Ingezonden persbericht


Bezoek-ontheffing actievoerders tegen Zaanse bajesboot

Twee actievoerders die op 25 oktober jl. deelnamen aan de actie tegen de Zaanse bajesboten, hebben van de directie een ontheffing van bezoek voor 12 maanden gekregen. Zij zouden met het bezoeken van gedetineerden de orde en veiligheid in gevaar brengen. Ook een (vertrouwens) arts is een maand geleden de toegang tot de Zaanse vreemdelingengevangenis.

Op zaterdagmorgen 25 oktober 2008 bezette de Actiegroep Sluit de Zaanse Bajesboten de transportkooi op de kade. Met de actie wilde de groep protesteren tegen de jacht op 'illegalen' en tegen de psychische druk die met de detentie op mensen zonder papieren wordt uitgeoefend. Op de kooi werden spandoeken in verschillende talen opgehangen waaronder 'Need Help?' met een telefoonnummer eronder voor het aanvragen van bezoek. Na een bezetting van drie uur werden tien activisten zonder verzet te plegen aangehouden.

Tijdens de actie werd gecommuniceerd met de mensen in hun cel daar de transportkooi zich op 10 meter afstand bevindt van de boten. De reacties binnen bestonden uit terugroepen en bonzen. De bewaking ontruimde vervolgens met hulp van het Interne Bijstandsteam (IBT) de cellen die zicht hadden op de transportkooi. Dit ging niet zachtzinnig. De activisten waren getuige van het feit dat twee gevangenen door het IBT in vol ornaat ­ zelfde uitrusting als ME: helmen, knuppels e.d. - werden afgevoerd naar de isoleercel. De celgenoot van één van de twee vertelde aan de activisten dat hij niets misdaan had. In de cel ernaast riep een man dat de afgevoerde man straf had omdat hij door het rooster boven het raam met de activisten gepraat had. Deze arrestaties zijn op foto en film vastgelegd: zie hieronder. De bewaking pakte tevens van de gevangenen de papiertjes af waarop dezen het telefoonnummer van het spandoek hadden opgeschreven.

Eén van de twee afgevoerde gevangenen zit al 8 maanden in vreemdelingendetentie: eerst op de - na veel internationale kritiek - gesloten bajesboot in Rotterdam, toen in het Detentiecentrum Alphen aan de Rijn en nu op de bajesboot in Zaandam. Elke maand stuurt de Immigratie- en Naturalisatiedienst de ambassade een briefje voor reisdocumenten om hem uit te zetten, tot op heden zonder resultaat. Van enig zicht op uitzetting naar het land van herkomst ­ voorwaarde voor opsluiting - is geen sprake. Toch blijft hij vastzitten.

Als straf voor het praten met de actievoerders heeft hij zaterdag 25 oktober van 07 tot 16u in de isoleercel gezeten. Vervolgens belde hij - net als vele anderen - het telefoonnummer van het spandoek en vroeg voor twee mensen van de actiegroep van wie hij naam en geboortedatum kreeg bezoek aan (elk gedetineerde heeft één uur per week recht op bezoek). Dit werd door de directie geweigerd. In de afwijzingsbrief wordt gesteld dat de twee activisten voor een periode van 12 maanden een ontzegging hebben van bezoek. Als grond wordt aangevoerd dat zij betrokken waren bij de demonstratie en de orde en veiligheid in de gevangenis in gevaar zouden brengen. Twee andere gedetineerden hebben eveneens een afwijzing gekregen voor bezoek van deze twee activisten.

De directeur van een gevangenis heeft volgens de Penitentiaire beginselenwet de bevoegdheid om de toelating tot de gedetineerde van een bepaald persoon te weigeren, "indien dit noodzakelijk is met het oog op: a) de handhaving van de orde of de veiligheid in de inrichting, b) de bescherming van de openbare orde of nationale veiligheid, c) de voorkoming of opsporing van strafbare feiten of d) de bescherming van slachtoffers van of anderszins betrokkenen bij misdrijven. Deze weigering geldt voor ten hoogste twaalf maanden."
De twee activisten die geweerd worden op grond van gevaar voor orde en veiligheid hadden zelf trouwens niet deelgenomen aan de bezetting. De ene was (pers)woordvoerder van de actiegroep en is niet aangehouden, de ander stond buiten het hek op de openbare weg toe te kijken. Zij werd zonder enige aanleiding aangehouden voor opruiing en na enkele uren vrijgelaten zonder aanklacht. Geen van beiden heeft een strafblad. Gevaar voor handhaving van orde en veiligheid tijdens het bezoekuur lijkt praktisch onmogelijk. Je moet je legitimeren, gaat door een detector, mag niets naar binnen meenemen. Er is continu fysiek toezicht in de bezoekruimte die afgeloten is. Het lijkt erop dat zij met de toegangsweigering worden gestraft. De gedetineerde heeft een klacht ingediend tegen de afwijzing voor bezoek.
Van groot belang is eveneens te weten hoe de Dienst Justitiële Instellingen aan haar gegevens komt aangaande de betrokkenheid van de twee personen. Wie heeft hen die informatie verschaft? Is dat de politie of een andere instantie? En waar bestaat die informatie precies uit? Wanneer wordt iemand een gevaar voor orde en veiligheid? De twee activisten willen een kort geding aanspannen om de toegang tot bezoek weer mogelijk te maken.

Een medewerker van All Included zou in augustus 2008 eveneens bezoek aan een gedetineerde ontzegd worden vanwege betrokkenheid bij acties tegen de Zaanse bajesboten. Dit werd een gedetineerde die hem wilde uitnodigen mondeling medegedeeld. Toen hij desondanks een schriftelijk verzoek indiende mocht het bezoek toch plaatsvinden. Een postkaart van All Included werd vlak vóór de mondelinge weigering door de directie in beslag genomen. Op welke grond (van de vier belangen uit de Penitentiaire beginselenwet) dit is gebeurd is niet bekend. Op de postkaart stond vermeld dat All Included veel actie had gevoerd tegen de bajesboten in Zaandam.

Vorige maand werd (vertrouwens) arts Co van Melle de toegang tot de Zaanse bajesboot geweigerd. Hij wilde consult bij een 'witte illegaal' houden ten behoeve van een medisch rapport. Co van Melle heeft zich altijd veel ingezet voor de witte illegalen die vele jaren 'wit' met sofinummer gewerkt (en belasting betaald) hebben tot de Koppeingswet in 1998 dit onmogelijk maakte. Het medisch rapport was bedoeld ten behoeve van de juridische procedure van de gedetineerde. Eerst werd gesteld dat de persoonlijke gegevens die de arts had verstrekt niet klopten. Vervolgens kwam het Hoofd Beveiliging de arts persoonlijk vertellen "dat de arts zeker zelf wel wist waarom hij er niet in kwam"; je hoefde maar te googelen naar zijn naam om antwoord te krijgen. Deze toegangsweigering gaat verder dan bovenstaande. Een arts mag in principe altijd een gevangenis in om iemand te bezoeken. De Penitentiaire beginselenwet geeft de gedetineerde het recht op raadpleging van een arts van zijn keuze. De arts schakelde een advocaat in die bij de directie van de Zaanse bajesboot een klacht indiende. De directie bood aangaande de opmerking van het Hoofd Beveiliging excuses aan. Wat de toegangsweigering betrof werd gemeld dat het de 'uitdrukkelijke opdracht' was van de directie Bijzondere Voorzieningen ­waar de vreemdelingegevangenissen onder vallen - van de Dienst Justitiële Instellingen in Den Haag. Voor meer informatie verwijst de directie van de Zaanse bajesboot naar Bijzondere Voorzieningen in Den Haag.

Contact zoeken met de buitenwereld wordt door de Dienst Justitiële Inrichtingen steeds moeilijker gemaakt.

In het verslag van de bezetting van de transportkooi in het Noordhollands Dagblad, 26 oktober 2008 (zie hieronder) zegt de woordvoerdster van de actiegroep: ,,We hebben de migranten een spandoek met een telefoonnummer kunnen laten zien. Ze konden ons bellen voor hulp, steun en informatie. Er is het hele weekend door zeer druk gebruik van gemaakt.'' Op de website van de krant reageert Dayan als volgt: "....Volgens de politie zongen ze luidkeels en schreeuwden ze zo hard waardoor er veel onrust ontstond op de bajesboot....... Onrust door te zingen en te roepen? Nu ja, ze moesten natuurlijk een reden hebben om de actievoerders op te pakken. En zelfs de grootste drogreden is goed. Wat mij opvalt echter is dat de opgeslotenen blijkbaar ook geen info hebben, of mogen hebben hoe dat ze hun detentie kunnen aanvechten. Het feit dat zovele gebruik maken van het getoonde telefoon nummer wijst erop dat de staat deze mensen hun rechten niet wil laten kennen, en dat de buitenwereld blijkbaar niet mag te weten mag komen wat er op die boten gebeurt."

Contact zoeken met de buitenwereld wordt steeds moeilijker gemaakt. Zo wordt gepoogd de gedetineerden verder af te zonderen waarmee het afschrikkingsmiddel versterkt wordt. Contact krijgen met activisten wordt nu ook gestraft door toegangsweigering.

Wij eisen de sluiting van de detentiecentra voor mensen zonder papieren. Steun de strijd voor een open samenleving.

Stop Fort Europa, vandaag! Sluit de detentiecentra, open de grenzen! Voor een grenzeloze solidariteit!

All Included
29 oktober 2008