Armoede beter in kaart brengen
27 oktober 2008
NWO-promovenda ontwikkelt waarschuwingssysteem voor voedseltekorten
In gebieden met extreme armoede is het vaak moeilijk de levenstandaard
te bepalen. Nicky Pouw ontwikkelde tijdens haar promotieonderzoek in
Uganda een methode om relatief eenvoudig materiële en immateriële
bezittingen in kaart te brengen, die onder andere kan dienen als
waarschuwingssysteem voor voedseltekorten. Zij verdedigt 10 november
haar proefschrift aan de Vrije Universiteit van Amsterdam (VU).
Ontwikkelingsplanners of beleidsmakers in ontwikkelingslanden hebben
veel baat bij juiste informatie over de armoede van de bevolking. Het
risico op voedseltekorten of andere armoedeproblemen is daar altijd
aanwezig. Zeker in ruraal Oeganda, waar onder de kleine boeren veel
armoede heerst. De gebruikelijke armoedemeting via het in kaart
brengen van uitgaven werkt hier echter niet altijd goed, omdat de
boeren vaak voor eigen consumptie produceren.
Om toch uitspraken te kunnen doen over de economische status van de
bevolking in deze regio's ontwikkelde Nicky Pouw een methode om niet
de uitgaven maar de bezittingen te meten. Zij deed in de rurale
gebieden Kabarole, Mpigi en Kapchorwa een inventarisatie naar de
verschillende categorieën bezittingen. Elke categorie kent daarbij een
eigen hiërarchie. Zo ligt bij de duurzame huishoudelijke goederen de
prioriteit van de meeste huishoudens bij de aanschaf van basisgoederen
zoals stoelen, een tafel, bed, dekens en een matras. De meer luxe
goederen zoals een ijskast, TV of auto schaffen zij pas aan wanneer in
de basisbehoeften is voorzien. Een soortgelijke hiërarchie bracht Pouw
ook aan bij de andere categorieën aan, te weten kleding, kwaliteit van
behuizing, voedselconsumptie, landbezit, agrarisch gereedschap en
veestapel.
De opvatting van wat waardevol is, kan soms verschillen. Zo blijken
vrouwelijke boeren andere agrarische gereedschappen belangrijk te
vinden dan mannelijke boeren en blijkt een fiets voor vrouwen in
sommige culturen in Oeganda ongepast te zijn. De belangrijkste
basisbehoeften zijn daarnaast gelijk verdeeld over de drie regio's,
als eerste het welvaartkenmerk duurzame bezittingen, dan agrarische
gereedschappen en als derde kleding.
Het onderzoek werpt een verhelderend licht op het soort armoede dat er
in gebieden heerst. Terwijl in Kapchorwa district blijkt dat boeren
vooral tekort komen bij de behuizing, land en duurzame bezittingen,
hebben mensen in Kabarole relatief mindere kleding en is er in Mpigi
een relatieve achterstand bij de voedselconsumptie. Dit soort
informatie kan van direct belang zijn voor ontwikkelingsplanners en
beleidsmakers op districtsniveau; het toont de meest nijpende
problemen in een bepaald gebied op een bepaald moment aan. Zo kan de
informatie over voedselconsumptie dienen als een vroeg
waarschuwingssysteem voor voedselonzekerheid. Zodra een huishouden
alleen nog maar majs en bonen eet, kan dit een teken zijn van
dreigende voedseltekorten.
..............................
Meer informatie bij:
* Drs. Nicky Pouw (VU, inmiddels werkzaam aan de Universiteit van
Amsterdam)
* +31 (0)20 525 41 05, N.R.M.Pouw@uva.nl
* Promotor: prof. dr. J.W. Gunning
* Promotiedatum: 10 november
Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek