Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek

Gezichtsuitdrukking zegt meer dan duizend woorden

26 september 2008

Mensen praten om informatie uit te wisselen. Maar om iemand goed te begrijpen is alleen de inhoud van de tekst onvoldoende. Pas met de juiste intonatie en gezichtsuitdrukking krijgt de tekst betekenis. Door dit bewust te doen, kunnen mensen hun communicatievaardigheden verbeteren. Pashiera Barkhuysen promoveert op 3 oktober aan de Universiteit van Tilburg.

De extra informatielaag die je tijdens het spreken aan de tekst toevoegt, heet prosodie. De belangrijkste conclusie is dat prosodie behalve in de stem ook in de gezichtsuitdrukking zit. Verder blijkt dat auditieve en visuele informatie samen effectiever zijn dan de informatie apart.

Dat een tekst meer is dan een serie woorden merk je meteen als je een verhaal voorleest, bijvoorbeeld Roodkapje en de Boze Wolf. Aan het eind van een zin daalt je stem. Je verandert van toonhoogte wanneer de Wolf spreekt. Bepaalde woorden krijgen extra nadruk. `Grootmoeder, wat heeft u een grote mond!' `Dat is om je beter op te kunnen vreten!' Je gebruikt niet alleen je stem om het verhaal eng te maken, je gaat er ook eng bij kijken. Bij voorlezen doe je dat bewust. Hetzelfde gebeurt onbewust wanneer je met iemand praat.

Tsjechische proefpersonen

Barkhuysen gebruikte verschillende methoden om het effect van de inhoud en de overige informatie te onderscheiden. Tsjechische proefpersonen kregen videoclips aangeboden met Nederlandse zinnen als `God, ik voel me geweldig!', of `Ik wil slapen en nooit meer wakker worden.' Sommigen kregen zowel beeld als geluid aangeboden, anderen alleen geluid of alleen beeld. De Tsjechen konden in alle gevallen aangeven of de zin positief of negatief geladen was. Onderzoek met Nederlandse proefpersonen toonde ondermeer aan dat mensen zowel kunnen horen als zien wanneer iemand is uitgesproken.

Thatcher

Onderzoek naar prosodie geeft inzicht in interacties tussen sprekers en luisteraars. Dat is relevant voor het ontwikkelen van spraakcomputers, zoals de NS-reisplanner. Het verklaart ook bepaalde communicatieproblemen. Sommige mensen worden bijvoorbeeld vaak onderbroken. Dat is geen kwestie van gebrek aan dominantie. De vroegere Britse premier Thatcher werd ook regelmatig geĂŻnterrumpeerd. Daar trok de Iron Lady zich niets van aan, zij sprak gewoon door. Maar onbewust gaf ze signalen af dat ze was uitgesproken. Een oplossing is de intonatie aan te passen en pas terug te kijken nadat je klaar bent.

..............................

Meer informatie:

* drs. Pashiera Barkhuysen (Universiteit van Tilburg)
* p.n.barkhuysen@uvt.nl

* promotie: 3 oktober

* promotor: prof. dr. Marc Swerts, t.: +31(0)13 466 29 22