Wouter Bos over integratie
13-11-2008 11:17
Wekenlang sprak Wouter Bos met financiële instellingen over de crisis.
Na een werkbezoek aan stadsdeel Slotervaart sprak de partijleider in
zijn woonplaats Amsterdam over integratie. Integratie zit vooral
tussen de oren. Het is niet met wetten en regels af te dwingen.'
Op 10 november bracht PvdA-leider Wouter Bos een bezoek aan Amsterdam.
Dit werkbezoek stond in het teken van integratie. Bos sprak met Wouter
Neerings, voorzitter COC Nederland, met Ahmed Marcouch,
stadsdeelvoorzitter in Slotervaart, met ambulancepersoneel en met
jongeren uit de Poldermoskee. Ook bezocht hij de Ru Paré school om
daar te praten over onderwijs en integratie. Het bezoek werd
afgesloten met een goed bezocht Politiek Café in theater de Krakeling.
Wouter Bos opende het politiek café met een vlammend betoog, waarin de
volgende punten aan de orde kwamen:
Integratie past in een grotere verhaal. De samenleving verandert. De
complexiteit, de snelheid en aard van verandering maakt onzeker. Deze
verandering vindt op allerlei niveaus plaats. Internationaal, in de
stad, straat of portiek. Dat zorgt voor bezorgdheid bij mensen. Krijgt
de volgende generatie het beter dan de onze? De PvdA mag die
bezorgdheid niet onderschatten. Het is aan de sociaaldemocratie om
hoop en vertrouwen in de toekomst te bieden en mensen sterk te maken.
Een klassieke, maar vooral ook moeilijke taak.
Door demografische, internationale en economische ontwikkelingen staat
de onderlinge solidariteit onder druk. Toch blijven solidariteit en
het bieden van gelijke kansen het antwoord op dit soort
ontwikkelingen. Het verhaal van gelijke kansen en onderlinge
solidariteit, en een verhaal over integratie en een plek voor de islam
slaat pas aan wanneer de PvdA ook geloofwaardig is op het gebied van
veiligheid en het verdedigen van burgerlijke vrijheden. En juist de
veiligheid en Nederlandse grondwaarden staan onder druk.
Ambulancepersoneel dat het werken onmogelijk wordt gemaakt. Een
homomodel dat wordt gemolesteerd. Dat is onacceptabel. Iedereen
accepteert en respecteert de Nederlandse grondwaarden.
Integratie zit vooral tussen de oren. Het is niet met wetten en regels
af te dwingen. Confrontatie en debat zijn nodig en zijn onderdeel van
het proces. Debatteren is soms kwetsen, soms polariseren. Natuurlijk
is kwetsen geen doel op zich, maar een maatschappelijke dialoog doet
soms pijn. De PvdA heeft het teveel over de toon van het
integratiedebat en daarom te weinig over de inhoud. Met de toon van
het huidig debat bestaat zeker een groot probleem, maar het is zaak
het zelf gewoon beter doen en het over de inhoud te hebben. Het debat
over integratie mag scherp zijn. Het is onvermijdelijk dat mensen zich
daardoor soms beledigd voelen. Maar in een democratie bestaat het
recht om niet gekwetst te worden niet.
De benoeming van Ahmed Aboutaleb tot burgemeester van Rotterdam is
iets om trots op te zijn. Het is jammer dat iets wat een feest van
integratie had kunnen zijn wordt teruggebracht tot een discussie over
dubbele paspoorten. De benoeming van Aboutaleb heeft ook verbaasd. In
Amerika riep de zwarte bevolking na de overwinning van Obaba: I am
proud tob e American. Veel Marokkanen zeiden naar aanleiding van deze
benoeming trots te zijn op hun Marokkaanse achtergrond. Maar er was
niemand die zei: Ik ben trots om Nederlander te zijn. Er is nog een
grote kloof te overbruggen.
Religie en staat moeten gescheiden zijn. Religie is voor zoveel mensen
belangrijk dat we het er als partij gewoon over moeten kunnen hebben.
De PvdA worstelt daar nog teveel mee. Net als met opvoeding. De PvdA
moet zich durven uitspreken voor het verheffingsideaal. Dat lokt
misschien reacties uit, maar gezinnen met kinderen die het moeilijk
hebben zijn gebaat bij een betrokken overheid die ondersteuning biedt,
maar ook dwingend kan zijn wanneer nodig. En als je merkt dat kinderen
in het weekend tijdens koranlessen hun taligheid, alles wat ze door de
weeks leren, maar ook enthousiasme verliezen, dan moet je daar iets
mee doen. Dan moet je een alternatief durven bieden waar die kinderen
bij gebaat zijn. In dat licht is het voorstel van Marcouch om op
openbare scholen, onder zeer strikte voorwaarden, islamlessen te geven
een discussie waard.
Tijdens deze avond kwamen ook de hoofdpersonen van het werkbezoek van
Bos aan bod: de mensen die hij overdag bezocht heeft. Zo sprak Wouter
Bos met Wouter Neerings van COC Nederland. Tijdens dit gesprek drong
Neerings er op aan homo-emancipatie als kernwaarde compromisloos te
verdedigen. De voorzitter van COC Nederland vindt dat dit nu
onvoldoende het geval is. Compromisloos betekent ook geen subsidies
aan clubs die homo-emancipatie in de weg staan.
Verder maakt Wouter Neerings zich zorgen over de afnemende veiligheid.
Mishandelingen lijken steeds vaker voor te komen. Dat zorgt voor
angst. Zo durft een bestuurslid van het COC haar vrouw niet meer te
kussen wanneer ze afscheid neemt op het station.
Neerings hoopt dat er binnen de moslimgemeenschap een soort pater van
Kilsdonk op staat. Iemand die het voortouw neemt homo-emancipatie
binnen het geloof bespreekbaar te maken. Iemand bij wie mensen die
worstelen met hun geloof enerzijds en geaardheid anderzijds terecht
kunnen. De voornaamste boodschap van de ambulancebroeders die Wouter
Bos bezocht was dat het maar eens afgelopen moet zijn met het
getroetel.
Het ambulancepersoneel wordt steeds vaker geconfronteerd met dreigende
situaties. De overheid moet harder optreden tegen mensen die zich
misdragen. Marcouch, zelf oud-politieagent, vindt dat agressie tegen
hulpdiensten op geen enkele manier gerelativeerd mag worden. Hij wil
de problemen aanpakken, daarbij rekening houdend met de vele
componenten die dergelijke problematiek kent. Het is zaak een goede
balans te vinden tussen het bestrijden en aanpakken van de
problematiek enerzijds en perspectief bieden anderzijds. Dat kan. Door
met elkaar in gesprek te blijven, maar ook door op te treden.
Regisseur Eddy Terstall was te gast wegens zijn kritiek op de PvdA dat
het verbod op Godslastering (artikel 147) dan wel uit onze Grondwet
lijkt te verdwijnen, maar dat artikel 137 juist wordt aangescherpt.
Terstall vindt dat de Nederlandse staat zich altijd neutraal moet op
stellen. Volgens hem worden gelovigen met de recente wetswijziging van
artikel 137 extra beschermd. Natuur, zoals kleur en geaardheid, zijn
iets volstrekt anders dan geloof. Die moeten dan ook niet opeens
gelijkgeschakeld worden.
Wouter Bos bezocht ook de Ru Paré school in Overtoomse Veld. Directeur
Wim Ponsen werkt met man en macht om de kwaliteit op deze school te
verbeteren. De continuïteit van de school was onder druk komen te
staan door een groot verloop van leerkrachten en directie. Het gaat
steeds beter. Het is belangrijk om leerlingen, maar ook ouders op maat
te bedienen. Dat vraagt om aandacht. Op dit moment beschikt de school
over extra middelen om aan die vraag te kunnen voldoen, maar die
middelen staan onder druk. En dat terwijl er met investeringen in het
primair onderwijs veel winst te behalen valt. De school overweegt om
buiten de lesuren in het kader van de brede school onder strenge
didactische en pedagogische voorwaarden islamlessen te gaan geven op
school als blijkt dat ouders daar behoefte aan hebben. Op die manier
probeert de school een antwoord te vinden op de terugloop in taligheid
en enthousiasme dat zij ervaren wanneer zij kinderen op maandag, na
een weekend met koranlessen, terugzien op school.
Vervolgens was het de beurt aan Manon van der Garde,
PvdA-fractievoorzitter in de Amsterdamse gemeenteraad. Zij
overhandigde een boekje over integratie aan Wouter Neerings. Van der
Garde stelde dat de overheid en ook de PvdA zich verre moet houden van
religie. In de gemeenteraad is recentelijk gesproken over de scheiding
van kerk en staat. De PvdA heeft daarbij het standpunt van inclusieve
neutraliteit ingenomen. Binnen het integratiedebat vindt zij een
scheiding tussen natuur en overtuiging onnodig, maar discriminatie
moet op alle fronten worden aangepakt.
In zijn slotwoord pleitte Wouter Bos onder meer voor
loondifferentiatie in het onderwijs. Leraren die les geven op
achterstandsscholen moeten meer betaald krijgen. Verder vindt Bos een
principieel standpunt als geen islamlessen op scholen niets waard als
men ook niet een antwoord heeft op problematiek van de islamlessen in
het weekend in de moskees. De kinderen worden op die manier de dupe,
want die lopen een achterstand op.
Partij van de Arbeid