Trots op Nederland
Nieuws
PvdA gaat voor nieuw Integratiebeleid
Onlangs heeft de PvdA haar nieuwe Integratienota gepresenteerd; een
nota die op z'n zachtst gezegd opmerkelijk is omdat deze partij ineens
een héél ander integratiebeleid wil gaan voeren. Dit `nieuwe' beleid
bestaat, zoals de PvdA het beschrijft, uit drie stappen: verbieden,
confronteren en, als deze beide stappen niet mogelijk zijn, tolereren.
De conclusie die PvdA-voorzitter Ploumen over het huidige
integratiebeleid trekt is dat het tolerante beleid in ons land de
integratie van migranten geen goed heeft gedaan! Het weigeren van een
moslimman om vrouwen de hand te schudden en het dragen van boerka's en
aparte inburgeringcursussen voor mannen en vrouwen dragen niet bij aan
een goed integratieproces en raken de kernwaarden van onze
rechtsstaat. Zeer opvallend en verrassend in deze nota is ook het
standpunt over de dubbele nationaliteit. Volgens de PvdA zou de
Nederlandse overheid zich meer moeten inspannen om een eind te maken
aan de dwingende wetgeving en bemoeienissen waarmee het land van
herkomst invloed blijft uitoefenen op hun naar Nederland geëmigreerde
onderdanen. Die landen zouden hun voormalige burgers de vrijheid
moeten geven om uitsluitend voor de Nederlandse nationaliteit te
kiezen. Met andere woorden: volgens de PvdA zouden immigranten in
Nederland hun oorspronkelijke nationaliteit dan kunnen en dus moeten
opgeven. Dit zou dan natuurlijk ook moeten gelden voor haar eigen
Staatssecretaris Albayrak, zij heeft nog steeds zowel de Turkse als de
Nederlandse nationaliteit...
Deze standpunten uit dit nieuwe integratiebeleid van de PvdA hebben
overduidelijk raakvlakken met standpunten van TrotsopNederland op dit
terrein. En dat is dan ook het meest verrassende aan dit nieuwe
integratiebeleid. Zoals iedereen weet heeft de PvdA tot op heden
altijd zware kritiek geleverd op partijen die een minder tolerante
koers en een strenger integratiebeleid voorstonden. Maar al te vaak
heeft Rita Verdonk in haar tijd als Minister lijnrecht tegenover de
PvdA gestaan wanneer het integratiezaken betrof. En ook andere
partijen die kwamen met voorstellen om onze tolerantie jegens
allochtonen terug te dringen werden in het verleden door de PvdA zwaar
onder vuur genomen. Door deze verrassende ommezwaai van de PvdA ten
opzichte van haar tot op heden gevoerde beleid inzake integratie komt
deze Integratienota toch in een iets wat bedenkelijk daglicht te
staan.
Natuurlijk is het voor Nederland een goede ontwikkeling dat de PvdA
eindelijk ook inziet dat een stringenter integratiebeleid - niets meer
gedogen en strenger handhaven - absoluut noodzakelijk is voor ons
land; dat iedereen die hier wil wonen zich dient te houden aan onze
normen en waarden en de Nederlandse cultuur dient te respecteren en te
accepteren. Zeer spijtig is het wel om te moeten constateren dat het,
bijna dertig jaar lange, te tolerante beleid van de PvdA onze
samenleving verschrikkelijk veel geld heeft gekost en daarnaast enorme
en bijna onoplosbare maatschappelijke problemen heeft veroorzaakt, en
in de grote steden zelfs tot maatschappelijke ontwrichting heeft
geleid, omdat er door de opstelling van de PvdA geen sprake kon zijn
van een constructief integratieproces.
De uitspraak `beter laat dan nooit' is hier zeker op zijn plaats, maar
dat maakt alle door hen aangerichte schade niet ongedaan, evenals de
uitspraak `pronken met andermans veren': een excuus van de PvdA zou
zeker niet misplaatst zijn!