Fotoakoestiek geschikte methode kankeronderzoek
Fotoakoestiek blijkt een geschikte methode om de ontwikkeling van
bloedvaten in en om een tumor zichtbaar te maken. Promovendus Kiran
Kumar Thumma van de Universiteit Twente gebruikte de techniek voor het
eerst om de ontwikkeling van een tumor in de loop van de tijd te
volgen. Zijn resultaten laten zien dat fotoakoestiek bij
tumoronderzoek een waardevolle toevoeging is op de gebruikelijke
methoden. Thumma promoveert vandaag aan de faculteit Technische
Natuurwetenschappen.
Angiogenese, de groei van nieuwe bloedvaten, is een belangrijke
indicator voor de groei en uitzaaiing van tumoren. Met fotoakoestiek
is het niet alleen mogelijk om de groei van bloedvaten te volgen, maar
ook om de zuurstofverzadiging van het bloed in die bloedvaten te
meten. Dit levert waardevolle informatie op, aangezien de vorming van
nieuwe bloedvaten snelle tumorgroei aanstuurt en de
zuurstofverzadiging van het bloed een indicatie kan zijn voor de aard
van de tumor. Dit alles maakt fotoakoestiek een geschikte methode om
naast MRI, CT en echografie te gebruiken om tumoren in kaart te
brengen.
Fotoakoestiek
Bij fotoakoestiek worden in dit onderzoek (laser)lichtpulsen van een
fractie van een seconde op een weefsel afgevuurd. Deze zorgen lokaal
voor een kleine opwarming van het weefsel, die vervolgens weer een
drukgolf veroorzaakt. De drukgolf plant zich voort door het lichaam en
kan als ultrageluid worden gedetecteerd aan het weefseloppervlak. Net
als in echografie kan vervolgens een driedimensionale afbeelding
worden gereconstrueerd van absorberende structuren, in dit geval van
de bloedvaten in de tumor. De golflengte van de lichtpulsen is in dit
onderzoek zo gekozen dat het hemoglobine, een belangrijke component
van bloed, zichtbaar maakt.
De vorming van nieuwe bloedvaten in beeld gebracht met fotoakoestiek
De vorming van nieuwe bloedvaten in beeld gebracht met fotoakoestiek.
In het onderzoek van de promovendus, in samenwerking met het Erasmus
Medisch Centrum in Rotterdam, is fotoakoestiek voor het eerst gebruikt
om de ontwikkeling van een tumor in de loop van de tijd te volgen.
Hiervoor bracht hij onder de huid van een rat tumorcellen in, die zich
ontwikkelden tot tumor. Op verschillende dagen werden beelden gemaakt
van de tumor en werd de zuurstofverzadiging zichtbaar gemaakt.
Universiteit Twente