Artsen zonder Grenzen


Hulp voor het cycloongebied in Myanmar

6 maanden na de cycloon: Myanmar heeft ook buiten deltagebied hulp nodig
Op 3 mei raasde cycloon Nargis door Myanmar (Birma). Naar schatting waren er 130.000 doden en vermisten in de Irrawaddy delta. Door de cycloon waren alle ogen ineens op het land gericht. Niet alleen werden de verschrikkelijke gevolgen duidelijk, maar ook de flinke hindernissen die overwonnen moeten worden om er humanitaire hulp te kunnen verlenen. Artsen zonder Grenzen werkte al in het land toen de cycloon zijn verwoestende werk deed. Daardoor konden onze teams direct in actie komen. 6 maanden later sluiten wij onze noodhulp in verband met de cycloon grotendeels af en gaan wij verder met ons werk elders in het land. Want elk jaar gaan hier duizenden mensenlevens verloren zónder de krantenkoppen te halen. De 'daders': hiv/aids, tuberculose en malaria.

Onze noodhulp
Binnen een paar uur nadat de cycloon Yangon (Rangoon) trof, zetten onze teams een noodhulpactie in de hoofdstad op. Binnen 48 uur waren teams actief in het zwaar getroffen deltagebied: zij gaven medische zorg en deelden hulpgoederen uit. In totaal hebben zo'n 750 medewerkers, het merendeel hiervan uit het land zelf, hulp geboden aan meer dan 550.000 slachtoffers.

Onze teams hebben:
o 87.461 medische consulten uitgevoerd
o 36.278 mensen onderzocht op ondervoeding
o psychosociale hulp gegeven aan 21.597 patiënten.

En zij hebben:
o 3,2 miljard kilo rijst, 745.000 kilo bonen, 241.742 liter bakolie, 41.519 kilo zout en 513.641 blikjes vis uitgedeeld o 670 waterputten en 567 andere waterbronnen gereinigd en gerepareerd o meer dan 145.000 stukken plastic zeil voor noodonderdak uitgedeeld o hulpgoederen als 193.635 muggennetten, 78.817 dekens, 7.815 gereedschapkits, 11.608 emmers en 49.187 kits met wasspullen uitgedeeld.

De totale projectkosten voor de noodhulp in verband met de cycloon bedragen 7,9 miljard euro.

Overdragen
Meer dan 6 maanden later lijkt het leven voor vele mensen in het deltagebied langzaamaan beter te worden. Tot nu hebben onze medische teams geen ziekte-uitbraken of ernstige toename in ondervoeding gezien. Ook lijden minder mensen aan trauma's, en lijken ze weer in staat hun leven op te pakken. Emily Bell, projectcoördinator voor Artsen zonder Grenzen in Myanmar: 'De noodfase is voorbij, wat de mensen nu nodig hebben, is steun op lange termijn. Gelukkig zijn er veel hulporganisaties actief in het gebied, waardoor wij het merendeel van onze programma's nu aan hen kunnen overdragen. In sommige moeilijk bereikbare gebieden, zoals het zuiden van Bogaley, zijn er geen andere hulporganisaties aanwezig. Op die plaatsen blijven wij noodhulp geven. Wij zullen anderen proberen ertoe te bewegen ook hier projecten te starten. Wij blijven actief met onze projecten elders in het land.'

Voorbij het deltagebied
Een ongekend aantal internationale hulporganisaties zijn naar Myanmar gekomen om hulp te bieden na de cycloon. Deze toestroom staat in schril contrast met de hoeveelheid hulp in het Myanmar buiten het deltagebied. Ook daar is een grote behoefte aan hulp.

o Malaria is killer nummer 1.
o 240.000 mensen lijden aan hiv/aids, waarvan enkel 14% van de mensen die dringend aidsremmers nodig hebben die daadwerkelijk ook krijgen, en zo'n 75.000 mensen krijgen die niet. In 2007 alleen al eiste aids 24.000 mensenlevens.
o Elk jaar ontwikkelen 86.000 mensen tuberculose (tbc); dit is een van de hoogste tbc-besmettingscijfers ter wereld. De moeilijk behandelbare multiresistente vorm van tbc maakt bovendien een sterke opmars en behandeling hiervoor is er nauwelijks in Myanmar.*

Ter vergelijking: de overheid besteedde in 2007 enkel $ 0,70 per persoon aan gezondheidszorg, wat neerkomt op 0,3% van het bruto nationaal product**. Ook de internationale humanitaire hulp is opvallend laag en zelfs het laagste wereldwijd: zo'n $ 3 per persoon***.

Meer hulp moet
Artsen zonder Grenzen behandelt op dit moment meer dan 11.000 hiv/aidspatiënten met aidsremmers. Duizenden mensen zijn in ons programma opgenomen om wanneer nodig een aidsremmende behandeling te krijgen. Hiermee is Artsen zonder Grenzen de belangrijkste verstrekker van aidsremmers in het land: 80% van alle behandelingen voor hiv/aids in Myanmar worden door onze teams uitgevoerd. Maar ook dat is nog niet genoeg. De staat heeft zo'n 1.800 patiënten onder behandeling met aidsremmers en andere hulporganisaties voeren wel aidsprojecten, maar slechts een luttel aantal geeft ook behandelingen. Zinloos lijden voorkomen
Artsen zonder Grenzen werkt al 15 jaar in het land, zonder haar onafhankelijkheid of mogelijkheid om verantwoording af te leggen, op te geven. Dit is niet eenvoudig, maar het is onweerlegbaar noodzakelijk om zorg en ondersteuning te geven om mensen in staat te stellen een gezond en menswaardig bestaan te leiden. Het is even noodzakelijk dat de Myanmarese overheid haar inspanningen op het gebied van gezondheidszorg opvoert en het werken mogelijk maakt voor hulporganisaties die dat ook willen doen. De behoefte aan medische zorg is enorm groot en vraagt onmiddellijke aandacht om zinloos lijden te voorkomen. Dat is geen kwestie van politiek, maar van mensenlevens redden.

'Ik wil dat alle hiv/aidspatiënten geholpen worden zoals de slachtoffers van cycloon Nargis werden geholpen. Voor Nargis kwamen mensen vanuit heel Myanmar en andere landen meteen hulp bieden. Ik wil dat zij mensen met hiv/aids op dezelfde manier helpen.' Hiv/aidspatiënt onder behandeling van Artsen zonder Grenzen

November 2008


* Cijfers: UNAIDS en Wereldgezondheidsorganisatie 2007
** Cijfer van ministerie van Volksgezondheid van Myanmar, 2007
*** Cijfer van OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling), 2008