Museon Den Haag

AANVULLENDE PERSINFORMATIE Ontdek de geheimen van de diepzee!

Het is een wereld die enkele jaren geleden nog totaal onbekend was. De diepzee. Deze interactieve tentoonstelling maakt duidelijk hoe belangrijk en avontuurlijk diepzeeverkenning en -onderzoek zijn. De komende vijf jaar reist de tentoonstelling langs de meest prestigieuze wetenschapsmusea van de V.S.

Bezoekers kunnen zelf op praktische wijze kennismaken met het leven op de bodem van de zee. Ontdek de geheimen van de diepzee is te zien in het Museon in Den Haag. De expositie is een productie van Evergreen Exhibitions, in samenwerking met Woods Hole Oceanographic Institution (WHOI) uit Woods Hole, Massachusetts.

WIE: Woods Hole Oceanographic Institution - Inhoud

Evergreen Exhibitions - Productie en ontwerp

Museon Den Haag - Aanpassing inhoud en vormgeving

WAT: Ontdek de geheimen van de diepzee!, een tentoonstelling die de geheimen van de grootste oceaandiepte aan het licht brengt en bezoekers de praktijk van diepzee-onderzoek laat ervaren.

WANNEER: 17 oktober 2008 t/m 31 mei 2009

WAAROM: Om de ongelofelijke verhalen te vertellen over zojuist ontdekte levensvormen, zoals gigantische kokerwormen met rode koppen en schelpen zo groot als borden, onderwatervulkanen, scheepswrakken als de Titanic, heetwaterbronnen die waterstofsulfide spuwen en een leefomgeving bieden aan ongekende levensvormen, dit alles in een interactief diepzee-avontuur in het Museon.

CONTACT: Museon

Rob de Winter

Stadhouderslaan 37

2517 HV Den Haag

Telefoon: +31703381421

Email: rdwinter@museon.nl

Ontdek de geheimen van de diepzee is geschikt voor personen vanaf 6 jaar en benadrukt het belang van geologie, geschiedenis, biologie en scheikunde voor diepzee-onderzoek. De tentoonstelling gaat ook nader in op de cruciale functie van technologie in de onderzoeken van industrie, overheid en universiteiten om meer inzicht te krijgen in onze huidige en toekomstige wereld.

Alle publicaties en fantastische foto's zijn elektronisch beschikbaar via de perssectie op www.museon.nl

Woods Hole Oceanographic Institution

Inhoud

Woods Hole Oceanographic Institution (WHOI) is de grootste particuliere en onafhankelijke organisatie voor mariene research en techniek in de Verenigde Staten. Het instituut is opgericht in 1930 in de stad Falmouth aan Cape Cod in Massachusetts. Er werken 800 medewerkers en 135 postdoctorale studenten.

Jaarlijks worden wereldwijd bijna 350 onderzoeksprojecten uitgevoerd op de afdelingen Toegepaste oceaanfysica - en technieken, Biologie, Mariene scheikunde en geochemie, Geologie en geofysica, en Fysische oceanografie. Daarnaast wordt onderzoek gedaan in de vestiging Rinehart Coastal Research Center en vanuit WHOI's Marine Policy Center, dat zich richt op juridische en beleidsmatige kwesties in verband met het maatschappelijk gebruik van de oceanen. WHOI heeft een vloot van drie onderzoeksschepen die de hele wereld bestrijken (de 83 meter lange KNORR, de 82 meter lange ATLANTIS, en de 53 meter lange OCEANUS). Daarnaast beschikt WHOI over de diepzee-duikboot ALVIN voor drie personen en diverse op afstand bedienbare en autonome voertuigen en kleinere boten voor oceaanonderzoek. Meer informatie over WHOI is te vinden op www.whoi.edu.

Evergreen Exhibitions

Ontwerp en productie

Evergreen Exhibitions, gevestigd in San Antonio in Texas, wordt beschouwd als een wereldleider als het gaat om het creëren van hoogwaardige interactieve tentoonstellingen waarbij gebruik wordt gemaakt van de laatste technieken. Daarnaast is het bedrijf een belangrijke ontwikkelingspartner voor toonaangevende musea en onderzoeksinstituten. Een bekende expositie van Evergreen Exhibitions die eerder in het Museon bijzonder succesvol was is Robot Zoo.

Museon Den Haag

Populair wetenschappelijk museum dat met educatieve en attractieve exposities en programma's met een zo breed mogelijk publiek wil communiceren. Het educatieve museum stelt de mens en zijn rol in de samenleving centraal , wisselt informatie uit over actuele onderwerpen uit de wereld van natuur, cultuur wetenschap en techniek, legt dwarsverbanden en biedt inzichten.

BEZOEKERS DALEN AF IN EEN WERELD DIEP ONDER DE ZEESPIEGEL

Het is een wereld die enkele jaren geleden nog totaal onbekend was. Ontdek de geheimen van de diepzee biedt bezoekers de mogelijkheid om zelf op praktische wijze kennis te maken met het leven op de bodem van de zee. Ontdek de geheimen van de diepzee maakt duidelijk hoe avontuurlijk diepzeeverkenning en -onderzoek zijn.

De tentoonstelling brengt de raadsels van de grootste diepten van de oceanen in beeld. Attracties in dit diepzee-avontuur zijn bijvoorbeeld pas ontdekte levensvormen, heetwaterbronnen, close-ups van diepzee- onderzoekduikboten en scheepswrakken als de Titanic. De Museonbezoeker kan zelf kennismaken met de technologie die pas recentelijk mannen en vrouwen in staat heeft gesteld om naar de oceaanbodem af te reizen.

"Waarneming is de hoeksteen van de wetenschap," vertelt David Gallo, doctor in de mariene geologie en directeur speciale projecten bij WHOI. "In de oceanen is voor waarneming geavanceerde technologie nodig, vanwege de grote diepte. Met nieuwe computertechnologieën kunnen wij nu sneller dan ooit informatie op de zeebodem verzamelen."

"Je hoeft geen oceanograaf te zijn om de zee interessant te vinden," zegt Gallo. "Je hoeft geen wetenschapper te zijn om te genieten van de spanning van ontdekkingsreizen. Maar wat zou er gebeuren als wij onze kinderen meer mogelijkheden zouden bieden om de sensatie van een uitdaging of de spanning van een ontdekking te ervaren? Misschien kunnen wij de belangstelling van kinderen voor wetenschappelijke ontdekkingen helpen vergroten, of er tenminste voor zorgen dat zij meer waardering krijgen voor het streven."

Ontdek de geheimen van de diepzee! legt de technologie die gebruikt wordt bij diepzee-onderzoek in de handen van de museumbezoekers. Vanuit het commandocentrum kunnen bezoekers meedoen aan een simulatie, waarbij de duikboot Alvin te water wordt gelaten voor een spannende excursie naar de diepzee. Bezoekers kruipen in de huid van de onderzoekers in de replica van de bemanningsruimte van Alvin, die zijn kunnen bedienen om een duik tot 4,5 km diepte te simuleren. Ook kan men een op afstand bedienbaar onderzoeksvoertuig (ROV) laten zweven boven een replica van het dek van de Titanic. Met de robotarm van Alvin kunnen bezoekers proberen lavastenen en schelpen van de oceaanbodem te pakken terwijl ze turen door een replica van het 10 cm grote kijkvenster van Alvin. En dat is moeilijker dan je zou denken!

Diep binnen in de aarde verschuiven geologische krachten de grote crustale platen van onze planeet en bouwen zo een zeebodem waar hete onderwaterbronnen voorkomen. Onderzoekers bestuderen het proces van dichtbij, in de WHOI-duikboot Alvin of via andere apparatuur, zoals het op afstand bedienbare voertuig JASON of de autonome onderwatervoertuigen ABE en REMUS. De tentoonstelling brengt de zeebodem aan de oppervlakte in een ongelofelijke expositie die de magnifieke bouwkunsten van Moeder Natuur laat zien - het ontstaan van enorme "black smokers" die mineraalrijke vloeistof in de oceaan spuiten en levensvormen ondersteunen die radicaal verschillen van het leven op land of in ondiepe wateren.

Bezoekers zien hoe waterstromen, die ontstaan door het superhete water dat de bronnen spuwen, cruciale voedingsstoffen bevatten die levensvormen in stand houden waarvan slechts weinig mensen het bestaan konden vermoeden. Onder de ruim 500 nieuw ontdekte levensvormen zijn anderhalve meter hoge kokerwormen met felrode koppen vol met hemoglobine, "hurkkreeften" en enorme witte schelpen zo groot als borden. De wetenschappers in Alvin gebruiken Alvins robotarmen om monsters van deze soorten te verzamelen.

Museumbezoekers kunnen een echte Alvin-robotarm bewegen en uitproberen hoe behendig de grijpklauw is voor het verzamelen van monsters en het gebruiken van allerlei gereedschappen.

Op de tentoonstelling kunnen bezoekers langs een dramatische, nagebouwde oceaanomgeving lopen, iets dat tot nu toe in het echt onmogelijk is vanwege de verpletterende druk van het water. In deze betoverende ruimte bevinden zich veel van de wezens, met alle levensechte details, die duizenden meters onder de oppervlakte rond de diepzeebronnen leven. Ze zijn tentoongesteld op een gesimuleerde oceaanbedding, die zo echt lijkt dat een WHOI- wetenschapper zei dat hij eindelijk wist hoe het voelde om rond te wandelen op de bodem van de oceaan!

De zon dringt niet tot deze diepten door. De wezens van de diepzee brengen hun hele leven in totale duisternis door. Ze leven en floreren dankzij een uniek en onverwacht proces, chemosynthese, dat op dergelijke diepte de plaats inneemt van fotosynthese. Deze organismen werken vaak innig samen met bacteriën en maken en nemen voedingstoffen op uit wat voor mensen giftige stoffen zijn, zoals waterstofsulfide. In deze omgeving floreren zwermen garnalen en andere dieren die op hun verwanten uit de ondiepe wateren lijken, zoals roofkrabben en prachtige witte zee-anemonen met spits toelopende tentakels. Modellen van sommige soorten zijn op de tentoonstelling te zien bij de replica van de diepzeebron.

Op basis van de bevindingen van WHOI-onderzoekers en hun collega's werpen sommige wetenschappers de theorie op dat vergelijkbaar leven in de ruimte ontdekt kan worden. De ontdekking van levende wezens bij de diepzeebronnen op aarde, die zonder zonlicht kunnen overleven, suggereert dat leven mogelijk is als water, hitte en voedingstoffen aanwezig zijn. Een van de Jupiter-manen, Europa, lijkt te zijn bedekt met ijs, waaronder volgens sommige wetenschappers zich een diepe, verborgen oceaan met water bevindt. In de nabije toekomst zal een sonde naar Europa worden gelanceerd en de ijzige korst onderzoeken. Daarna wil men een ruimteschip op Europa laten landen, dat zich dan door de ijskorst boort en een AUV zoals REMUS de oceaan instuurt. Het zou kunnen dat er heetwaterbronnen voorkomen op de oceaanbodem van Europa, die een levensbodem bieden aan organismen die lijken op, of juist heel erg verschillen van, het leven op de zeebodem op aarde. Extreme Diepte brengt met een videofilm en wand-displays de missie naar Europa in beeld.

INTERACTIEVE INSTALLATIES

Maak je klaar voor een duik tot bijna 4 km diepte onder het oceaanoppervlak. Ontdekt nieuwe soorten die overleven in totale duisternis. Bestuur een op afstand bestuurbaar voertuig (ROV) en verken scheepswrakken die duizenden meters onder het hulpschip liggen.

De expositie brengt de mysteries van de grootste diepten van de oceanen in beeld. Attracties in dit diepzee-avontuur, waarbij bezoekers de onderzoektechnologie zelf in handen krijgen, zijn bijvoorbeeld pas ontdekte levensvormen, heetwaterbronnen, en scheepswrakken als de Titanic. Bezoekers kunnen de handelingen van oceanografen en wetenschappers simuleren door middel van bijna 20 interactieve installaties. Dit zijn o.a.:

Onderzoeksschip

De reis naar de Extreme Diepte begint als bezoekers in een scheepsdecor een model van een zeecontainer op het dek van een schip betreden.

Commandocentrum

Interactieve tewaterlating Alvin: Maak Alvin klaar voor een diepzeeduik. Bezoekers kunnen dezelfde checklist doorlopen die de expeditieleider moet afwerken voordat kan worden gedoken. Na het indrukken van de juiste knoppen en omzetten van de juiste schakelaars laat de videofilm over het commandocentrum zien wat de verschillende stappen in de tewaterlating zijn om de 17 ton zware duikboot te laten vertrekken naar de diepzee.

Zeecontainer voor besturing van ROV (op afstand bestuurbaar voertuig)

Videobeelden tonen buitengewoon gedetailleerde beelden van de oceaanbodem en het is net alsof deze beelden live vanuit een ROV binnenkomen. Door knoppen op meerdere schermen in te drukken, kunnen bezoekers kiezen welke ongelofelijke locatie zij willen verkennen of welke ROV zij willen besturen.

Interactieve installatie "Onder druk"

Voorwerpen worden getoond die zijn blootgesteld aan de enorme waterdruk op de zeebodem, waardoor bezoekers de gevaren en effecten van diepzeeduiken beter begrijpen. Bezoekers kunnen hun arm in een speciaal drukmanchet leggen om de stijgende druk zelf te ervaren.

Interactief fotoportret met Alvin

Slechts weinig mensen zullen ooit in de echte Alvin kunnen duiken, maar je kunt er wel van dromen! Zet jezelf op de foto als een bemanningslid van Alvin met dit levensgrote model en het hulpschip Atlantis op de achtergrond.

Interactieve Personeelsruimte Alvin

Drie bezoekers per keer kunnen deze levensgrote replica van de personeelsruimte van Alvin betreden om zich klaar te maken voor een duik. Er moet een checklist met taken worden afgewerkt om de duikboot voor te bereiden op een "duik". Videobeelden van een echte duik zijn te zien in de drie kijkvensters.

Interactieve robotarm

Kijk door het 10 cm grote kijkvenster - net als het venster van Alvin - en probeer de robotarm van Alvin te bedienen. Andere bezoekers kunnen de bewegingen van het schaalmodel van de robotarm van zijkanten van de installatie bekijken en vervolgens zelf proberen dezelfde taak uit te voeren terwijl ze alleen het videoscherm kunnen bekijken.

Alvin-robotarm

Het is een echte! Bezoekers kunnen de grijpklauw van de echte robotarm van Alvin aanraken en bewegen. Deze robotarm is een essentieel stuk gereedschap van Alvin, waarmee wetenschappers biologische en geologische monsters van de oceaanbodem pakken om te bestuderen.

Soorten voertuigen

Bezoekers beschikken over alle onderdelen om een supergeavanceerde duikboot te bouwen. Van kleurrijke puzzelstukken kunnen bezoekers een van de buitengewone onderwater-verkenningsvoertuigen van WHOI bouwen, de stukken laten vallen, en het opnieuw proberen.

Duikboot besturen

Ook voor kleintjes is de diepzee leuk! Kinderen van 3 tot 6 jaar kunnen om de beurt in deze mini-speelgoedduikboot klimmen en met de periscoop spelen. Een bijbehorende wandafbeelding met de voertuigen uit de tentoonstelling, waaronder Jason, Alvin, ABE en Remus, versterken de onderzeese ervaring.

Duikboot bouwen

Kinderen van alle leeftijden kunnen naar hartenlust proberen dit 3-D model van Alvin in elkaar te zetten. Met de lichte, in elkaar passende delen wordt duidelijk hoe ingewikkeld deze duikboot in elkaar zit. De grijparmen moeten vooraan, de bemanningsruimte in het midden. Wat heb je nog meer nodig om een onderzoeksduikboot te bouwen?

Interactieve waterzuil

De beschrijvingen van het leven in zee op verschillende diepten lichten op tijdens een afdaling naar de diepzee.

Onderwatertuin 9 graden noorderbreedte

"Nu weet ik hoe het zou zijn om uit de duikboot te stappen en rond te lopen in deze ongelofelijke wereld!" Dit zei een diepzeebioloog over deze nagebouwde onderwaterbron. In deze levensgrote omgeving is te zien wat wetenschappers totaal verbaasde toen zij het ontdekten: leven op de oceaanbodem waar de zon nooit schijnt. Bezoekers kunnen als de piloot van Alvin de camera's inzoomen op enkele van de meer dan 500 nieuwe levensoorten die de laatste jaren zijn ontdekt.

Ontmoeting met een reus

De onderzeese bergkam Juan de Fuca: Wat is het hier donker! Wetenschappers zien alleen wat in de lichtbundel van Alvin wordt verlicht. Bekijk een schaalmodel van Alvin in de oceaandiepte om een idee te krijgen hoe piepklein de duikboot is. Doe het licht aan en je ziet een reus!

High-definition-videofilm

Stel je voor dat het raam in je woonkamer uitkijkt op de diepste diepten van de oceaan - het is allemaal haarscherp! Dankzij de meest geavanceerde high-definition-technologie ervaart de bezoeker de onderwaterbron op 9 graden noorderbreedte en de ongelofelijke en bizarre wezens die op deze diepte leven.

High-resolution-videofilm

Voel je als een vis in het water bij het zien van deze verbazingwekkende videobeelden van drie onderwaterbronnen: (1) op 9 graden noorderbreedte voor de kust van Mexico, (2) de bergkam Juan de Fuca voor de kust van de staat Washington, en (3) de Midden-Atlantische rug, midden in de Atlantische Oceaan.

Biologische/geologische exemplaren

Het echte werk. Anderhalf meter hoge wormen, doorzichtige krabben en andere fragiele maar toch sterke wezens die op bijna 5 km diepte in de oceaan leven. Deze vreemde wezens voeden zich met waterstofsulfide en bacteriën en leven gezellig bij elkaar rondom de vulkanische heetwaterbronnen in ijskoud water. Nu kun je ze van dichtbij bekijken. Bezoekers kunnen door een vergrootglas biologische en geologische monsters van diepzeeleven bekijken.

Scheepswrakken

ROV-bestuurder: Verken het wrak van de Titanic als bestuurder van een ROV. De ROV kan over het dek van het gezonken schip worden geleid, en samen met een andere bezoeker kan men de verschillende voorwerpen en onderdelen op het dek identificeren.

Videobeelden van scheepswrakken

Bekijk videobeelden van echte scheepswrakken, waaronder de Derbyshire, een Romeins galjoen en het meeste beroemde wrak ter wereld, de Titanic.

De hele wereld rond

Verken de wereldzeeën met deze high-tech-monitor en selecteer gebieden waar je meer van wilt weten. Kies de gebieden die je het meest interesseren. De kijkers geven specifieke informatie over alles wat in de buurt van verschillende onderzoekslocaties in de oceaan ligt.

De draaiende planeet

De aarde is de planeet waarop wij leven. De oceanen, die 70 procent van het aardoppervlak beslaan, maken het leven mogelijk. Kies uit drie spectaculaire gezichtspunten van onze wereld - een 360°-panorama met puur daglicht en de prachtige kleuren van de aarde, of twee 180°-films, de eerste neemt je mee van dag naar nacht, en de ander pelt het water weg en laat de adembenemende geografie van de oceaanbodem zien.

UNIEKE DUIKBOOT ALVIN

Ontdek de geheimen van de diepzee! toont diepzeeflora- en fauna en fantastische geologische verschijnselen, robotische interactieve installaties en scheepswrakken. Maar de echte ster van deze geslaagde tentoonstelling is de diepzeeduikboot genaamd Alvin.

Zonder de verkenningstochten van deze bijzondere onderzeeër, gebouwd in 1964, zouden de wonderen van de oceaanbodem nog steeds in raadselen zijn gehuld. In plaats daarvan worden deze verschijnselen nu tot in detail gepresenteerd door Evergreen Exhibitions in samenwerking met Woods Hole Oceanographic Institution. Extreme Diepte maakt de kennis toegankelijk die Alvin tijdens bijna 4000 duiken naar de oceaanbodem heeft vergaard. Op de tentoonstelling zijn ook andere instrumenten te zien die worden ingezet bij verkenningen van de diepe oceaan, zoals de op afstand bestuurbare JASON en diverse autonome onderwatervoertuigen.

De tentoonstelling heeft in vijf jaar tijd langs 15 steden in de Verenigde Staten gereisd. De expositie brengt de geheimen van de diepste oceaandiepten aan het licht. Nieuw ontdekte levensvormen, hydrothermische bronnen en scheepswrakken zoals de Titanic behoren tot de attracties van dit educatieve avontuur dat de diepzee binnen de muren van een museum brengt en de schatten van de vele expedities van Alvin in de handen van bezoekers legt.

"Zonder Alvin was deze tentoonstelling niet mogelijk geweest," vertelde David Gallo, doctor in mariene geologie en directeur speciale projecten van Woods Hole Oceanographic Institution. "In de oceanen is voor waarnemingen, vanwege de grote diepte, geavanceerde technologie nodig zoals die in Alvin of andere onderwatervoertuigen. Met nieuwe computertechnologieën kunnen wij nu sneller dan ooit informatie op de zeebodem verzamelen."

Alvin is speciaal ontworpen voor geofysisch, geochemisch, technisch en algemeen oceanografisch onderzoek en kan tot 4500 meter diepte duiken. Sinds zijn eerste duik in 1964 heeft Alvin meer duiken uitgevoerd en ontdekkingen gedaan dan enige andere onderzeeër. Naast de verkenning van de Titanic en het bergen van een gezonken waterstofbom heeft Alvin de meest uitzonderlijke ontdekking gedaan: leven bij diepzeebronnen op 4 km diepte.

Alvin is 7 meter lang, 3,6 meter hoog, 2,7 meter breed, weegt 17 ton en heeft een bemanningsruimte met een diameter van 2,1 meter. Wetenschappers brengen gemiddeld acht uur in deze titanium ruimte door, die plaats biedt aan drie mensen. Alvin is ontworpen om druk van bijna 2000 kilo per vierkante cm te weerstaan, en heeft drie kegelvormige, 9 cm dikke kijkvensters van gegoten acryl, waardoor de onderzoekers naar buiten kunnen kijken. De duikboot heeft tot nu toe 3500 duiken uitgevoerd, gemiddeld 175- 200 per jaar. De duikboot wordt om de drie jaar volledig opgeknapt en gemoderniseerd, dus geen van de oorspronkelijke onderdelen wordt nog gebruikt.

Voor zijn eerste duik heeft de bemanningsruimte van Alvin 536 druktesten doorstaan. Bij de laatste test in 1964, onder een druk gelijk aan een duik op 2900 meter diepte, explodeerde de testtank, maar de bemanningsruimte bleef intact. De ruimte die nu gebruikt wordt kan veilig naar 4500 meter duiken. De bemanningsleden lopen tijdens dit soort duiken veel meer risico dan astronauten in de ruimte, volgens Gallo.

"Het kleinste foutje in het systeem veroorzaakt een implosie," vertelt Gallo. De kracht van de waterdruk wordt op de tentoonstelling met verbazingwekkend detail in beeld gebracht aan de hand van voorwerpen van verschillende materialen, die zijn vervormd, verpulverd, gekrompen en verpletterd door blootstelling aan deze enorme druk.

De bemanningsruimte, met een diameter van 2,10 meter, biedt plaats aan een piloot en twee wetenschappers. "Dat is ongeveer evenveel ruimte als drie volwassenen zouden hebben in een kleine personenauto," vertelt Gallo. Op Extreme Diepte is een levensgrote replica van de bemanningsruimte te zien, die toegankelijk is voor kinderen en volwassenen. Binnenin de bemanningsruimte kunnen bezoekers replica's van de instrumenten bedienen die worden gebruikt voor de besturing en het bestuderen van de oceaanbodem. Net als de wetenschappers heeft iedere bezoeker een eigen kijkvenster, waarin videobeelden van Alvins duik naar de diepzee worden getoond.

Wetenschappers gebruiken de robotarmen van Alvin om tijdens een duik monsters te verzamelen en met verschillende instrumenten te werken. Op de tentoonstelling is een echte robotarm van Alvin te zien, die bezoekers kunnen aanraken en bewegen en waarmee zij de behendigheid van de grijpklauw kunnen testen. Met een schaalmodel van de robotarm kunnen bezoekers ook zelf lavastenen, schelpen en andere voorwerpen van de oceaanbodem proberen te rapen. Kinderen van alle leeftijden vinden dit onderdeel van de tentoonstelling uitdagend en spannend, want zij kunnen hun oog-hand- coördinatie testen terwijl ze door een verraderlijk klein kijkvenster turen. Het is niet zo makkelijk als het eruit ziet!

Bezoekers van de expositie zien ook 3-D-modellen van JASON en ABE, voertuigen die de zeebodem tot op 6000 meter kunnen verkennen. Waar Alvin wetenschappers werkelijk naar de zeebodem vervoert, stelt JASON hen in staat om de zeebodem te verkennen vanaf het oceaanoppervlak via glasvezelkabels, videocamera's en andere technologieën. Autonome voertuigen als ABE en REMUS zijn voorgeprogrammeerd om vaak maanden aan een stuk zelfstandig te werken op de zeebodem, in kustwateren of in de diepzee.

WEZENS DIE IN HUN EIGEN WERELD LEVEN

De tentoonstelling biedt museumbezoekers een gedetailleerde kijk op de uitzonderlijke wezens die tijdens verkenningen met de diepzeeduikboot Alvin en andere onderzoekvoertuigen van WHOI zijn ontdekt.

In 1977 zagen wetenschappers in Alvin voor het eerst heetwaterbronnen op de oceaanbodem, en de complexe biologische gemeenschappen die daar kunnen overleven. Zeewater stroomt binnen in spleten en gaten bij de heetwaterbronnen en komt in contact met de hitte afkomstig uit de gesmolten kern van de aarde. Het warme water stroomt terug over de oceaanbodem, waardoor het temperatuur van het normaal ijskoude zeewater plaatselijk stijgt tot temperaturen waarin leven mogelijk is. Extreme Diepte toont levensvormen die in de nabijheid van de warmte van heetwaterbronnen leven. Op deze diepten, waar geen licht doordringt, is fauna afhankelijk van een proces dat chemosynthese heet, waarbij de fauna en de bacteriën die op hen leven chemische stoffen, waaronder waterstofsulfide, verwerken tot voedingstoffen.

Meer dan 500 nieuwe levensvormen zijn bij deze warmwaterbronnen ontdekt, een schat voor de wetenschap. Op de tentoonstelling Extreme Diepte wandelen bezoekers langs nagebouwde warmwaterbronnen om van dichtbij een kijkje te nemen in de diepzee - maar dan zonder water. Zij kunnen de volgende levensvormen zien:

Marianactis bythios is een witte zee-anemoon met spits toelopende tentakels. Ze kunnen 5 cm hoog worden. Ze zetten zich in clusters vast op de rotsen rondom de heetwaterbronnen.

Paralvinella palmiformis (palmwormen) ziet men gewoonlijk deels rond kokerwormen gewikkeld of bovenop sulfide minerale afzettingen bij de Juan- de-Fuca-rug en andere warmwaterbronnen voor de kust van de staat Washington. Ze zijn gesegmenteerd met een spits toelopend lijf en kunnen 80 mm lang worden.

Alvinella pompejana of Pompeï-wormen worden tot 150 mm lang. De worm fungeert als gastheer voor bacteriën die de worm voeden. Deze wormen leven meestal in grote groepen in de vorm van een honingraat rond de bronnen en op de wanden van white smokers, maar ze zijn ook gezien op de sulfide schoorsteenwanden van black smokers. De worm gedijt goed in temperaturen tussen de 10° en 80° Celsius.

Thermarces cerberus of puitalen zijn wit of roze van kleur en hebben geen schubben. Ze behoren tot de weinige vissen die bij diepzeebronnen zijn aangetroffen. De vis komt voor bij bronnen op de Oost-Pacifische Hoogte en voedt zich met kleine ongewervelde dieren.

Tevnia jerichonana of Jericho-wormen vormen clusters op rotsen in zones met gevarieerde bronactiviteit, waar de temperatuur varieert tussen 5° en 30° Celsius. De worm behoort tot de eerste kolonisten als een nieuwe diepzeebron ontstaat. De flexibele kokers zijn ondoorzichtig wit of goudbruin van kleur en kunnen wel 35 mm lang worden. De worm voedt zich door middel van chemosynthese.

Riftia pachyptila of kokerwormen kunnen tot 1,50 meter lang worden. Een stevige buigzame eiwitkoker beschermt het zachte lichaam van de worm. De worm steekt zijn rode kieuwen, die rijk zijn aan hemoglobine, boven de koker uit om zuurstof en kooldioxide te absorberen uit het water, en treft de kieuwen terug als er gevaar dreigt. Ze vormen clusters op rotsen met gevarieerde bronactiviteit en leven in temperaturen tussen 5° en 30° Celsius. Bacteriën die in het weefsel van de kokerworm leven "eten" waterstofsulfide en zetten vervolgens de energie uit deze chemische stof om in voedsel, wat ze delen met hun gastheer, de kokerworm.

Calyptogena magnifica, of witte reuzentweekleppige, leven in clusters van honderden rond de diepzeebronnen, als het ware in een bad van waterstofsulfide. Bacteriën in de kieuwen van de schelp zetten de chemische stof om in voedsel voor zichzelf en hun gastheer. De schelpen kunnen wel 26,3 cm lang worden, de omvang van een groot serviesbord.

Bathymodiolus themophilus, of diepzeemosselen, scheiden draden af om zich vast te zetten op rotsen en filteren voedsel uit het water, net als de mosselen in ondiepe wateren. Maar voor hun voedsel zijn deze mossels afhankelijk van bacteriën in hun kieuwen. De mosselen kunnen bijna 18 cm lang worden.

Kwallen zijn eigenlijk helemaal geen vissen. Ze zijn meer verwant aan koraal en bestaan voor 94 procent uit water en 6 procent uit zenuwen, weefsel en netelcellen. Ze hebben geen hart, brein of botten. Deze fragiele wezens zweven al 650 miljoen jaar door de zeeën. Ze vormen het grootste deel van de biomassa in de oceaan en leven vooral in de middenwateren van de oceanen.

Rimicaris exoculata, een soort garnalen, zwermen bij sommige onderwaterbronnen in de Atlantische Oceaan met duizenden rond de schoorstenen van black smokers. Ze zijn 5 cm lang, hebben geen ogen, en schrapen met hun klauwtjes langs de wanden van de schoorsteen om zich te voeden met bacteriën en sulfide mineralen. In tegenstelling tot hun neefjes uit ondiepe wateren, smaakten deze garnalen naar rotte eieren toen de wetenschappers er een paar hadden gekookt en geproefd.

Munidopsis subsquamosa, of hurkkreeften, komen in overvloed voor aan de randen van bronnenvelden op de Oost-Pacifische Hoogte. Dit schaaldier heeft de vreemde gewoonte om in dezelfde richting te draaien als de andere kreeften in een cluster, naar men aanneemt als reactie op een door de stroming afgegeven signaal.

Bythograea thermydron, een soort krab, wordt veel aangetroffen bij diepzeebronnen en bij het ontstaan van een nieuwe diepzeebron zijn de krabben vaak de eerste kolonisten. Eerst voeden ze zich met bacteriematten. Als wormen en andere organismen arriveren, voegen de krabben deze dieren ook toe aan hun menu. De schaal van de krab kan iets groter dan 5 cm worden. Deze krab is zowel een roofdier als aaseter en jaagt met lokaas.

MUSEUMBEZOEKER VERKENT ZELF HET WRAK VAN DE TITANIC

Menig zeeschip heeft als laatste rustplaats de bodem van de zee. Deze gezonken schepen - en de schatten en geschiedenis die zij bevatten - vormen een van de grote attracties van de oceaan. De expositie brengt het beroemdste scheepswrak ter wereld, de Titanic, voor het voetlicht.

WHOI en een team uit Frankrijk hebben het Britse luxueuze lijnschip de Titanic in 1985 ontdekt op een diepte van 3840 meter dankzij de onderwaterslede Argo, die was uitgerust met camera's. In 1986 keerde het team terug naar de plaats van het wrak om dit verder te verkennen met Alvin en een prototype robotvoertuig, genaamd Jason Jr. Het "onzinkbare schip" zonk op 14 april 1912 naar de bodem van de oceaan voor de kust van Newfoundland. Extreme Diepte brengt museumbezoekers in contact met het schip, met een geschiedenis en legendes die al decennia lang miljoenen mensen fascineren.

In het thema-onderdeel "Scheepswrak" werken bezoekers samen bij het besturen van een op afstand bestuurbaar voertuig (ROV) om de Titanic te verkennen. Een schaalmodel van de Titanic, van de boeg tot de scheur in de romp, met op de achtergrond echt beeldmateriaal van de plaats van het wrak, geeft bezoekers het gevoel alsof ze vlak boven het wrak zijn. Bezoekers kunnen hun eigen verkenning uitvoeren door met een camera in te zoomen op de oceaanreus, de gebroken voormast, de enorme ankerkraan, en tientallen andere verbazingwekkende details.

Scheepswrak

De lichten van Alvin dringen niet erg ver door in het water, dus kunnen ze slechts een relatief klein deel van het schip verlichten. Bovendien is de zeebodem zanderig en stuift het zand op door de bewegingen van duikboten en ROV's, waardoor het onmogelijk is om het hele schip ineens te zien of te fotograferen.

Bezoekers van de tentoonstelling Extreme Diepte krijgen echter een dramatische wandafbeelding van de Titanic te zien. De buitengewone foto bestaat in feite uit 120 afzonderlijke 35-millimeter-beelden, geselecteerd uit de duizenden beelden die zijn gemaakt toen het wrak in de jaren 80 werd ontdekt. Aan land werden de afzonderlijke beelden van de film afgedrukt en eindeloos herschikt, totdat dit mozaïek ontstond. Het kostte een fototechnicus bijna drie maanden om het mozaïek van de Titanic in elkaar te leggen. Met de huidige mozaïektechniek, die in zeven jaar tijd is ontwikkeld in het Deep Submergence Laboratory van Woods Hole Oceanographic Institution, kan men tegenwoordig een fotomozaïek direct in elkaar zetten aan boord van het onderzoeksschip.

Behalve de Titanic kunnen bezoekers een model van het Duitse oorlogsschip Bismarck van dichtbij bekijken. Verder kan men de videobeelden bekijken van het wrak van een Romeins galjoen en van de Derbyshire, het grootste koopvaardijschip dat ooit in Engeland is gebouwd.

ONTDEKKINGEN IN DE 'EXTREME DIEPTE' DUIDEN OP MOGELIJK LEVEN IN DE RUIMTE

Op basis van hun bevindingen in de diepten van de oceaan werpen sommige wetenschappers de theorie op dat er ook leven kan worden ontdekt in de ruimte. Dit wordt duidelijk gemaakt aan de hand van een fascinerende videofilm, een wanddisplay en een 3-D-maquette met artistieke impressie.

De relatie tussen de oceaan en de ruimte is gebaseerd op de ontdekking van organismen bij diepzeebronnen, wat suggereert dat leven mogelijk is als water, hitte en voedingsstoffen aanwezig zijn. Bij heetwaterbronnen stijgt de temperatuur van het normaal ijskoude zeewater plaatselijk tot temperaturen waarbij leven mogelijk is. Op deze diepten, waar geen licht doordringt, is fauna afhankelijk van een proces dat chemosynthese heet, waarbij de fauna en de bacteriën die op hen leven chemische stoffen, waaronder waterstofsulfide, verwerken tot voedingstoffen.

Komt hetzelfde proces ook elders in het zonnestelsel voor? Misschien.