentreerd in een permanente, te pas en te onpas herhaalde oproep
tot een parlementair onderzoek. Linksom en rechtsom is getracht
verwarring en twijfel te zaaien omtrent de informatievertrekking van
het kabinet. Dit is dermate effectief geweest, dat er inmiddels âin
den bredeâ een beeld is ontstaan, dat er inderdaad wel het nodige moet
zijn achtergehouden. Deze gang van zaken betreurt mijn fractie zeer.
De suggestie is gewekt âterwijl daar op dit ogenblik inhoudelijk geen
reden voor isâ dat het kabinet geen integere afweging heeft gemaakt en
iets te verbergen heeft. Dit beschadigt het aanzien van de overheid.
Begrijp me goed: als er écht aanleiding zou zijn dat te
veronderstellen, dan zal ook mijn fractie niet aarzelen om de onderste
steen boven water te halen, maar hier heb ik toch wel de stellige
indruk dat niet zozeer waarheidsvinding, als wel politiek en
oppositionele motieven het doorslaggevende motief waren om deze
kwestie tot vervelens toe op te rakelen. De parlementaire onderzoeken
die wij tot nu toe hebben uitgevoerd, hebben juist als kracht dat er
een consensus was over de noodzaak. Welnu, die consensus is er hier
juist niet. Het is deze Kamer die bij herhaling heeft uitgesproken
geen noodzaak te zien voor een parlementair onderzoek.
Gegeven deze politieke realiteit en de negatieve beeldvorming die is
ontstaan, gevoegd bij de recente uitlatingen van de Amerikaanse
onderminister, heeft mijn fractie begrip voor het besluit van het
kabinet om een externe commissie een onafhankelijk onderzoek te laten
verrichten naar de besluitvorming in Irak. Wij vinden dat een
verstandige beslissing.
Wij geven derhalve, om in de termen van het dossier te blijven,
politieke steun aan dit kabinetsbesluit, méér niet. Het begrip wat
wij hebben voor dit kabinetsvoornemen staat overigens los van de
huidige kredietcrisis; ik zou deze ontwikkelingen niet met elkaar
willen verknopen. De bevoegdheden van deze onafhankelijke commissie
moeten waarborgen dat alle relevante feiten omtrent de besluitvorming
kenbaar worden. Wij hopen dat hiermee alle gezaaide twijfel kan worden
weggenomen.
Inlichtingen
Mijn fractie wil wel de vinger leggen bij de overweging van het
kabinet om de gestelde vragen vanuit beide Kamers door te geleiden
naar de commissie en de beantwoording derhalve op te schorten. Ik wil
erop wijzen dat de grondwettelijke inlichtingenplicht niet door het
kabinet kan worden uitbesteed aan een externe commissie.
Ik verwijs wat dat betreft naar de heldere notitie over artikel 68
Grondwet van de toenmalige minister De Vries van BZK uit 2002 Het
kabinet heeft zelf altijd gezegd dat zij bereid is alle vragen ter
zake te beantwoorden, en wat mij betreft maakt zij dit ook waar.
Dank u wel