Gemeente Moerdijk
Nieuwjaarstoespraak burgemeester drs. W.M.J. Denie
Geachte inwoners van de gemeente Moerdijk,
Burgemeester W.M.J. Denie
In China heeft men de merkwaardige gewoonte een jaar aan het begin
een bepaalde naam toe te kennen, in de verwachting dat het jaar
zich wel naar de astrologie zal voegen. Zo wordt 2009 (althans
vanaf 26 januari) het jaar van de Os. Wij westerlingen hebben veel
meer de hebbelijkheid om op een jaar terug te kijken en dan
achteraf dat jaar een naam te geven. Ik herinner me nog de Engelse
koningin met haar annus horribilis. Collega Cohen had het over het
jaar van de kredietcrisis. Zeker zal die ook voor Moerdijk gevolgen
hebben, rechtstreeks of misschien eerder indirect, door partners
uit het bedrijfsleven, die wat minder happig zijn om nieuwe
projecten op te pakken of af te werken.
Maar voor mij zijn het toch heel andere dingen die 2008 bijzonder
hebben gemaakt. Allereerst de geboorte van mijn en ons eerste
kleinkind, maar dat is privé, en daar zal ik u verder niet mee lastig
vallen.
Maar wat ons allen aangaat: op 1 juli vorig jaar ben ik geïnstalleerd
als burgemeester van de gemeente Moerdijk. Dat houdt automatisch in
dat ik tot 1 juli van dit jaar allerlei dingen voor de eerste keer in
mijn leven ga meemaken. Dat ik dat op mijn tweeënzestigste nog mag
zeggen, geeft mij een jeugdig en juichend gevoel. Alsof ik nog een
heel leven voor me heb. Ik hoop dat dat mij ook is vergund.
Maar goed, een van de dingen die ik voor het eerst van mijn leven doe
is het houden van de nieuwjaarstoespraak als burgemeester van
Moerdijk. Terugkijkend op het half jaar dat ik nu hier ben kan ik
alleen maar zeggen, dat het zowel mijn vrouw als mij hier steeds beter
gaat bevallen. Nou geloof ik niet dat ik zon verschrikkelijk moeilijk
mens ben, maar het is toch van beide kanten, van uw kant en van mijn
kant bedoel ik dan; het is even aftasten geweest wat voor vlees we in
de kuip hadden. Bij mijn benoeming werd mij onder andere door de
Commissaris van de Koningin meegedeeld dat Moerdijk een moeilijke
gemeente was. En dan bedoelde ze niet alleen de geweldige
verscheidenheid aan plaatsen, dorpen en gehuchten met allemaal hun
eigen belangen en hun verschillende interesses. Minstens evenzeer
doelde zij op moeizame verhoudingen in de politieke sfeer.
Ik heb me schrap gezet en de sprong in het diepe gewaagd. Inmiddels
heb ik al uitgebreid kennis kunnen maken met de gemeentelijke
organisatie. Veel medewerkers ken ik van naam en ik weet van velen wat
ze doen en bij wie ik dus moet zijn als er problemen opgelost moeten
worden. Uiteraard ken ik ook de collegeleden inmiddels vrij goed. In
het begin was het een beetje aftasten, geen wonder ook gezien hun wel
uiterst minimale inbreng in de benoemingsprocedure. Maar ondertussen
weet ik van iedereen al zon beetje wat zijn of haar manier van werken
is en door de gesprekjes tussendoor ben ik ook al aardig op de hoogte
van hun privésituatie.
Ik heb gemerkt dat de Moerdijkse wethouders ervaren, gedreven mensen
zijn die het beste voorhebben met de inwoners van de gemeente, maar
die ook steeds weer aanlopen tegen het feit dat het heel moeilijk is
om ijzer met handen te breken. Alles vergt tijd, of we dat nou leuk
vinden of niet!
Voor de raad geldt in principe precies hetzelfde. Misschien wel
tekenend voor de goede verhoudingen is dat ik hier op uitdrukkelijk
verzoek mede namens de gemeenteraad het woord voer. De raadsleden zijn
enthousiaste en hardwerkende mensen die zich inzetten voor hun
gemeente, voor hun inwoners. Dat gaat niet altijd even gemakkelijk,
maar om dan te zeggen dat de raadsleden moeilijke mensen zijn, dát
gaat me veel te ver. Het is natuurlijk een gegeven dat de
getalsverhouding coalitie oppositie vrijwel in evenwicht is, en daar
zit hem natuurlijk de angel. Dat brengt dikwijls spanningen met zich
mee. Besluiten worden doorgaans met kleine meerderheden genomen; en
dat vergt ook veel fractiediscipline en weinig ruimte voor eigen,
misschien afwijkende standpunten. Persoonlijk is dat niet altijd erg
bevredigend, zo kan ik mij voorstellen. Maar het is mijn taak om als
bruggenbouwer te fungeren, daar ben ik voor benoemd en dat beschouw ik
echt als een uitdaging. Het moet toch kunnen lukken om er samen voor
te gaan. Het hele gemeentelijke apparaat heeft dezelfde doelstelling:
van de gemeente Moerdijk een gemeente maken waar het goed is om te
wonen en te werken, waar men zich volop kan ontspannen en waar de
inwoners zich thuis voelen.
Als ik in de toekomst kijk - dat hoort immers ook bij een
nieuwjaarstoespraak - dan weet ik dat boven onze hoofden zich de
donkere wolken van de recessie samenpakken, ik sprak daar in het begin
al over. Dat is overigens niet een gemeentelijk, niet een landelijk of
Europees, nee, dat is een globaal gegeven. Maar als we er samen
tegenaan gaan, dan kan het niet anders of ook dat monster gaan we
verslaan. Nederland is een grotendeels gezond land, met veelal
weldenkende mensen en dat kan ik ook op de kleinere schaal van onze
eigen gemeente zeggen. Financieel zijn we gezond, er is nog volop werk
en wij zullen er als gemeente alles aan doen om dat ook zo te houden.
We hebben grootse plannen voor de ontwikkeling van het oostelijk deel
van onze gemeente. Binnen nu en een half jaar hopen we de diverse
onderdelen op de rails te kunnen gaan zetten.
Maar ook in het midden en in het westelijk deel van de gemeente liggen
de werkzaamheden niet stil. Er liggen plannen voor
woningbouwprojecten, er wordt volop gewerkt aan het havenfront in
Willemstad, Fort Sabina willen we restaureren en met de aanleg van
fiets- kano- en wandelroutes in de Sabina-Henricapolder wordt een
flinke oppepper gegeven aan zowel het toerisme als de recreatie daar.
Ik vind het erg fijn dat u, ondanks het barre weer toch in zo groten
getale hierheen bent gekomen. Niet alleen vandaag, maar het hele jaar
proberen onze medewerkers de wegen zo begaanbaar mogelijk te houden en
mocht er onverhoopt toch iets gebeuren, dan rukken zowel politie als
brandweer zo snel mogelijk uit om u uit uw benauwde positie te
bevrijden. Wij zullen er alles aan doen om deze diensten zo goed
mogelijk uitgerust te houden voor hun taak. Wilt u, van uw kant, er al
het mogelijke aan doen om onze gemeente zo veilig mogelijk te houden?
Moerdijk wordt niet veilig uit de leunstoel. Daar moet iedereen,
binnen het raam van zijn of haar mogelijkheden, het nodige aan
bijdragen. Ik vraag van niemand een held te zijn, dat ben ik ook niet,
maar met alleen de kreet: daar moet de politie naar kijken komen we er
ook niet. Iedereen kan opletten, meldingen of aangiftes doen, die
brandende prullenbak kunt u ook zelf met een emmer water blussen. Want
er zullen nooit genoeg hulpverleners zijn om overal onmiddellijk bij
te zijn, iedereen moet op zijn manier actief zijn. Als we daar samen
aan werken, wat meer verdraagzaamheid tonen tegenover elkaar en
proberen te beseffen dat zowel jong als oud rechten en plichten heeft,
dan kan het niet anders dan een goed 2009 worden. Een goed, gelukkig
en gezond 2009 voor alle inwoners van de gemeente Moerdijk.
Dat is dan ook wat ik u allen, mede namens raad en college toewens!
Ik dank u!