Gemeente Stadskanaal

Samen

Dames en heren, jongens en meisjes,

Ik kan er niet omheen: dit is mijn laatste nieuwjaarstoespraak. Volgend jaar zal er een andere burgemeester voor u staan, een ander de nieuwjaarsrede uitspreken. Hoe groot is dan nu de verleiding terug te blikken, de balans op te maken van bijna dertien jaar burgemeesterschap? Natuurlijk, ik zou voor die insteek kunnen kiezen, ik zou ervoor kunnen kiezen deze nieuwjaarsrede op te hangen aan mijn aanstaande vertrek.

Maar dat zou ook betekenen dat ik hier vanavond voornamelijk over mezelf en mijn ervaringen zou moeten spreken. En dat wil ik niet. Niet dat ik niet graag over mezelf praat, maar ik wil vanavond vooral over `ons' spreken. Over `ons, zoals we hier vanavond met elkaar aanwezig zijn, als inwoners, stuk voor stuk betrokken bij de gemeente Stadskanaal. En hoe we `samen' de dingen doen, `samen' tot iets komen, `samen' leven.

We hebben elkaar nodig. Bij alles wat er in deze gemeente tot stand komt - ook wat er het afgelopen jaar weer is gerealiseerd - is het niet alleen het college, de gemeenteraad of de gemeentelijke organisatie die iets realiseert of mogelijk maakt. Bij alles wat er in deze gemeente aan goeds ontstaat, zijn inwoners, instanties, verenigingen en bedrijven betrokken. En alleen om de simpele reden dat we het alleen niet kunnen. En dat moeten we ook niet willen, dingen alleen doen. Samen werken en samen leven; dat is waar het om draait.

Toen ik de gebeurtenissen van 2008 waar ik vanavond nog eens bij stil wilde staan, de revue liet passeren, ontdekte ik dat samenwerken en samen leven steeds weer een thema was.

`Democratie bestaat alleen bij de gratie van het verschil'. Een uitspraak van de politiek filosofe Hannah Arendt. Een Vlaams schrijver zei eens dat democratie een vorm van samenwerken is. Als ik kijk naar de relatie tussen het college van b&w en de gemeenteraad - zoals ik dat het afgelopen jaar ook weer ervaren heb - kan ik heel goed met deze citaten uit de voeten. Want het college en de gemeenteraad werken samen, bij de gratie van het verschil. Verschil, zoals dat ook weer tussen de verschillende fracties in de raad bestaat, met hun eigen politieke prioriteiten. Maar we werken samen, niet omdat we het altijd over alles eens waren. Maar juist omdát we het niet altijd eens waren! In de discussie hielden we elkaar scherp en zo kwamen we tot een gefundeerd besluit, zo boekten we resultaat.

Samenwerken. Bij een terugblik op het afgelopen jaar kan ik er niet omheen: de veelbesproken, mogelijke samenwerking tussen de gemeenten Vlagtwedde, Bellingwedde en Stadskanaal. Samenwerken deed Stadskanaal al met Vlagtwedde, maar plots was Bellingwedde ook in beeld. Samenwerken opdat meer uit de ambtelijke organisaties kan worden gehaald, opdat de burger nog beter kan worden bediend. Samenwerken om meer voor elkaar te krijgen, gezamenlijk ontwikkelingen te kunnen oppakken en elkaar versterken. Een sterke regio Zuid-Groningen realiseren. Waar het toe zal leiden? Met Vlagtwedde zal de samenwerking steeds intensiever worden. De rol van Bellingwedde? Dat zal het komende jaar blijken. Aan de gemeente Stadskanaal zal het niet liggen. Wij zien de meerwaarde van samenwerking met onze buurgemeenten.

Samen leven en samenwerken. Als dat ergens op van toepassing is, is dat wel op de wijkontwikkeling, het wijkgericht werken. Binnen Wijkaanpak Stadskanaal werken bewoners, Wooncom, BCM, wijkraden en de gemeente samen, samen voor wijken en buurten waar het prettig wonen is, waar mensen prettig samen kunnen leven. Dat gebeurt ook in Maarsstee, waar met de sloop van diverse woningen in 2008 een start is gemaakt. En waardoor een nieuwe wijk kan worden gerealiseerd.

Elk van de partijen binnen Wijkaanpak neemt zijn verantwoordelijkheid, waarbij vooral de inbreng en inzet van de bewoners van wezenlijk belang is. Bij bewoners moet er de wil zijn een bijdrage te leveren aan een nieuwe woonomgeving, aan samen leven. En die wil zie ik. Want wijkontwikkeling is zoveel meer dan nieuwe bakstenen alleen. Binnen Wijkaanpak Stadskanaal wordt gewerkt aan wijk- en dorpsvisies, met een belangrijke rol voor bewoners. In Alteveer en Stadskanaal-Noord zijn hier pilots - proeven - voor opgezet. Ook in Musselkanaal bestaat een soortgelijk traject. In Onstwedde komt Ocrea met initiatieven voor leefbaarheid en voorzieningen. In Mussel heeft Plaatselijk Belang Mussel de jeugd actief betrokken bij de keuze van speelplekken.

Ik wil alle betrokken partijen complimenteren met wat ze in de wijken en dorpen van Stadskanaal bereikt hebben en nog zullen bereiken. Maar we moeten vooral doorgaan, samen op de ingeslagen weg.

Het samen optrekken van burgers kan zich ook uitbetalen in het kader van veiligheid. Als portefeuillehouder voor veiligheid en openbare orde ben ik ontzettend blij met de initiatieven van bewonersplatform Maarsstee. Het platform heeft voor de jaarwisseling diverse initiatieven ontplooid om vernieling, rommel en overlast te voorkomen. Ook in Ceresdorp zijn bewoners actief geweest. Ook zij ruimden voor de jaarwisseling rommel in hun wijk op. Mede dankzij deze acties zijn er de afgelopen jaarwisseling aanzienlijk minder vernielingen gepleegd dan in voorgaande jaren. De kosten voor de te herstellen schade bedragen de helft van het jaar ervoor! Vorig jaar 60.000 euro, dit jaar 30.000 euro. Nog steeds een veel te hoog bedrag, maar wel een positieve ontwikkeling.

Samen leven kan ook lastig zijn. We hebben in het afgelopen jaar weer diverse signalen ontvangen dat sommige jongeren in de gemeente daar moeite mee hebben. Die het lastig vinden hun plek te vinden, hun draai in de samenleving. Jongeren die overlast veroorzaken, die de grenzen van het samen leven opzoeken. Het opzoeken van die grenzen, dat kan nog. Maar er overheen gaan: dat kan niet. Veiligheid van inwoners en de openbare orde kunnen daarbij in het geding zijn. Ook in 2008 hebben we meer dan eens geluiden gehoord over zogenoemde randgroepjongeren.

Soms is hard optreden noodzakelijk. En als dat nodig is, doen we dat ook. Maar samen leven betekent ook dat we bepaalde jongeren juist opzoeken om het gesprek aan te gaan. Dat we ze niet laten zakken, maar dat we ze bij de hand proberen te nemen en iets proberen te bieden.

Schitterende voorbeelden van samenwerken en samen leven zijn de twee projecten, waarbij schepen worden gerestaureerd. Beide projecten zijn het afgelopen jaar opgezet. Schepen worden opgeknapt, door jongeren met een crimineel verleden of een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Het werken aan het oude schip de Jatrie - aan het Streekhistorisch Centrum geschonken door de oude schipper Davids uit Stadskanaal - en het werken aan een oud bolschip via het Get Out-project, biedt deze jongeren een toekomst.

Ze leren een vak - lasser, schilder, timmerman - en ze leren samen te werken, samen te leven. Hoe mooi is het trouwens voor de heer Davids, dat hij de schenking van zijn schip de Jatrie aan het Streekhistorisch Centrum nog heeft kunnen regisseren en meemaken. Vorige maand is hij overleden, 89 jaar oud.

Samen leven: dan kom ik bij het project begeleid wonen voor jongeren. Voor jongeren waarvan de kans groot is dat ze zullen afglijden. Die jongeren bieden we een houvast. We staan ze bij door ze begeleid te laten wonen. Het afgelopen jaar is een aantal jongeren een woning aangeboden. En professionals helpen hen bij het voeren van een huishouding en het realiseren van een kansrijke toekomst. De jongeren leren samen leven, met de jongeren om hen heen, en met allen die onze samenleving vormen.

Een vorm van samenwerking die het samen leven iets makkelijker moet maken, is het Centrum voor Jeugd, Gezin en Veiligheid. Afgelopen jaar is dit samenwerkingsverband van onder meer politie, jeugdzorg, maatschappelijk werk en de gemeenten Stadskanaal en Vlagtwedde in de steigers gezet. Met vragen over opvoeden en gezinszaken kunnen de inwoners van de twee gemeenten terecht bij dit centrum.

En bij soms ingrijpende onderwerpen pakken de betrokken instanties de zaken niet afzonderlijk op, maar vindt er meteen afstemming plaats. Het Centrum voor Jeugd, Gezin en Veiligheid gaat het komende jaar een grote bijdrage leveren aan het samen leven in de gemeente Stadskanaal.

Onze samenleving is overigens ook het afgelopen jaar weer uitgebreid met nieuwe Nederlanders. Zo'n negentig inwoners van onze gemeente hebben een naturalisatiebesluit ontvangen, waarmee ze een Nederlands paspoort kunnen aanvragen en zich Nederlander mogen noemen. Het doet me goed te zien dat verschillende van hen hier vanavond aanwezig zijn.

Bij alles wat u in de gemeente ziet verrijzen, wat u gebouwd of ontwikkeld ziet worden, doen wij het niet alleen. Naast het gemeentehuis, aan de andere kant van de weg, heeft u het afgelopen jaar `t Kofschip zien verrijzen. Een gebouw dat bijdraagt aan de imposante skyline die Stadskanaal inmiddels heeft. Een gebouw dat op een schitterende wijze een plek biedt aan de bibliotheek en het Noorderpoortcollege.

Het afgelopen jaar zijn wij erin geslaagd goede contacten te leggen voor bijzondere projecten. Zoals het hippisch recreatiepark. Een unieke voorziening, zeker voor Noord-Nederland. Paardrijden en recreëren in een vakantiepark, binnen onze gemeentegrenzen. En dan is daar het miniatuurpark. Dat park stond tot het afgelopen jaar in Appelscha, maar zal naar verwachting in 2010 een extra impuls geven aan het toerisme in de gemeente én de regio. De op schaal gebouwde objecten, vergelijkbaar met Madurodam, zullen een trekpleister blijken naast de STAR. Daar ben ik van overtuigd.

Maar ik zei u ook al: als gemeente of college kunnen we het niet alleen. Voor projecten als `t Kofschip, het hippisch recreatiepark en het miniatuurpark hebben we mensen nodig die samen met de gemeente de nek durven uitsteken. Die in eendrachtige samenwerking met de gemeente iets van de grond durven tillen, soms zelfs letterlijk. En of dat nou projectontwikkelaars zijn, zelfstandige ondernemers of betrokken inwoners, de boodschap blijft: samen dingen oppakken, samen uitwerken. Geeft dat niet veel meer voldoening?

Dames en heren, jongens en meisjes, u heeft voor deze receptie een uitnodiging ontvangen met daarop een foto. Deze foto is gemaakt door Floris van de Geest. Hij won een door de gemeente uitgeschreven wedstrijd, met als beloning het afdrukken van zijn foto op de voorzijde van de uitnodiging voor deze bijeenkomst. Mag ik de heer Van de Geest verzoeken naar voren te komen?

Ik heb u hiervoor een aantal voorbeelden genoemd van samenwerking, waarbij de inbreng van een andere partij tot mooie resultaten leidde. Hoe afhankelijk we vaak zijn van andere partijen, blijkt ook uit de ontwikkelingen rond het Leisureplein. Dat je als gemeente of college een andere partij nodig hebt, maar dat die partij - ondanks alle goede wil - niet kan leveren wat je wilt.

Alle goede bedoelingen ten spijt, maar wanneer een marktpartij afhaakt, sta je als gemeente met lege handen. Jammer. Maar onze wensen voor een entertainmentvoorziening voor een breed publiek bleken voor de marktpartij niet haalbaar.

Maar belangrijk is het uiteindelijke resultaat waar je achter kunt staan. Beter eerst een pas op de plaats maken en zoeken naar nieuwe mogelijkheden, dan goedkeuring verlenen aan een Leisureplein dat in geen enkel opzicht voldoet aan de eisen die het college en de raad eraan hebben gesteld. Maar het college geeft niet op. We blijven - samen met de raad en andere betrokkenen - zoeken naar een kwalitatief goede aanvulling voor het centrum van Stadskanaal, op het gebied van entertainment. En daar maakt wat mij betreft een vlakke vloerzaal voor Theater Geert Teis zeker deel van uit.

Wat ik hier niet onvermeld kan laten, is het veertigjarig bestaan van het Refaja Ziekenhuis. In 2008 vierde het ziekenhuis dit heuglijke feit. In het kader van het woord `samen', het woord dat ik vanavond steeds weer aanhaal, overdrijf ik niet wanneer ik zeg dat het ziekenhuis van grote betekenis is voor onze Stadskanaalster samenleving. Het Refaja is een begrip, waar inmiddels meerdere generaties binnen diverse families goede zorg hebben genoten. Mijn gelukwensen en hulde gaan uit naar alle medewerkers van het ziekenhuis.

Nog een heuglijk feit in 2008. In onze gemeente hebben we een leraar van het jaar. Miriam Stuut van basisschool De Höchte uit Alteveer haalde tijdens een landelijke verkiezing deze titel op. Mag ik de leraar van het jaar vragen naar voren te komen?

Het college en het ambtelijke apparaat kijken bij hun plannen vooruit naar het komende jaar. Wat staat ons het komende jaar te wachten? Wat gaan we samen met u realiseren? De wijkontwikkeling, de samenwerking met Vlagtwedde intensiveren en ons inzetten voor samenwerking met Bellingwedde. We gaan werken aan een nieuwe inrichting voor de Hoofdstraat en de Oude Markt in Stadskanaal, we zetten ons in voor multifunctionele accommodaties in Onstwedde en Stadskanaal-Noord, voor een schitterend Willem Diemerplein in Musselkanaal.

We blijven ons ook sterk maken voor een goed arbeidsmarktbeleid in het kader van de WWB - de Wet werk en bijstand -, voor een toegankelijk centrum voor Jeugd, Gezin en Veiligheid én voor een breed pakket aan voorzieningen in onze gemeente, ook in het kader van de Wmo. Mocht u trouwens zitting willen nemen in de Wmo-adviesraad: we hebben nog een handvol vacatures. Ik neem het hier maar even mee.

Ook in 2009 pakken we in het kader van de Agenda van de Veenkoloniën - het samenwerkingsverband van gemeenten en provincies - onderwerpen in gezamenlijkheid op. Dan gaat het onder meer om de realisatie van een vaarweg tussen Erica en Ter Apel. De verdubbeling van de N33 is daarbij ook aan de orde. En we zullen blijven aandringen op een spoorlijn Emmen-Veendam. De provincie Drenthe gaf onlangs te kennen daar weinig in te zien. De gemeenten binnen de Agenda zullen in gezamenlijkheid de provincie Drenthe proberen te overtuigen: de spoorlijn moet er komen en daarvoor is ook de steun van die provincie noodzakelijk.

We hebben een uitkering van 1,5 miljoen ontvangen voor onze aandelen van energieleverancier Edon - in 1999 opgegaan in Essent. Dat geld willen we inzetten voor verbetering van de infrastructuur. Denk daarbij aan het realiseren van ongelijkvloerse kruisingen op de N366.

En we kijken ook vooruit naar een toekomst die heel wat verder ligt dan het komende jaar, naar het Stadskanaal van 2030. Wat voor gemeente wil Stadskanaal dan zijn? Waar moeten we ons op gaan richten? Hoe zorgen we dat Stadskanaal meegaat in de vaart der volkeren en aantrekkelijk blijft als woon- en verblijfplek, als gemeente om te werken. De toekomstvisie uit het jaar 2000 zijn we aan het herijken. Het komende jaar zal er een nieuwe toekomstvisie liggen, met uitgangspunten voor het Stadskanaal - onze gemeente - van 2030. Ook die visie wordt in samenwerking opgepakt. Samenwerking tussen college, raad én bevolking. We komen bij u.

Samenwerken. Het personeel op het gemeentehuis begint met een nieuwe vorm van samenwerken. Van vier diensten is de gemeentelijke organisatie naar acht teams gegaan. Een platte organisatie, met meer verantwoordelijkheden bij de medewerkers. Zij hebben de kans nog efficiënter te werken en de inwoners van onze gemeente nog beter te bedienen. Ik wens de medewerkers van de gemeente Stadskanaal daarbij veel succes. Mijn ervaring is niet anders dan dat we op het gemeentehuis te maken hebben met betrokken ambtenaren, die het beste willen voor onze gemeentelijke samenleving.

Tenslotte, een heuglijk feit voor ons allen: in 2009 bestaat de gemeente Stadskanaal veertig jaar. Daar zult u het komende jaar nog wel het één en ander van merken. U zult binnen afzienbare tijd uitvoerig over diverse evenementen en activiteiten in het kader van veertig jaar Stadskanaal worden geïnformeerd. Ook bij de viering van dat jubileum kom ik weer op het woord `samen'.

Want het college, de gemeente, wil dat feest samen vieren met de inwoners, met u. Bij de opzet van de viering zullen we ook verenigingen en organisaties betrekken. De evenementen die we gaan organiseren zijn bedoeld voor een breed publiek. Evenementen en activiteiten waar de inwoners van onze gemeente hopelijk van kunnen genieten. Vorig jaar heb ik in mijn nieuwjaarsrede er de nadruk op gelegd dat we trots mogen zijn op onze gemeente. Door stil te staan bij 40 jaar Stadskanaal kunnen we dat gevoel van trots delen.

Dames en heren, jongens en meisjes, ik zal nog een half jaar uw burgemeester zijn. Maar laat één ding duidelijk zijn: ik ga die laatste maanden niet achterover hangen. Ik wil dat niet, maar ik zou er ook niet eens aan toekomen. Ik heb u al een schets gegeven van wat ons het komende jaar te wachten staat. Daar wil ik voor gaan. Samen met u, in een gezond 2009.

Burgemeester Jur Stavast

* 7 januari 2009