UMC Utrecht
Patiënten in ziekenhuizen minder fixeren
Ziekenhuizen fixeren onrustige patiënten vaker dan nodig is.
Zorgverleners zoeken te weinig naar alternatieven. Tim van
Nesselrooij, nurse practitioner van de afdeling consultatieve
psychiatrie, stelt dat in magazine Uniek. "Op veel afdelingen heerst
een beheerscultuur, fixeren is daar een voorbeeld van." Op 15
september kondigde de Inspectie voor de Gezondheidszorg aan het
handhavingsbeleid aan te zullen scherpen.
Fixeren is een onderdeel van de behandeling en wordt toegepast bij
kwetsbare mensen. Deze patiënten liggen meestal op de Intensive Care,
Geriatrie en Neurologie¬/Neurochirurgie. In hun verwardheid proberen
ze een infuus er uit te trekken of ze maken aanstalten om zomaar weg
te lopen. Zorgverleners kunnen dan besluiten de patiënt vast te leggen
op het bed, bijvoorbeeld via de Zweedse band. Bij een juiste indicatie
en goed gebruik is de Zweedse band veilig.
"Maar fouten bij de toepassing van fixeren komen geregeld voor", stelt
Van Nesselrooij. "Hulpverleners hebben ze soms de neiging patiënten
maar een beetje vast te leggen. Dat kan niet, dan zit de boel te los
en ontstaat er gevaar. Met de Zweedse band komt het dan voor dat
patiënten door hun worsteling zodanig verstrikt raken dat ze stikken.
Maar het komt nog veel vaker voor dat een hulpverlener hen
gedeeltelijk naast het bed hangend aantreft."
Van Nesselrooij vindt dat zorgverleners te makkelijk besluiten om
patiënten fixeren. "Als er een kleine kans is dat een patiënt valt,
leggen we hem liever vast. We zijn niet gewend ons af te vragen of we
die onrust ook anders kunnen oplossen. Afleiding bieden, bijvoorbeeld,
door samen met een patiënt iets te gaan doen. Of door
activiteitentherapie. En moet die onrust altijd worden weggenomen? Is
het zo erg als een patiënt een rondje loopt? Natuurlijk kan een
verwarde vrouw die met een urinekatheter rondloopt hier en daar wat
knoeien. Moeten we haar daarom vastleggen of kunnen we de druppels ook
even opruimen?" Kijk op www.ban-de-fix.nl voor de resultaten van het
onderzoek dat Van Nesselrooij uitvoerde over fixeren.
De Inspectie voor de Gezondheidszorg stelt in een circulaire van 15
september dat directies van ziekenhuizen en andere instellingen meer
maatregelen moeten nemen om zorgvuldiger met vrijheidsbeperking om te
gaan. "Instellingen moeten zowel voor de indicatie tot het fixeren met
een onrustband alsmede voor de toepassing ervan een protocol
opstellen. Voor iedere patiënt die gefixeerd wordt met een onrustband
is een risicoinventarisatie gemaakt. Voordat gefixeerd wordt met een
onrustband moeten alle alternatieven afgewogen zijn, de motivatie tot
het toepassen van fixatie is toetsbaar aanwezig in het
patiëntendossier." De volledige tekst is hier te vinden.
Ook minister Klink van Volksgezondheid wil dat zorgverleners
zorgvuldiger omgaan met fixatie, hij werkt aan het wetsvoorstel `Zorg
en dwang'. Dat liet hij 30 september per brief weten aan de Tweede
Kamer.
Verder in Uniek 4 onder meer een debat over palliatieve sedatie versus
euthanasie; hoogleraar Berent Prakken die betoogt dat een
veelbelovende therapie tegen jeugdreuma in Europese wetgeving blijft
hangen; en een verslag van een snijtoets voor chirurgen. En nog veel
meer.
Uniek is online te lezen op www.umcutrecht.nl/uniek
Voor nadere informatie:
UMC Utrecht, In- en Externe Communicatie
Ilse van Wijk en Linda Minnen, tel. 088 7556371 of 7558580.
Buiten kantooruren via 088-755 5555
dinsdag 14 oktober 2008