Opnieuw stoere studente op winnende foto
De foto van psychologiestudent Suzanne Frankemolen met een leeuw heeft dit jaar de Studentenfotowedstrijd van Studentenwerving gewonnen. Vorig jaar zwichtte de jury voor een studente met een enorme kettingzaag. Stoere vrouwen doen het kennelijk goed.
Wervingsmateriaal
Studentenwerving, een onderdeel van ICS, schrijft elk jaar een fotowedstrijd uit voor studenten over studie en studentenleven. De bedoeling hiervan is om goede foto's te verwerven - voor gebruik in wervingsmateriaal en op het web - van stages en studie; een fotograaf kan niet overal naartoe worden gestuurd, zeker niet naar het buitenland. Elke week wordt een van de foto's geselecteerd voor de digitale Nieuwsbrief en uit de oogst van een heel academisch jaar worden de drie beste foto's gekozen. De winnende inzender krijgt ¤ 300,-. De jury, bestaande uit een aantal studentenwervers, is zich niet bewust van de parallel met vorig jaar. 'We hebben de beste foto gekozen die zegt waar een opleiding in Leiden je kan brengen', zegt jurylid Tommy Hopstaken.
Verliefd op de Afrikaanse natuur
Suzanne Frankemolen ging een paar jaar geleden met haar ouders op vakantie naar Kenia en Tanzania, en werd verliefd op de prachtige natuur. 'Ook de vele verschillende culturen en mensen die ik heb leren kennen hebben zóveel toegevoegd aan mijn leven. Ik heb nog steeds contact met mensen die ik toen heb leren kennen. Ik besloot dat ik ergens in Afrika een tijdje wilde studeren en kwam bij uit bij Stellenbosch University, een hele bekende en populaire universiteit, te midden van de wijnlanden in Zuid-Afrika. Prachtig!. Stellenbosch heeft vervolgens als uitvalsbasis gediend voor prachtige reizen en tripjes door Zuid-Afrika, Lesotho, Swaziland, Zimbabwe, Botswana en Namibië.'
Wandelen met leeuwen
'In Zimbabwe ben ik het Antilope Park geweest, een schitterend natuurpark waar met de beste leeuwen gefokt wordt, waarna ze klaargestoomd worden om in het wild te worden uitgezet. Leeuwen staan nog niet op de lijst van bedreigde diersoorten maar er zijn er steeds minder van over. De leeuwen worden in kooien gehouden, en om beurten worden er groepen leeuwen een paar uur in de natuur losgelaten zodat ze het jagen onder de knie krijgen. Niet allemaal tegelijk want daarvoor is er te weinig wild. Bezoekers kunnen onder begeleiding het gebied in om met de jonge leeuwen te wandelen, dat wil zeggen: jij volgt en onderweg wordt er gespeeld, gerend en soms al een beetje gejaagd. Vaak gaan ze even liggen en dan mag je achter ze gaan zitten voor een foto. Er zijn strenge regels voor het omgaan met de leeuwen. Je mag ze bijvoorbeeld niet over hun kop aaien, en ook niet aan hun staart of buik zitten...'
Gebeten door een leeuw
Ik heb de leeuw wel geaaid maar kennelijk net op de verkeerde plek dus liet hij een soort grauw horen en greep hij mijn rechterelleboog. Maar gelukkig liet hij ook meteen weer los. Ik was niet heel erg geschrokken, het voelde voor mij heel goed zo dichtbij deze dieren te zijn. De dag erna ben ik gewoon weer met ze gaan wandelen. Maar ik kan dus wel vertellen dat ik door een leeuw ben gebeten... De foto is gemaakt door iemand die kwam fotograferen voor een DVD die aan de toeristen kan worden verkocht.'
Olifanten naast de tent
Frankemolen struikelt in het e-mailinterview bijna over haar woorden als ze over haar Afrika-ervaringen vertelt. Ze heeft niet er niet alleen gereisd, maar ook gewerkt. Op een paardenfarm in Zuid-Afrika bijvoorbeeld, aan de rand van het befaamde Krugerpark: 'Met je paard naast een giraffe staan is een geweldige ervaring!' Daarna had ze een baantje bij een backpackerskamp in de buurt van Phalaborwa, een mijnwerkersplaatsje eveneens aan de rand het Krugerpark. 'Ik heb geholpen met het schoonmaken van riet voor de bouw van een keuken en het vrijmaken van paden tussen de tentjes. Met als enige gereedschap een steakmes terwijl het in de schaduw eigenlijk al te heet was om te iets te doen'. Zowel op deze als de vorige plek liepen wilde dieren rond.' Zo stonden er in Phalaborwa ineens drie mannetjesolifanten voor Frankemolens tent en kon ze op zeker moment niet naar bed vanwege de aanwezige buffels. 'Heerlijk, die spanning.'
Afrika is thuis
Frankemolen heeft ook in een township gewerkt waar de armoede schrijnend was. 'Niet uit schuldgevoel, maar vanuit het gevoel dat ik niet alleen kon nemen maar ook moest geven. Ik heb Engelse lessen gegeven en knutsellessen voor kleine kinderen georganiseerd. De lachende gezichtjes waren geweldig, evenals het gevoel dat ik in relatief korte tijd iets heb kunnen toevoegen aan de levens van die kinderen die veel minder geluk hebben gehad dan ik.'
'Ik kan niet helemaal omschrijven wat Afrika met me doet. Maar toen ik vertrok uit Stellenbosch had het gevoel mijn thuis achter te laten, net zo sterk als toen ik vanaf Schiphol uit Nederland vertrok. Ik voel het nog steeds zo, dus ik sluit niet uit dat ik me ooit zal settelen in een Afrikaans land. In Zuid-Afrika bijvoorbeeld, of in Zimbabwe.'
Tweede plaats
Paul van Pelt, Egyptologie: 'Ik ben hier bezig met een opgraving van de Universiteit Leiden en het Rijksmuseum van Oudheden in een grafschacht in het graf van Tia en Tia (13de eeuw v. Chr.) in Saqqara, Egypte. Ik bevind me in een klein ondergronds grafvertrek, dat ongeveer half leeg is geschept en zoek op een kleine houten shabti de naam van de - mogelijke - grafeigenaar.Een shabti is een beeldje dat in het Egyptische hiernamaals allerhande werk in de plaats van de overledene moest verrichten.'
Derde plaats
Wijnand van den Boom: 'Als research-masterstudent Cognitieve neurowetenschappen liep ik stage in een geheugenlab van de University of California, Davis. Ik heb onderzoek gedaan naar geheugenprocessen bij het ophalen van bepaalde herinneringen, met behulp van de imaging-technieken fMRI en EEG. Daarnaast heb ik met andere buitenlandse studenten verschillende mooie natuurparken bezocht, bijvoorbeeld Yosemite, en heb ik zeer genoten van de mooie centrale kust van Californië. Aan die kust, vlakbij het idyllisch dorpje Monterey, is de foto genomen, tijdens een Thanksgiving-trip op 22 november 2007. Je kunt wel zien hoeveel lol we hebben gehad! Iedereen deed z'n best om zo origineel mogelijk te springen. Ik ben diegene in het midden, net boven de zon. Een mooie herinnering aan een fantastische en zeer leerzame tijd in Californië.'
(30 september 2008/CH)
Universiteit Leiden