vrijdag, oktober 24, 2008
Discriminatie van autochtone Rotterdammers
Betreft: schriftelijke vragen ter schriftelijke beantwoording
Onderwerp: Discriminatie van autochtone Rotterdammers
Geacht college,
Met enige regelmaat krijgt de fractie van Leefbaar Rotterdam klachten
van Rotterdammers die zich niet meer veilig voelen in hun eigen huis,
straat of wijk. Vaak als gevolg van overlast en agressie door buren of
buurtbewoners. Een deel van de klachten wordt goed opgelost door
interventie(s) van de wijkagent of hulpverleners. Helaas worden ook
veel klachten nooit opgelost en deze zijn er vaak de oorzaak van dat
mensen -gedwongen door de situatie- gaan verhuizen uit Rotterdam.
De achtergrond van de overlastgevers varieert van Tokkies tot
Marokkaanse hangjongeren. Echter, veel van de buurtconflicten hebben
een etnische/culturele component, waarbij de angst van hulpverleners,
inclusief de politie, om te discrimineren vaak een belangrijke rol
speelt. Dit gegeven is wat mij betreft dan ook een taboe, er mag niet
publiekelijk over worden gesproken of het wordt onder het bekende
tapijt geveegd. Deze angst bij hulpverleners/wijkagenten leidt er
(vaak) toe dat er ten onrechte niet wordt doorgepakt. Het gevolg van
deze situatie is dat autochtone Rotterdammers vaak het nakijken hebben
bij conflicten met de buren of in de buurt, waarbij de overlastgevers
tot een allochtone groep behoren. Daar komt bij dat in een aantal
wijken van Rotterdam de autochtone Rotterdammers een kleine minderheid
van de bevolking vormen en dat door hulpverleners (inclusief
wijkagent) het advies wordt gegeven om maar te gaan verhuizen. Het
kiezen voor de makkelijkste weg, wat mij betreft. Een ander aspect dat
ook vaak meespeelt, is dat bewoners geen aangifte bij politie meer
durven doen omdat ze bang zijn voor de (ervaren) represailles van de
overlastgevers.
Gezien het bovenstaande heb ik de volgende vragen aan het college:
1. Herkent het college het bovengenoemde probleem/taboe?
2. Bent u bereid om bovengenoemde problematiek aan te kaarten bij
hulpverleners en wijkagenten?
3. Wat gaat het college doen om ervoor te zorgen dat autochtone
Rotterdammers niet meer worden gediscrimineerd als gevolg van de angst
om te discrimineren bij hulpverleners en wijkagenten?
4. Is het college bereid om onderzoek te laten doen naar het
bovengenoemde probleem/taboe? Zo nee, waarom niet?
5. Is het bij het college bekend dat als buurtproblemen niet worden
opgelost, het advies wordt gegeven om te gaan verhuizen? Wat vindt het
college van dit advies?
Met vriendelijke groet,
Robert Simons
Leefbaar Rotterdam