( BW)(MD-MERCK/JANUVIA) Nieuwe onderzoeksgegevens: `Januvia'® (sitagliptin) heeft de bloedsuikerspiegels aanzienlijk verlaagd en ging niet gepaard met hypoglycemie bij oudere patiënten met type 2 diabetes

NATIONAL HARBOR, Md., VS--(BUSINESS WIRE)--Nov 24, 2008--

Nieuwe gegevens voorgesteld tijdens het 61ste jaarlijks wetenschappelijk congres van de Gerontological Society of America hebben aangetoond dat `Januvia'® (sitagliptin), een diabetesgeneesmiddel van Merck & Co., Inc., de bloedsuikerspiegels aanzienlijk heeft verlaagd bij oudere patiënten met type 2 diabetes en niet gepaard ging met hypoglycemie (lage bloedsuikerspiegel).1 In dit onderzoek met 206 patiënten tussen 65 en 96 jaar zijn geen gevallen gemeld van hypoglycemie in de groep behandeld met sitagliptin of de groep die de placebo kreeg. Hoge leeftijd is een factor die bijdraagt aan het risico van hypoglycemie.2

Sitagliptin is goedgekeurd voor de behandeling van type 2 diabetes ter verbetering van de glycemiecontrole in combinatie met metformine als dieet en lichaamsoefening plus metformine alleen de glycemie niet afdoende onder controle houdt, in combinatie met een sulfonylureum als dieet en lichaamsoefening plus de hoogste verdraagbare dosis van een sulfonylureum alleen de glycemie niet afdoende onder controle houdt, en wanneer metformine ongeschikt is wegens contraïndicaties of onverdraagbaarheid. Daarnaast kan het middel ook worden gebruikt om de glycemiecontrole te verbeteren in combinatie met een sulfonylureum en metformine wanneer dieet en lichaamsoefening plus de dubbele therapie met deze middelen de glycemie niet afdoende onder controle houdt. Zoals typisch het geval is met andere antihyperglycemische middelen gebuikt in combinatie met een sulfonylureum, was bij gebruik van sitagliptin in combinatie met een sulfonylureum, een groep geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze hypoglycemie veroorzaken, het aantal gevallen van hypoglycemie hoger dan bij gebruik van de placebo. Daarom kan een lagere dosis van het sulfonylureum nodig zijn om het risico van hypoglycemie te reduceren. Voor patiënten met type 2 diabetes mellitus voor wie een PPARγ-agonist (zoals een thiazolidinedion) geschikt is, is sitagliptin geïndiceerd in combinatie met een PPARγ-agonist wanneer dieet en lichaamsoefening plus de PPARγ-agonist alleen geen afdoende glycemiecontrole biedt. Sitagliptin mag niet worden gebruikt bij patiënten met type 1 diabetes of voor de behandeling van diabetische ketoacidose. Het product is gecontraïndiceerd bij patiënten die overgevoelig zijn voor het actieve bestanddeel of een van de hulpstoffen. Het gebruik van het product in combinatie met insuline is nog niet voldoende bestudeerd.3

"De behandeling van type 2 diabetes is met de oudere bevolking een uitdaging, aangezien diverse factoren het moeilijker maken om de bloedsuikerspiegels bij deze patiënten tot de streefwaarden te verlagen", aldus de hoofdonderzoeker, dr. Nir Barzilai, bestuurder bij het Institute for Aging Research and Animal Physiology Core, Diabetes Research Training Center van het Albert Einstein College of Medicine. "In dit onderzoek heeft sitagliptin doeltreffend geholpen om de bloedsuikerspiegels te verlagen en ging het geneesmiddel niet gepaard met hypoglycemie."

Sitagliptin heeft in dit onderzoek de bloedsuikerspiegels sterk verlaagd, zonder dat gevallen van hypoglycemie zijn gemeld1

In dit 24 weken durend, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd onderzoek hebben 206 patiënten van ten minste 65 jaar oud (gemiddelde leeftijd was 72 jaar) met aan de baseline een gehalte aan HbA1c+ van 7,0 tot 10,0 procent (gemiddelde aan de baseline was 7,8 procent) eenmaal daags sitagliptin (n=102) of de placebo (n=104) gekregen. Bij de patiënten behandeld met de medicatie was de gemiddelde, placebogecorrigeerde verlaging van HbA1c ten opzichte van de baseline na 24 weken 0,7 procent (voor sitagliptin -0,5 procent en de placebo +0,2 procent; p<0,001). Bij meer dan dubbel zo veel patiënten behandeld met sitagliptin lag de HbA1c onder de door de American Diabetes Association aanbevolen streefwaarde voor HbA1c van 7,0 procent in week 24 dan het geval was bij patiënten die de placebo hadden gekregen (respectievelijk 35 procent en 15 procent; p<0,05). Patiënten van 75 jaar en ouder (n=30) vertoonden een vergelijkbare reactie op de behandeling met het geneesmiddel als die jonger dan 75 jaar (n=71) (gemiddelde placebogecorrigeerde reductie in HbA1c van 0,7 procent voor beide groepen, p=0,988). Bij patiënten behandeld met sitagliptin was de gemiddelde placebogecorrigeerde reductie ten opzichte van de baseline in nuchtere plasmaglucose (FPG, fasting plasma glucose) en de glucose 2 uur na de maaltijd (PPG, postprandiale glucose) respectievelijk 1,5 mmol/dl (27 mg/dl) en 3,4 mmol/dl (61 mg/dl), (p<0,001). In dit onderzoek was de dosis van sitagliptin aangepast aan de nierfunctie van de patiënten.

In dit onderzoek zijn ook veiligheidsparameters beoordeeld. Voor patiënten in respectievelijk de groep met sitagliptin en de groep met de placebo was het aantal klinische bijwerkingen (AE, adverse events), ernstige bijwerkingen en bijwerkingen leidend tot stopzetting 46 en 53 procent, 7 en 13 procent en 5 en 3 procent.

Lichaamsgewicht en als klinische bijwerkingen hypoglycemie en bepaalde maag-darmaandoeningen (misselijkheid, braken, buikpijn en diarree) waren vooraf vastgesteld als bijwerkingen die speciale aandacht verdienden. Geen gevallen van de vooraf gespecificeerde hypoglycemie zijn gemeld bij patiënten behandeld met sitagliptin of de placebo. Het aantal gevallen van de vooraf gespecificeerde maag-darmaandoeningen was vergelijkbaar voor de behandelingsgroep met sitagliptin en die met de placebo. De bijwerking obstipatie (van licht tot erg in intensiteit, alle niet ernstig) is gemeld voor vijf patiënten (5 procent) in de groep met sitagliptin en geen in de placebogroep. Het gemiddelde gewichtsverlies ten opzichte van de baseline was 1,1 kg bij patiënten behandeld met sitagliptin (p=0,079) en 1,7 kg bij patiënten die de placebo hadden gekregen (p=0,010); het verschil in kleinste-kwadraten-gemiddelde (LS-mean: least squares mean) tussen de groepen was 0,5 kg (p = 0,299).

Een belangrijke voorspellende factor van de omvang van de HbA1c-verlaging als reactie op de antihyperglycemische therapie is het begingehalte aan HbA1c bij een patiënt - hoe hoger het begingehalte aan HbA1c, des te groter is de verwachte reductie in HbA1c na de behandeling - en dit is waargenomen in het onderzoek. In een deelgroepanalyse van patiënten gegroepeerd volgens ernst van begin-HbA1c aan de baseline, was de gemiddelde, placebogecorrigeerde reductie 1,6 procent voor patiënten met een baseline-HbA1c van ten minste 9,0 procent (n=13), terwijl placebogecorrigeerde verlagingen van 0,9 procent en 0,5 procent zijn gezien met baseline-HbA1c-waarden van 8,0 tot minder dan 9,0 procent (n=20) en minder dan 8,0 procent (n=68) respectievelijk (p=0,043, voor behandeling volgens deelgroepinteractie).1

Type 2 diabetes bij ouderen

Type 2 diabetes kan moeilijker en meer gecompliceerd te behandelen zijn bij oudere dan bij jongere patiënten. De behandeling van oudere patiënten dient zorgvuldig te worden gekozen wegens de frequente aanwezigheid van comorbiditeit en het gebruik van andere geneesmiddelen.1 Ook het bereiken van streefwaarden voor glycemie met zo laag mogelijke bloedsuikerspiegels kan een uitdaging zijn bij oudere patiënten met type 2 diabetes, aangezien de hogere leeftijd reeds een factor is die aan het risico van hypoglycemie kan bijdragen.2

Herkenning van hypoglycemie kan moeilijker zijn bij ouderen. Symptomen van hypoglycemie zijn onder meer beven, duizeligheid, zweten, honger, hoofdpijn, een bleke huidkleur, plotse humeurigheid of gedragswijzigingen, onhandige of krampachtige bewegingen, aanvallen, verwardheid en bewusteloosheid.

Gebruik van sitagliptin bij ouderen

Van het totale aantal patiënten (n=3884) in klinische onderzoeken naar de veiligheid en doeltreffendheid vóór goedkeuring van sitagliptin waren 725 patiënten ten minste 65 jaar oud, terwijl 61 patiënten ten minste 75 jaar oud waren. Geen algemene verschillen in veiligheid of doeltreffendheid zijn waargenomen tussen patiënten van 65 jaar en ouder en jongere patiënten. Hoewel bij deze en andere gemelde klinische ervaringen geen verschillen zijn vastgesteld in de respons tussen oudere en jongere patiënten, kan grotere sensitiviteit van bepaalde oudere personen niet worden uitgesloten.4

Bijkomende informatie over sitagliptin

In gecontroleerde klinische onderzoeken van sitagliptin als monotherapie en als combinatietherapie met metformine of pioglitazon, was het algemene aantal gevallen van bijwerkingen, zoals hypoglycemie, en stopzetting van de therapie wegens klinische bijwerkingen vergelijkbaar voor sitagliptin en de placebo. In deze klinische onderzoeken waren de vaakst voorkomende bijwerkingen die zijn gemeld met sitagliptin (meer dan of gelijk aan 5 procent en hoger dan voor de placebo), een verstopte of lopende neus en keelpijn, infecties van de bovenste luchtwegen en hoofdpijn. In klinische onderzoeken van de combinatie met een sulfonylureum (glimepiride), met of zonder metformine, was het algemene aantal gevallen van een bijwerking met sitagliptin hoger dan bij de placebo, gedeeltelijk te wijten aan een hoger aantal gevallen van hypoglycemie.

In een vooraf gespecificeerde gegroepeerde analyse van twee onderzoeken van de monotherapie, een onderzoek van toevoeging aan metformine en een onderzoek van toevoeging aan pioglitazon, was het algemene aantal gevallen van de bijwerking van hypoglycemie bij patiënten behandeld met sitagliptin 100 mg vergelijkbaar met het aantal in de placebogroep (1,2 procent ten opzichte van 0,9 procent). Bijwerkingen van hypoglycemie waren gebaseerd op alle gemelde gevallen van hypoglycemie; een gelijktijdige glucosemeting was niet vereist. In een bijkomend, 24 weken durend, placebogecontroleerd faculteitsonderzoek van een initiële therapie met sitagliptin in combinatie met metformine, was het aantal gevallen van hypoglycemie 0,6 percent bij patiënten die de placebo hadden gekregen, 0,6 percent bij patiënten die alleen sitagliptin hadden gekregen, 0,8 procent bij patiënten die alleen metformine hadden gekregen, en 1,6 procent bij patiënten die sitagliptin hadden gekregen in combinatie met metformine.4

De aanbevolen dosis sitagliptin is 100 mg eenmaal daags, met of zonder voedsel, voor alle goedgekeurde indicaties. Een dosisaanpassing is niet nodig voor patiënten met lichte tot matige leverinsufficiëntie of patiënten met lichte nierinsufficiëntie (kreatinineklaring * 50 ml/min). De ervaring in klinisch onderzoek van sitagliptin bij patiënten met matige tot ernstige nierinsufficiëntie is beperkt. Gebruik van sitagliptin is daarom niet aanbevolen bij deze populatie van patiënten.

Bepaalde waarschuwingen inzake sitagliptin

Sitagliptin is niet aanbevolen voor gebruik bij kinderen jonger dan 18 jaar wegens het gebrek aan gegevens over veiligheid en doeltreffendheid. Gegevens over het gebruik van sitagliptin bij zwangere vrouwen zijn ontoereikend. Wegens het gebrek aan gegevens mag sitagliptin niet worden gebruikt tijdens de zwangerschap. Er zijn post-marketing-meldingen van overgevoeligheidsreacties bij patiënten behandeld met sitagliptin. Deze reacties zijn anafylaxie, angioedeem en exfoliatieve huidaandoeningen, zoals het Stevens-Johnson-syndroom. Omdat deze reacties vrijwillig zijn gemeld uit een populatie waarvan de omvang niet bekend is, is het in het algemeen onmogelijk om een betrouwbare inschatting te maken van de frequentie, of om het oorzakelijk verband vast te stellen met de blootstelling aan het geneesmiddel. De eerste symptomen van deze reacties verschenen doorgaans in de eerste drie maanden na de start van de behandeling met sitagliptin. Sommige meldingen vonden plaats na de eerste dosis. Indien een overgevoeligheidsreactie wordt vermoed, moet sitagliptin worden stopgezet, andere mogelijke oorzaken voor de aandoening worden beoordeeld en een andere behandeling voor diabetes worden gestart.

Uitbreiding van het programma voor klinische ontwikkeling van de sitagliptin-groep

Het klinische ontwikkelingsprogramma voor sitagliptin van Merck is robuust en wordt continu uitgebreid met 55 afgeronde of aan de gang zijnde onderzoeken. Geschat wordt dat circa 7.400 patiënten met sitagliptin zijn behandeld van de circa 12.000 patiënten die aan de klinische onderzoeken van het bedrijf hebben deelgenomen. Bovendien zijn in klinische onderzoeken circa 2.300 patiënten met sitagliptin behandeld gedurende meer dan één jaar, met ongeveer 500 patiënten die al gedurende ten minste twee jaar zijn behandeld.

Merck

Merck & Co., Inc. is een onderzoeksgedreven, farmaceutische multinational die prioriteit geeft aan de patiënt. Het bedrijf werd opgericht in 1891 en ontdekt, ontwikkelt, produceert en verkoopt momenteel vaccins en geneesmiddelen die tegemoetkomen aan medische behoeften waarvoor nog geen oplossing is. Het bedrijf levert enorme inspanningen om de toegang tot geneesmiddelen te vergroten via verreikende programma´s waardoor niet alleen geneesmiddelen van Merck worden gedoneerd, maar ook hulp wordt verstrekt om ze te bezorgen aan de mensen die ze nodig hebben. Merck publiceert daarnaast objectieve gezondheidsinformatie als non-profitservice. Zie voor meer informatie www.merck.com.

Toekomstgerichte verklaringen

Dit persbericht bevat toekomstgerichte verklaringen volgens de definitie in de Private Securities Litigation Reform Act van 1995. Deze verklaringen zijn gebaseerd op de huidige verwachtingen van het management en omvatten risico´s en onzekerheden die ertoe kunnen leiden dat resultaten aanzienlijk verschillen van die vermeld in de verklaringen. Toekomstgerichte verklaringen kunnen onder meer productontwikkeling, productmogelijkheden of financiële performance betreffen. Toekomstgerichte verklaringen kunnen niet worden gegarandeerd en werkelijke resultaten kunnen aanzienlijk verschillen van de verwachtingen. Merck verplicht zich niet ertoe om toekomstgerichte verklaringen publiek te actualiseren, ongeacht of dit al dan niet gebeurt in het licht van nieuwe informatie, toekomstige gebeurtenissen of andere factoren. Toekomstgerichte verklaringen in dit persbericht dienen te worden beoordeeld in combinatie met de vele onzekerheden die van invloed zijn op de activiteiten van Merck, in het bijzonder die vermeld bij de risicofactoren en waarschuwingen in punt 1A van Form 10-K van Merck over het boekjaar afgesloten per 31 december 2007, in de periodieke verslagen op Form 10-Q en de huidige verslagen op Form 8-K, die hierin via verwijzing worden opgenomen.

JANUVIA® is een gedeponeerd handelsmerk van Merck & Co., Inc.

+ HbA1C is een maatstaf van de gemiddelde bloedsuikerspiegel van iemand over een periode van twee tot drie maanden.

Literatuur:

1 Nir Barzilai et al. Sitagliptin monotherapy is an effective and well-tolerated treatment for type 2 diabetes in elderly patients. Poster voorgesteld tijdens het 61ste jaarlijks wetenschappelijk congres van de Gerontological Society of America, november, 2008

2 Chau D & V. Edelman S. 2001. Clinical Management of Diabetes in the Elderly. Clinical Diabetes; 19:172-175

3 Sitagliptin (Januvia) 100mg EU Summary of Product Characteristics (SmPC). Beschikbaar op: http://www.emea.europa.eu/humandocs/PDFs/EPAR/januvia/H-722-PI-en.pdf

4 Dossiergegevens. Merck & Co., Inc.

ALLEEN VOOR GEBRUIK DOOR JOURNALISTEN BUITEN DE VERENIGDE STATEN

Deze bekendmaking is officieel geldend in de originele brontaal. Vertalingen zijn slechts als leeshulp bedoeld en moeten worden vergeleken met de tekst in de brontaal welke als enige juridische geldigheid beoogt.

CONTACT:

Merck & Co., Inc.
Media:
Amy Rose, 908-423-6537
Noreen Verbrugge, 908-507-0107
of
Beleggers:
Eva Boratto, 908-423-5185