Artsen zonder Grenzen
Er is geen veilige plek in Gaza
Op twee kilometer afstand van veldcoördinator van Artsen zonder
Grenzen Jessica Pourraz in Gaza-stad vonden gisteren hevige gevechten
plaats. Ze beschrijft de situatie ter plekke.
`Op woensdagnacht kwam het offensief erg dichtbij. Het leger is nu op
twee kilometer afstand van Tal El-Hawa, waar gevochten wordt en veel
tanks zijn. De aanval begon afgelopen nacht en ging door tot vanmiddag
vandaag. Veel families zitten gevangen en er zijn veel gewonden.
Steeds weer is er het enorme probleem van toegang. Het Internationale
Rode Kruis probeerde overeenstemming te krijgen met het Israëlische
leger over een evacuatie van gewonden, maar dat lukte niet. Ambulances
van de Rode Halve Maan proberen de gewonden ook te bereiken, maar dat
is tot nu toe niet gelukt.
De hemel is helemaal zwart, er is de hele tijd rook en er zijn
voortdurend bombardementen. Het lijkt alsof de gevechten erg dichtbij
zijn.
Twee van onze medewerkers hebben familie in Tal El-Hawa. Eén van de
families lukte het om vandaag te evacueren. Ze besloten 's middags te
vertrekken omdat de bombardementen erg hevig waren en ze bang waren
voor wat er met hun gebouw zou kunnen gebeuren. Ze namen niets mee en
gingen te voet, tussen de tanks door, en kwamen zo bij ons gebouw aan.
We proberen ze onder te brengen in onze kliniek voor postoperatieve
zorg, waar al 30 mensen schuilen. We maken ons veel zorgen over de
andere familie die niet vertrokken is. We hebben geen nieuws over hen
en we kunnen ze niet bereiken; bellen lukt niet meer. Het
Internationale Rode Kruis kan ze niet bereiken, de Rode Halve Maan kan
ze ook niet bereiken.
Dichtbij Tal El-Hawa staan een gebouw van het Internationale Rode
Kruis en een complex van de VN. De mensen die hebben kunnen ontsnappen
zijn naar die gebouwen gegaan, omdat ze dachten dat ze daar veilig
zouden zijn. Maar deze morgen zijn drie raketten afgevuurd op het
complex. Zoals we al gezegd hebben gezegd, er is geen veilige plek
meer in Gaza. Daar maken we ons erg veel zorgen over.
Ons team heeft nog geluk in vergelijking met het Internationale Rode
Kruis, de VN en de burgers die vast zitten in Tal El-Hawa. Wij
bevinden ons nog altijd op een veilige plek, behoorlijk ver van de
gevechten, dus voor nu zijn we beschermd. Maar we blijven beneden, we
gaan niet meer naar de bovenverdiepingen; we zijn te bang dat het
gebouw wordt getroffen door een raket. We weten nooit wat er kan
gebeuren dus we verplaatsen ons niet.
We hopen dat de situatie zal veranderen. Morgen hopen we 10 nieuwe
medewerkers de Gazastrook in te krijgen die nu in Egypte wachten -
chirurgen, anesthesisten en verpleegkundigen. We hopen ze zo snel
mogelijk in het Al Shifa ziekenhuis en misschien ook nog in een ander
ziekenhuizen aan het werk te zetten om gewonde burgers te behandelen.'
15 januari 2009