Superslanke composietgevel uit SIA-RAAK project
Delft â Hogeschool INHolland laat een unieke composietgevel
ontwikkelen en realiseren voor de nieuwbouw in Delft, waarin koolstof-
en aramidevezels worden toegepast. Door een combinatie van extreem
sterke kabels (die de 13 meter hoge gevel opspannen) en stijve
glaspanelen is de slankste (45 mm), vier verdiepingen hoge, glasgevel
ter wereld gecreëerd.
Het INHolland Composietenlab ontwikkelde het concept met
verschillende partners uit het MKB, TNO en de TU Delft en heeft
inmiddels octrooi aangevraagd. Op woensdag 19 november is de
composietgevel en de totstandkoming ervan gepresenteerd.
Experimenteel RAAK-programma
Het gevelconcept is ontwikkeld vanuit een experimenteel RAAK-programma
onder leiding van het INHolland Composietenlab en gesubsidieerd door
Stichting Innovatie Alliantie. De gevel zelf wordt medio 2009 onthuld
bij de opening van het nieuwe gebouw. Het ontwikkeltraject nam
ongeveer twee jaar in beslag. Rietveld Architects New York, IMd
Raadgevende Ingenieurs en de professoren Ulrich Knaack en Mick Eekhout
van de faculteit bouwkunde van de TU Delft waren onder meer betrokken
bij dit ontwikkeltraject. Syntensadviseur Jeroen van der Aa heeft dit
cluster begeleid.
Uniek octrooiconcept
Professor Mick Eekhout (TU Delft en directeur Octatube, de
gevelbouwer) zegt: âIn het uitgebreide voortraject zijn verschillende
concepten onderzocht. Dit onderzoek leverde een uniek octrooiconcept
op. De kern van vernieuwing is dat de kabels door de spouw van de
dubbelglas panelen worden gevoerd. Toch is er nog het nodige te doen
aan de doorontwikkeling, voordat er een robuuste en betrouwbare gevel
wordt gerealiseerd. Deze vervolgstappen zijn allemaal voorzien in deze
realisatiefase.â
Digitaal model
âHogeschool INHolland heeft met het Composietenlab veel specialisme in
huis op het gebied van composietmaterialen,â zegt Michiel Hagenbeek,
manager van het Composietenlab. âIn een deel van de gevel bestaat de
dragende constructie zelfs volledig uit composiet en is daarmee extra
innovatief,â gaat Michiel verder, âWe hebben de gevel als digitaal
model ontwikkeld, het in onderdelen getest en een demonstrator
gebouwd. De daadwerkelijke realisatie moet voor alle geveldelen
bewijzen of onze uitgangspunten ook als totaliteit kloppen.Â
Studenten
Doordat we apparatuur plaatsen om de gevel te monitoren kunnen onze
studenten na plaatsing nog jaren metingen doen om te bekijken hoe de
gevel zich gedraagt. Bijvoorbeeld welke krachten, vervormingen en
temperaturen er bij verschillende weertypen optreden. In het
experimentele geveldeel testen we zo de duurzaamheid en willen we
onderwijs en industrie nieuwe composiet technologie demonstreren. Het
is op deze manier echt een voorbeeld voor het moderne onderwijs: een
praktijkproject waarbij studenten betrokken zijn en nieuwe kennis
opdoen. Hier leren de studenten, en wij ook, veel van.â
Syntens