ChristenUnie
Handen af van onze helpers!
Handen af van onze helpers!
woensdag 01 oktober 2008 15:11 "Geweld tegen hulpverleners. Inmiddels
kan ik het intypen zonder compleet laaiend van woede te worden.
Hoewel? Hoe haal je het in je hoofd om een ambulancebroeder te
bedreigen die je broertje probeert op te lappen? Waarom gooien mensen
stenen naar brandweermannen en worden buschauffeurs bedreigd," vraagt
Ed Anker zich af in zijn weekblog voor Trouw.
Op dit soort momenten word ik even heel erg somber. Daarna krijg ik de
neiging om heel hard te gaan schreeuwen "waar zijn we in vredesnaam
mee bezig!". Vanmiddag heb ik een Algemeen Overleg over het programma
Veilige Publieke Taak. VPT is het beleidsprogramma dat geweld tegen
hulpverleners moet tegengaan. Ik wil dat dit programma dingen oplost.
Dit programma moet namens mij tegen al die gasten zeggen: "Doe
normaal!, Nokken nou! Handen af van onze helpers!" Uiteraard is de
beleidsvertaling wat minder schreeuwerig. Dat is misschien maar goed
ook. Er wordt al zo veel geschreeuwd.
Het plan besteed veel aandacht aan de aanpak van de daders. De
straffen worden zwaarder en er wordt gekeken of er snelrecht op ze kan
worden toegepast. Daarnaast wordt het voor hulpverleners beter
mogelijk gemaakt om bedreigingen (eventueel) anoniem te melden. En er
lopen veel programma's om hulpverleners beter te leren omgaan met
potentieel bedreigende situaties.
Goede dingen en toch... Ik blijf dat gevoel houden dat we tot de
koppen van geweldsplegers moeten kunnen doordringen. Dat ze het niet
normaal vinden om een hulpverlener als voetveeg te behandelen. De
ChristenUnie pleit al lang voor het invoeren van het Doe Normaal
contract en bevel. Dat zijn instrumenten waarbij overlastgevende
jongeren niet alleen een straf krijgen, maar waarbij er ook gewerkt
wordt aan gedragsverbetering. Daar worden ook de ouders, de school en
de buurt bij betrokken.
De ChristenUnie heeft bij het coalitieakkoord het handvest
burgerplichten bedongen. In dat handvest wordt neergezet wat de
plichten van de Nederlandse burger zijn, zodat we elkaar daar ook op
kunnen aanspreken.
Maar het kan nog simpeler. Nog niet eens zo heel lang geleden zat ik
op school en gaf een agent verkeersles, hij keurde ook onze fietsen en
kwam vertellen over vuurwerk. Dat was een beetje spannend want normaal
kwam je niet in aanraking met politie. Maar je leerde ze toch kennen.
Die jongens waren best OK. Twee weken geleden liep ik een koopavond
mee met een wijkagent. Ik hoorde van hem dat ze dat niet meer doen. Ze
geven geen voorlichting meer op scholen. Hij miste dat. De eerste
confrontatie met een jongere is nu nadat er rottigheid is geweest. Het
zal vast niet de oplossing zijn van alles, maar het zal schelen als je
je wijkagent al eens eerder hebt gezien als bewaker van je eigen
veiligheid.