Uitreiking Award Corporatiedirecteur 2008
Toespraak van de minister Van der Laan tijdens de uitreiking van de
Award Corporatiedirecteur 2008 op vrijdag 23 januari 2009 op Paleis
Soestdijk.
Geachte voorzitter Deutekom en juryvoorzitter Bonnema, beste
aanwezigen,
Ik stel het zeer op prijs dat u mij heeft gevraagd om de Award voor de
Corporatiedirecteur 2008 uit te reiken. Ik begrijp dat dit de zesde
keer is dat u uit uw kringen een collega kiest die zich heeft
onderscheiden door zijn of haar prestaties. Dit jaar rondom het thema
wonen-zorg-welzijn en/of wonen-werken-leren.
Eerst zal ik wat algemene opmerkingen maken en dan over naar de
prijswinnaar. Het onderwerp 'volkshuisvesting' heeft mijn warme
belangstelling. Ik gebruik dat begrip 'volkshuisvesting' bewust en
graag. In de tijd dat ik actief was in de Amsterdamse politiek, heb ik
gezien waar het voor staat. Namelijk voor betaalbare en kwalitatief
goede huizen. De Amsterdamse school in de beste traditie van Wibaut en
De Miranda. In heel Nederland.
Als vandaag de dag in de Vogelaarwijken kansen/perspectief bieden op
emancipatie in de ruimste zin van het woord het doel is, dan staat dat
feitelijk midden in die traditie. In mijn Amsterdamse tijd ben ik dan
ook zeer onder de indruk geraakt van wat woningcorporaties deden en
doen in de steden en wijken. Dáárdoor heb ik affiniteit met uw sector.
Als krantenlezer en advocaat was ik natuurlijk bekend met de matige
verhoudingen tussen corporaties en rijksoverheid. Maar toen ik twee
maanden geleden aantrad als minister voor WWI, was ik onaangenaam
verrast door de scherpte daarvan.
Ik wil nu niet te lang stilstaan bij de mogelijke verklaring voor die
stroeve verhouding. Wat ik wél wil is de vele kwesties proberen weer
vlot te trekken en mij tot het uiterste er voor inspannen om het
bondgenootschap tussen Rijk en corporaties te herstellen. Terug dus
naar de goede verhoudingen van vroeger, met behoud van ieders eigen
aan de nieuwe tijden aangepaste verantwoordelijkheden.
Want waarom heb ik de woningcorporaties nu zo hoog zitten? Naast uw
traditionele volkshuisvestingstaak investeert u ook in onder meer
woon-zorgcomplexen en in het zogeheten maatschappelijk vastgoed, zoals
buurthuizen, brede scholen en welzijnsvoorzieningen. Daarmee levert u
een belangrijke bijdrage aan de leefbaarheid in steden, wijken en
buurten. En niet alleen in de beroemde 40 maar in honderden wijken. U
vat uw maatschappelijke taak breed op en daar ben ik anders dan
bijvoorbeeld Brussel heel blij mee.
Tijdens mijn eerste werkbezoeken heb ik daarvan goede voorbeelden
gezien. In december was ik in de Utrechtse wijk Ondiep. Daar heeft
woning corporatie Mitros een pand omgebouwd tot een
gezondheidscentrum, waarin onder andere huisartsen, een apotheker en
welzijnswerkers zijn gevestigd. Dit centrum past in het plan om van
Ondiep een levensloopbestendige wijk te maken. Een wijk dus waar
wonen, zorg en welzijn zó op elkaar worden afgestemd dat mensen van
alle leeftijden, met en zonder handicap en van iedere cultuur goed
kunnen blijven wonen. Daarin speelt Mitros een belangrijke rol.
Dat geldt ook voor Woningcorporatie Stichting Volkshuisvesting in
Arnhem, waar ik afgelopen maandag op bezoek was. In de wijk 't Broek,
een buurt met veel sociale problemen, voert de woningcorporatie
zogeheten 'achter de voordeur'-gesprekken. De corporatie kijkt niet
alleen naar de staat van de woning, maar ook en gestructureerd naar de
staat van 'de mens'. Is er hulp nodig bij het zoeken naar werk of
scholing? Of schuldhulpverlening? Ik begreep dat er vaak honderden en
soms duizenden extra euro's voor individuele bewoners kunnen worden
gevonden. Ook weer zo'n uitstekend voorbeeld van maatschappelijke
betrokkenheid.
Als lid van het kabinet sta ik voor genomen besluiten, maar laten we
met een frisse blik kijken wat we voor elkaar kunnen betekenen en
oplossingen zoeken met die blik. Oplossingen waarvan iedereen zal
zeggen: ja, die zijn gewoon beter! Ik sta open voor elke suggestie van
uw kant.
Binnenkort zal ik de Tweede Kamer, maar natuurlijk ook u en de andere
betrokken partijen, informeren over de hoofdlijnen van het nieuwe
stelsel voor de corporaties zoals ik dat voor ogen heb. Dit naar
aanleiding van het advies dat de stuurgroep-Meijerink hierover op
verzoek van mijn voorgangster en Aedes heeft uitgebracht.
Wat ik wil is een stelsel dat brede steun geniet en hopelijk een fors
aantal jaren meekan. Een stelsel waarmee het publiek belang dat u als
sector al jaren loyaal en ruimhartig dient, ook echt kan worden
gewaarborgd. Waar we de begripen matschappelijk ondernemen en
volkshuisvesting 'state of the art' kunnen verbinden.
Dames en heren,
Ik stap nu over op de uitreiking van de Award voor de
corporatiedirecteur 2008. Want daar zijn we hier tenslotte voor bij
elkaar. De jury onder leiding van Alex Bonnema constateerde dat er een
aantal hoogwaardige kandidaten bij de inzendingen zat. Daarom is
besloten dit jaar geen drie, maar vier kandidaten te nomineren:
* Ad Gruijters van Casade woondiensten in Waalwijk;
* Rob Jansen van Vivare in Arnhem;
* Pim van Mourik van Palissade in Gorinchem en
* Jan Peters van Laris Wonen en diensten in Didam.
Verder viel het de jury op, las ik in het juryrapport, dat het aantal
initiatieven op het terrein van wonen-zorg-welzijn en/of op het
terrein van wonen-werken-leren aanzienlijk is, met het accent op het
terrein van wonen-zorg-welzijn. Dat vind ik een verheugende
constatering en sluit aan bij wat ik eerder zei over de
maatschappelijke rol van woningcorporaties.
Ik laat u niet langer in spanning. And the winner is: Rob Jansen van
Vivare. Mijnheer Jansen, van harte gefeliciteerd met deze Award! U
bent de zesde winnaar geworden van wat ik maar noem de Oscar van
corporatiesector. Maar ook de andere genomineerden wil ik feliciteren,
want ook u heeft een prestatie geleverd die collega-corporaties tot
voorbeeld kan strekken.
En waarom heeft Rob Jansen dan gewonnen, vraagt u zich ongetwijfeld
af. Het antwoord op die vraag kan ik alleen geven door een stukje voor
uit het juryrapport voor te lezen: 'Vivare staat bekend als een partij
op wie je altijd een beroep kunt doen. Daarbij wordt geen afwachtende
houding aangenomen, maar het initiatief wordt opgepakt om projecten
tot stand te brengen, vanuit de gedachte dat er geen opgave mag
blijven liggen. Rob Jansen doet dit alles vanuit een grote
betrokkenheid. Hij is een bruggenbouwer tussen partijen, zelfs als de
oevers verdwenen zijn.
Rob Jansen is van gewoon doen en resultaat behalen en bij iedere
mogelijkheid om het belang van vernieuwing in wonen-zorg-welzijn uit
te dragen, staat Rob Jansen vooraan om het verhaal te vertellen. Dat
betekent dat bij elke eerste paal, oplevering enzovoort Vivare actief
naar buiten treedt met aandachttrekkende activiteiten.' Einde citaat.
Mijnheer Jansen, volgens mij heeft de jury u volkomen terecht
uitgeroepen tot winnaar van de Award. Als u even naar voren wilt
komen, dan ga ik u de Award overhandigen.
Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer