Platform Biologica
Brief aan Obama: deel 3.
3 december 2008
Op 12 oktober publiceerde The New York Times een open brief van
Michael Pollan aan Barack Obama, inmiddels de president van de VS.
Hierin schetst Pollan het voedselprobleem waar de VS mee te kampen
heeft, de enorme impact ervan, en een uitweg hieruit. Biologica levert
een vertaling. In dit deel maakt Pollans zijn begin met een plan voor
een nieuw voedselbeleid.
In het eerste en tweeede deel zette Michael Pollan de problemen uiteen
waar Obama mee te maken heeft, een vooruitblik op een oplossing, en
een korte uitleg hoe Amerika tot de huidige situatie is ontstaan.
In deel 3 begint Polland met het plan voor een nieuw voedselbeleid.
Dit plan bestaat uit drie hoofdpunten. Het eerste hoofdpunt is: "De
Amerikaanse boerderij terug in de zon".
(Geachte mijnheer de president,)
Doelstellingen
Bij het opstellen van deze voorstellen heb ik me gehouden aan een paar
eenvoudige randvoorwaarden waar een 21e-eeuwse voedselvoorziening aan
moet voldoen. In de eerste plaats moet het voedselbeleid tijdens uw
regeerperiode ernaar streven om de hele bevolking te voorzien van
gezonde voeding; dat betekent een focus op de kwaliteit en diversiteit
(en niet alleen de kwantiteit) van de calorieën die de Amerikaanse
landbouw produceert en die Amerikaanse consumenten eten. In de tweede
plaats zou uw beleid erop moeten mikken om de veerkracht, veiligheid
en betrouwbaarheid van onze voedselvoorziening te verbeteren. Dit
betekent onder andere het stimuleren van regionale voedselproductie,
zowel in Amerika als wereldwijd. Tot slot is het van groot belang dat
in uw beleidsmaatregelen de landbouw opnieuw wordt bekeken als
onderdeel van de oplossing voor klimaatverandering en andere
milieuproblemen.
Het basisidee verenigt de doelstellingen
Deze doelstellingen, toegegeven, zijn ambitieus, maar is niet moeilijk
om ze te verenigen en naderbij te brengen, zolang we maar dit Ene
Grote Idee in gedachten houden: de meeste problemen die onze
voedselvoorziening tegenwoordig heeft, worden veroorzaakt door haar
afhankelijkheid van fossiele brandstof. Naarmate ons beleid erin
slaagt de olie uit het systeem te wringen en te vervangen door energie
afkomstig van de zon, zal dit tegelijkertijd zorgen voor simultane
verbeteringen op het gebied van onze gezondheid, ons leefmilieu, en
onze veiligheid.
Het plan: deel 1
De Amerikaanse boerderij terug in de zon
Wat in het veld gebeurt, beïnvloedt elke andere schakel van de
voedselketen, tot aan ons bord als we monoculturen van maïs en soja
kweken, zullen we producten van bewerkte maïs en soja op ons bord
vinden. Wat gunstig is voor uw vliegende start, is dat de federale
overheid enorme invloed heeft om exact te bepalen wat er gebeurt op de
336 miljoen hectaren Amerikaans platteland.
Overheidsbeleid: kipnuggets voor overvoede schoolkinderen
Vandaag de dag worden de meeste landbouw- en voedselprojecten van de
overheid opgezet met als doel om het oude systeem te schragen het
maximaliseren van de productie van een handvol gesubsidieerde
bulkgewassen die in monoculturen worden verbouwd. Zelfs
voedselprogrammas zoals WIC en schoollunches richten zich meer op
kwantiteit dan op kwaliteit, waarbij meestal een minimum aantal
calorieën wordt vastgesteld (in plaats van een maximum) en waarbij
zelden meer dan lippendienst wordt bewezen aan de voedingskwaliteit.
Deze focus op kwantiteit is wellicht ooit zinvol geweest in tijden van
voedselschaarste, maar op dit moment levert het ons een lunchprogramma
op dat kipnuggets en Tater Tots voedt aan schoolkinderen met
overgewicht en suikerziekte.
Boeren wordt nu verboden om gezond, vers voedsel te verbouwen
De uitdaging voor u is om het stuur van deze enorme
overheidsmachinerie in handen te nemen, en haar te dirigeren naar een
transitie richting een nieuwe, op zon gebaseerde voedselhuishouding.
Om te beginnen op de boerderij. Op ditzelfde moment is de overheid
bezig om de boeren die zij subsidieert, actief te ontmoedigen om vers,
gezond voedsel te verbouwen. Boeren die productiesubsidies ontvangen,
wordt verboden om specialistische gewassen te telen beleidstaal voor
fruit en groente. (Deze regel was de prijs die specialistische telers
uit Californië en Florida eisten, in ruil voor het akkoord gaan met
subsidies op bulkgewassen). Grootschalige boeren zouden echter juist
aangemoedigd moeten worden om zoveel mogelijk verschillende gewassen
te telen en ook dieren te houden als maar mogelijk is. Waarom? Omdat,
hoe groter de diversiteit aan gewassen is op een boerderij, hoe
kleiner de behoefte is aan zowel kunstmest als pesticiden.
Kracht grootschalige polyculturen bewezen
Het vermogen van slim ontworpen polyculturen om grote hoeveelheden
voedsel te produceren uit weinig meer dan aarde, water en zonlicht, is
bewezen. Niet alleen door kleinschalige alternatieve boeren in de
Verenigde Staten, maar ook door grote rijst-en-vis- boeren in China,
en door giga-grootschalige ondernemingen (tot 6000 hectare) in landen
als Argentinië. Daar, in een geografische omgeving die grofweg
vergelijkbaar is met het landschap van de Amerikaanse landbouwzone,
hebben de boeren traditioneel een ingenieus systeem gebruikt van
8-jarige vruchtwisseling van meerjarig grasland en eenjarige
gewassen: na vijf jaren grazend vee op het grasland (dat de beste
biefstuk ter wereld voortbrengt) kunnen de boeren vervolgens drie jaar
lang graan telen zonder dat ze enige fossiele brandstoffenmest hoeven
toe te voegen. En ook geen pesticiden trouwens: de onkruiden die het
grasland aantasten, kunnen de jaren van akkerbouw niet overleven, en
omgekeerd sneuvelen de onkruiden die de graanteelt kunnen belemmeren
in de jaren van begrazing. Hierdoor zijn onkruidbestrijdingsmiddelen
zo goed als overbodig. Er is geen reden afgezien van huidig beleid en
gewoontes waarom de Amerikaanse boeren geen hoogkwalitatief graan en
grasgevoerd rundvlees zouden kunnen produceren volgens hetzelfde
systeem in een groot deel van het Mid-Westen. (Daarbij moet worden
aangetekend dat de torenhoge graanprijzen van dit moment de
Argentijnse boeren ertoe brengen om de vruchtwisseling achter te
laten, en alleen nog maar graan en sojabonen te verbouwen een
milieuramp in wording.)
Boeren belonen voor groenbemesting
Het overheidsbeleid kan heel veel doen om dit soort gevarieerde, op
zonkracht gebaseerde landbouw te stimuleren. Begin met de subsidies:
de hoogte van de vergoedingen zou oeten samenhangen met het aantal
verschillende gewassen dat de boeren telen, of het aantal dagen per
jaar dat hun velden groen zijn dat wil zeggen de kracht van
fotosynthese benutten, of het nu is om voedsel te produceren, de grond
te herbemesten, of de erosie onder controle te houden. Als de boeren
in het Mid-Westen na de herfstoogst eenvoudigweg een bodembedekkende
groenbemester zouden aanplanten, zouden ze veel minder kunstmest
hoeven te gebruiken, terwijl ze de gronderosie zouden terugdringen.
Waarom doen boeren dit niet standaard? Omdat het in de laatste jaren
goedkoper was om de grond vruchtbaar te maken met meststoffen uit
fossiele brandstof, dan met groenbemesters op zonnekracht.
Compostering verplicht stellen
Behalve het belonen van boeren voor groenbemesting, moeten we het ze
ook makkelijker maken om compost te gebruiken voor hun akkers. Het
gebruik van compost vergroot niet alleen de vruchtbaarheid van de
grond, maar versterkt ook de capaciteit van de bodem om water vast te
houden, en daarmee zijn bestendigheid tegen aanhoudende droogte. (Er
is groeiend bewijs dat het ook de voedingswaarde vergroot van de
gewassen die op deze grond worden verbouwd.) Het Amerikaanse
Ministerie van Landbouw schat dat de Amerikaanse bevolking ongeveer
14% weggooit van het voedsel dat ze kopen; door winkeliers,
groothandel en instellingen wordt nog veel meer weggegooid. Een
programma om gemeentelijke compostering van voedselafval en tuinafval
verplicht te stellen, en vervolgens de compost gratis aan boeren uit
de omgeving te verstrekken, zou de Amerikaanse vuilnisberg kleiner
maken, de behoefte aan irrigatie en fossiele brandstoffen sterk
terugdringen, en de voedingswaarde van het Amerikaanse dieet
vergroten.
(Vertaling van het plan: deel 1, is nog in voortgang. Wordt vervolgd.)