ChristenUnie
Bijdrage Ed Anker begroting Justitie
Bijdrage Ed Anker begroting Justitie
dinsdag 04 november 2008 11:13
Voorzitter. Deze justitiebegroting lijkt heel veel op een
tussenbegroting en is dat feitelijk ook. Het afgelopen jaar is er heel
veel beleid in gang gezet. Deze begroting is dan ook veel meer gericht
op de uitvoering. Dat is goed, want wij willen graag resultaten zien.
Maar tegelijkertijd is het ook lastig. De missie van het ministerie
van Justitie is namelijk altijd actueel. Dan is het vreemd dat
onderwerpen die hoog op de publieke agenda staan in deze begroting
niet heel makkelijk zijn terug te vinden. Denk bijvoorbeeld aan de
problemen zoals die in Gouda, of de loverboyproblemen waarmee wij
afgelopen week weer werden geconfronteerd.
Voor die problemen moet een oplossing worden geboden in deze
begroting. Als je daarnaar op zoek gaat, lijkt deze begroting toch
heel veel op een pak hagelslag aan maatregelen. Het is werk in
uitvoering, maar ook dan moet het bezielende verband doorklinken. Door
alle eisen die worden gesteld aan de verantwoording mis ik dat nu
jammer genoeg. Ik vraag daar aandacht voor omdat het voor onze burgers
van belang is dat zij weten dat wij hun problemen echt aanpakken. Het
programma Veiligheid begint bij Voorkomen en het actieplan Overlast en
verloedering zijn bijvoorbeeld bij uitstek bedoeld om de wijkproblemen
aan te pakken. Dat zou best wat meer mogen worden uitgedragen. De
ChristenUniefractie staat achter de lijn die is ingezet met deze
plannen, dat wil zeggen: een combinatie van enerzijds duidelijke
grenzen stellen, maar ook inzetten op preventie en op rehabilitatie.
Het past bij de tweeslag recht en gerechtigheid.
Wanneer wij zien wat criminele mensen onze samenleving aandoen, is de
eerste reflex straf. Dat is prima, maar wij moeten wel met twee
woorden blijven spreken. Dus absoluut bestraffing van misdaad, maar
ook werken aan preventie en rehabilitatie. Die benadering past ook bij
de functie van het strafrecht.
Ik sta hier zo bij stil omdat het mij opvalt -- vandaag weer -- dat
wij in de Kamer de laatste tijd sterk gericht zijn op straffen. Hoewel
daarbij zeker nog veel valt te doen, moeten wij ook verder kijken naar
wat wij doen na de straf of ter voorkoming van straf. Straffen zijn
niet de oplossing voor alles. De cijfers bewijzen het: 70 tot 80%
recidiveert. Al te snel verwordt de gevangenisstraf tot een middel in
de categorie "opgeruimd staat netjes", maar dat is de halve oplossing.
Wij willen criminaliteit bestrijden, voorkomen, stoppen. Daarom geven
wij ook steun voor het beleid om recidive terug te dringen met 10%.
Mevrouw Joldersma (CDA):
U legt de nadruk op straffen, terwijl mij nu juist is opgevallen in
deze begroting, maar ook bij dit kabinet, dat behalve dat straffen
preventie in het programma Veiligheid begint bij Voorkomen veel
aandacht krijgt, net als de veiligheidshuizen, waar nazorg, preventie
en repressie bij elkaar komen. In het gevangeniswezen moeten wij
behalve straffen ook betere zorg kunnen leveren, zodat mensen
daadwerkelijk niet meer recidiveren. Het is dus iets te eenvoudig als
u zegt dat de aandacht alleen ligt op repressie.
De heer Anker (ChristenUnie):
Ik ben heel blij met deze interruptie, want ik leg dit niet bij het
kabinet neer maar bij onszelf. Ook de afgelopen uren hebben wij heel
veel gesproken over straf en over het idee dat wanneer wij straffen
zwaarder maken criminaliteit wel afneemt. Dat is niet het hele
verhaal. Die nuance wil ik heel graag in het justitiedebat brengen.
De voorzitter:
Ik wijs de leden erop dat vanavond ook de begroting van VWS moet
worden behandeld. Als ik nu strak de spreektijden hanteer, zit ik al
tot midden in de nacht. Sommigen willen dan ook nog de televisie
blijven volgen, maar toch lijkt mij dat niet echt de bedoeling van
onze vergadertijd.
De heer Anker (ChristenUnie):
Voorzitter, mijn collega Wiegman is u dankbaar!
In het kader van preventie wil ik stilstaan bij de problemen waarmee
wij te maken hebben in bijvoorbeeld Gouda en Ede. Het wetsvoorstel
ernstige overlast geeft de burgemeester de bevoegdheden die hij nodig
heeft om ordeverstoringen aan te kunnen pakken. De Kamer heeft
aangegeven dat wetsvoorstel snel te willen behandelen, maar het is nog
wachten op de nota naar aanleiding van het verslag. Wanneer mogen wij
dat verslag verwachten?
Het project Effe Kappen in Rotterdam is ook zo'n concreet instrument.
Het is de vertaling van Doe Normaal, dat weer zijn oorsprong vindt in
de asbo's uit Londen. De evaluatie die de Kamer vorige week heeft
ontvangen geeft tal van verbeterpunten, eerlijk is eerlijk. Rotterdam
wil er ondertussen wel graag mee verder. Ook andere bestuurders hebben
aangegeven hiermee te willen werken. In het verslag van de bespreking
met de burgemeesters over overlastgevende jongeren vorige week werd
benadrukt dat vroegsignalering en tijdige interventies heel belangrijk
zijn. Op werkbezoek in Ede bleek dat er gewerkt wordt op een manier
die wel heel veel lijkt op Doe Normaal. Alleen de extra bevoegdheden
uit Rotterdam als stok achter de deur mist men daar nog. De
ChristenUnie stelt daarom voor om de pilot van Doe Normaal uit te
breiden via een open inschrijving voor die gemeenten die ermee aan de
slag willen.
De combinatie van handhaven en resocialisatie moet ook het
uitgangspunt zijn van het prostitutiebeleid. Politie en justitie
moeten mensenhandel aanpakken, die vreselijke uitbuiting van vrouwen.
Zij moeten mensenhandelaren aanpakken als criminelen. De wet die nu in
de maak is, moet er niet toe leiden dat justitie buiten beeld raakt en
dat wij ons meer zorgen maken over de arbeidsvoorwaarden dan over de
criminaliteit. Uit steeds meer onderzoek blijkt hoe hard en
schaamteloos de criminaliteit in deze sector is. Daarbij worden
eufemistische termen gebruikt als: de gezelligheid is er inmiddels wel
af. Het vergunningenbeleid moet absoluut samengaan met een keiharde
aanpak van de voortdurende criminaliteit.
Aan prostituees moet de mogelijkheid van uitstappen worden geboden.
Als vrouwen er uit willen stappen, moet de overheid daarvoor alle
kansen bieden. Voorgaande kabinetten hebben niets gedaan om
prostituees die vast zaten in de sector, eruit te helpen. Zij deden
dit vanuit een soort dogmatische idealisme dat prostitutie gewoon
moest kunnen. Prostituees plukken daarvan nu de wrange vruchten.
Gelukkig wil het huidige kabinet op dit punt het roer omgooien. De
coördinerende minister heeft de uitvoering van ons amendement over de
uitstapprogramma's voortvarend ter hand genomen. Dat is mooi. Mijn
fractie vindt dat deze uitstapprogramma's een integraal onderdeel
moeten worden van het prostitutiebeleid. Daartoe hebben wij een
amendement ingediend.
Ook het kansspelbeleid heeft alles te maken met preventie. Mensen
moeten niet in de problemen komen door gokschulden. Er is alle reden
om het restrictieve kansspelbeleid in Nederland te handhaven. Daar
moet de minister dan echter wel serieus werk van maken. Wij wachten al
heel lang op de nieuwe Wet op de kansspelen. Die wordt een soort
vergezicht waarnaar steeds meer wordt doorgeschoven. Wanneer komt dit
wetsvoorstel naar de Kamer?
Wij hebben al eens gesproken over de reclame die kansspelaanbieders
maken en met name over de mailings. De heer De Wit heeft dit
aangeroerd. Individuele burgers kunnen via infofilters de toezending
stoppen. De fractie van de ChristenUnie wil van de minister weten of
maatschappelijk werkers deze infofilters ook mogen gebruiken voor
bijvoorbeeld zwakbegaafden, wilsonbekwamen of mensen in de
schuldsanering. Zij zijn vaak het meest gevoelig voor deze reclames.
Laten wij sociaal werkers machtigen om mailings aan zwakbegaafden stop
te zetten. Bij sommige bedrijven kan dit al, maar wij hebben niet de
indruk dat dit overal kan.
Ik kom op het familierecht en de kinderalimentatie. De fractie van de
ChristenUnie is blij met het voorstel voor de inning van
partneralimentatie. Toch blijkt uit de cijfers van het LBIO dat de
bereidheid om gelijk alimentatie te betalen schrikbarend laag is. Dit
geldt voor zowel partner- als kinderalimentatie. Dit is
onbegrijpelijk. De verantwoordelijkheid van ex-partners voor elkaar,
maar zeker voor hun kinderen, moet niet ter discussie staan of
onderwerp worden van onnodige juridische strijd. De fractie van de
ChristenUnie constateert twee belangrijke knelpunten, namelijk ten
eerste de transparantie van het tot stand komen van het
alimentatiebedrag en ten tweede het feit dat alimentatie geen
preferente vordering is. Op dit moment moeten in op het eerste gezicht
gelijkwaardige situaties totaal verschillende bedragen worden betaald.
Dit maakt het draagvlak voor alimentatie niet groot. Bovendien is het
op dit moment voor alimentatieplichtigen mogelijk om de draagkracht te
verkleinen door bijvoorbeeld op de pof allerlei consumptiegoederen te
kopen of door minder te gaan werken. Deze schulden gaan allemaal voor
op de alimentatie. In de praktijk levert dit heel wrange situaties op.
De fractie van de ChristenUnie wil daarom dat de normstelling voor
kinderalimentatie wordt vereenvoudigd en de mate waarin rekening wordt
gehouden met draagkracht wordt gerelativeerd. Verder pleit de fractie
van de ChristenUnie ervoor dat kinderalimentatie een preferente
vordering wordt, zeker op consumptieve schulden. Wij hebben dit in een
motie vervat en vragen de minister om met een voorstel te komen.
Ik zal nu niet al te veel zeggen over het vreemdelingenbeleid. Wij
zijn op dit moment in de commissie nog druk bezig met een aantal grote
onderwerpen. Het met twee woorden spreken geldt ook op dit gebied.
Door het generaal pardon hebben wij veel oude dossiers kunnen
afronden. Nu moet de oude asielprocedure worden verbeterd, opdat
sneller duidelijk wordt wie wel en wie niet kan blijven. Ook de
terugkeer moet prioriteit krijgen.
Wij wachten met spanning op de nieuwe drugsnota van het kabinet. Ook
wij hebben zojuist begrepen dat het verschijnen van deze nota weer
langer moet duren. Waarom is dit het geval? Kan het niet sneller? Ik
vraag het kabinet ook om te reageren op de groeiende verwevenheid van
de onder- en de bovenwereld in de softdrugsector, zoals door
politiecommissaris Daniel is benadrukt.
In het justitiebeleid dat de fractie van de ChristenUnie voorstaat,
hoort ook voldoende mogelijkheden te zijn voor slachtofferhulp.
Slachtofferhulp Nederland krijgt veel meer taken, omdat de rol van het
slachtoffer wordt versterkt. Tegelijkertijd krijgt Slachtofferhulp
Nederland wel te maken met een taakstelling. Voor deze organisatie
acht de fractie van de ChristenUnie dit niet wenselijk. Wij zeggen
daarom bij dezen toe dat wij het amendement zullen steunen dat de
CDA-fractie op dit punt heeft ingediend.