SGP
17 - 09 - 08 | Algemene politieke beschouwingen
Enkele punten uit de bijdrage van SGP-fractievoorzitter Van der Vlies:
Christelijke elan
- De SGP mist in de troonrede en de begroting 'het grote verhaal' en
het broodnodige elan. Moed en lef zijn nodig om vooruit te komen. De
SGP wil dat het kabinet daarbij meer dan nu gebeurt vaart op het
kompas van de christelijke waarden en normen. Juist als het gaat om
klassiek-christelijke kwesties hadden we op een andere koers gehoopt
van uitgerekend dit kabinet.
Jongeren en gezinnen
- Het is goed dat het kabinet oog zegt te hebben voor jeugd en gezin.
Prima. Dat moet dan wel handen en voeten krijgen. Gezinnen en kinderen
zijn in ieder geval niet gebaat bij nóg meer kinderopvang. Waar het
kabinet ook veel sterker op moet inzetten is de bestrijding van de
overmatige alcoholconsumptie onder Nederlandse jongeren: een
reclameverbod,
minder verkooppunten en consequente handhaving van de bestaande
regels.
Koopkracht
- De SGP verwacht van een christelijk-sociaal kabinet dat zieken en
gehandicapten er niet op achteruit gaan terwijl de rest van de
bevolking erop vooruit gaat. Verder is het, zeker als je gezinnen met
kinderen wil helpen, onbegrijpelijk als tweeverdieners met kinderen er
meer op vooruit gaan dan eenverdieners met kinderen.
________________________________________
Algemene politieke beschouwingen
17 september 2008
Van der Vlies
Mevrouw de Voorzitter! Wie wil er niet vooruit in het leven? Iedereen,
en daar is niets mis mee. Integendeel. Iemand heeft uitgerekend deze
week tot âweek van de vooruitgangâ benoemd. De vraag die we hier
moeten beantwoorden is of het voorgenomen regeringsbeleid daarbij wél
helpt, of juist niet. Vaak wordt gezegd dat we door onze politieke
bijdragen ons land (en de wereld) een beetje beter willen achterlaten
dan we hem aantroffen. Het gaat op zijn minst ook om de richting van
deze veranderingen. Om koers en kompas dus! Wat de één vooruitgang
vindt, wordt door de ander mogelijk als achteruitgang ervaren. Het
huidige vooruitgangsgeloof trouwens, met een horizon die vooral
bestaat in âmaterieel gelukâ, is veel te arm.
Hoge verwachtingen
De verwachtingen waren bij het aantreden van dit kabinet hoog
gespannen. Zeker ook bij ons. Niet in het minst door de participatie
van twee christelijke partijen. Twee van de drie in de coalitie. En
inderdaad, in het coalitieakkoord en later in het beleidsprogramma
zaten punten waar we warm van werden. Nogal wat goede voornemens,
waarvan we toen zeiden: goed.
Koude douches
Maar nù moet het er dan ook wel van komen! We zijn anderhalf jaar
verder. Zeker, er gebeurt van alles en nog wat. Maar het kost ons nu
en dan moeite om onze aanvankelijk warme gevoelens op temperatuur te
houden. Immers, helaas koude douches te over: adoptie door homoparen
is mogelijk gemaakt, er was een ruime kabinetsdelegatie op de
GayPride, er zijn meer mogelijkheden voor embryoselectie, het
prostitutiebeleid is eerder verruimd dan ingeperkt, porno op de
publieke omroep, gewetensbezwaarde trouwambtenaren zijn nog steeds
vogelvrij en het âduo-moederschapâ is versoepeld. Juist bij deze
kwesties hadden we op een andere koers hadden gehoopt van uitgerekend
dÃt kabinet.
Nieuw elan
Waar gaat dit kabinet nu eigenlijk voor? Natuurlijk: âSamen werken,
samen levenâ. Wat is de immateriële inzet? Bijvoorbeeld op de themaâs
sociale cohesie, gemeenschapszin, verantwoord burgerschap. De één
heeft het over âniksigheidâ en de ander over een fletse uitstraling;
wat is daarop het daadkrachtige antwoord? Een nieuw elan is hard
nodig.
Het onbehagen in de samenleving over de prestaties van de politiek en
het gezag en de daadkracht van de overheid neemt eerder toe dan af. De
cultuursocioloog Gabriël van den Brink stelde onlangs dat we weer op
zoek moeten naar het grote verhaal. Daar hebben burgers weer behoefte
aan, omdat hun dat motiveert en inspireert. In culturele zin kent ons
land een te grote diversiteit, stelt hij. Er is meer verbondenheid
nodig aan elkaar en met het grote geheel. We hebben een publieke
moraal nodig. En juist die hebben we volgens hem aan de wolven
gevoerd. Nu zoekt iedereen het zelf maar uit.
Bijbels kompas
Er is dus weer een groot verhaal nodig. Ãns grote verhaal is de
verwijzing naar het enige zuivere kompas van het Woord van God, de
Bijbel, en Zijn Tien Woorden; land en volk tot zegen. Dit kompas te
volgen âen dat wordt van ons allen gevraagdâ is pas écht vooruitgang.
Het zou werkelijke geborgenheid bieden aan alle burgers. De oproep
ertoe is niet vrijblijvend. De consequenties moeten worden getrokken.
Als we dat doen, dan is daaraan Zijn zegen verbonden! Maar de andere
kant van die medaille is dat als dit ânavolgenâ uitblijft, het ergste
valt te vrezen.
Omgangsvormen
Onze politieke overtuiging is geworteld in de joods-christelijke
traditie. De Bijbelse boodschap voor het persoonlijke en openbare
leven. Een zegen voor onszelf en ons land. Wie zal ontkennen dat onze
jachtige en âgestresteâ samenleving behoefte heeft aan de zondag als
âhaven van rustâ? Wie durft eigenlijk af te dingen op de
beschermwaardigheid van alle (geschapen) leven? Wie is er nog blind
voor dat er op het punt van moreel besef een grote slag geslagen dient
te worden als het gaat om gezagsverhoudingen en omgangsvormen? Het is
toch de omgekeerde wereld als bijvoorbeeld aan hulpverleners
politiebegeleiding moet worden meegegeven om agressie en geweld te
voorkomen! We zijn veel te toegeeflijk geworden. We moeten eens
doorpakken. Dat zou pas vooruitgang zijn! Wil het kabinet bijvoorbeeld
insteken op ondersteuning van de gastlessen van de Bond tegen het
vloeken?
Ik denk ook aan schade en overlast door overmatig gebruik van alcohol
en van drugs. Natuurlijk, eigen verantwoordelijkheid eerst. Daar waar
aan de orde dragen ook ouders die. We moeten veel helderder maken dat
we jong en oud in voorkomende gevallen gewoon een maat opleggen en
aanpassing afdwingen. We moeten af van het cultuurtje dat er toch
eindeloos genoten en gedronken moet kunnen worden. Moed en lef zijn er
voor nodig om ook dit aan te pakken.
Islam
MdV. De AIVD heeft recent aangegeven, dat de terroristische dreiging
uit radicaal-islamitische hoek in ons land substantieel is toegenomen.
Dat betekent opnieuw de zware verantwoordelijkheid om het debat over
de groeiende islam in ons land eerlijk en open te voeren. Na Fitna is
het debat over de islamisering welhaast stil gevallen. Sterker,
sommige bewindslieden stralen uit dat deze islamisering over ons zal
komen, dat de consequenties daarvan moeten worden aanvaard
(feestdagen, huwelijksrecht (polygamie e.d.)). Ook het bredere debat
over waarden en normen hoort hier bij. Kunnen we daartoe verdergaande
voorzetten van het kabinet verwachten en zo ja, welke?
Ook in internationaal verband zien we de invloedsferen van de radicale
islam snel groter worden, bijvoorbeeld in delen van Afrika. Heeft deze
trend voldoende aandacht van de EU? Wat doet zij hiermee? Legt onze
regering hierbij in internationaal verband vaak genoeg de vinger? Met
welk resultaat en met welke consequenties?
In dit verband roep ik de regering op tot een krachtige houding ten
opzichte van islamitische regimes op momenten dat zij bijvoorbeeld
oproepen tot vernietiging van de jubilerende staat Israël of
aanzetten tot demonisering van hun aartsvijand VS. Dat is iets waaraan
wij nooit mogen wennen. Het is ook beschamend dat het antisemitisme
steeds weer de kop opsteekt. Dat kan toch niet! Graag ook op deze
punten een heldere reactie.
Europa
Sprekend over de EU nog het volgende. Mijn fractie maakt er zich in
toenemende mate zorgen over dat de EU zich meer en meer lijkt te
storten op de âgelijke behandelingâ en non-discriminatie. Nederland
kent op dit aangelegen terrein relatief uitgebalanceerde wetgeving,
waarbij uitdrukkelijk rekening wordt gehouden met eigen traditie. Het
mag noch kan zo zijn dat ons systeem gefrustreerd wordt door Europese
initiatieven. Dit is typisch een terrein waarvan we helder moeten
zeggen dat de EU âgedachtig het subsidiariteitsbeginselâ daar niets te
zoeken heeft. Regering, bent u hier wel voldoende alert? Graag een
reactie.
Zorg
Wij nemen graag aan dat de bewindslieden van VWS hun uiterste best
doen om hun beleidsterrein vooruit te helpen. Kwaliteit,
toegankelijkheid, bereikbaarheid. Toch schiet dat niet echt op. Elke
keer weer wordt het uitgezette beleid overschaduwd door negatieve
ervaringen van wachtlijsten, bureaucratie, een overmaat aan
controlezucht en dergelijke. Hoeveel spoeddebatten zijn er in het
achterliggende jaar al niet gewijd aan de wachtlijsten in de thuiszorg
en in de jeugdzorg? En aan de prijsvorming rond medicijnen en medische
dienstverlening? Hoe komt dat toch? Waarom kunnen ze in België
blijkbaar wél, wat hier maar steeds niet lukt? En we moeten niet
alles willen controleren, met alle contraproductieve rompslomp van
dien. Een thuiszorg- of verpleeghuismedewerker wil iets voor de
medemens betekenen, nÃet per handeling de minuten klokken! Deze
verschraling leidt tot onvrede en ergernis. We horen helaas té vaak
schrijnende verhalen. We zijn dit meer dan moe. Het gaat niet
allereerst om productiecijfers, maar om mensen in kwetsbare
omstandigheden. Er moet een overtuigende omslag worden bereikt. Dit
hardnekkige probleem is departement overstijgend. Graag aandacht
hiervoor.
Gezin
Met meer dan gewone belangstelling zien wij uit naar de toegezegde
gezinsnota, die nog dit jaar verschijnt. Een goed en positief
gezinsbeleid is immers urgent als we veel maatschappelijke problemen
willen oplossen. Het gezin is en blijft de hoeksteen van onze
samenleving. De definitie van gezin luistert nauw, daaraan zitten
principiële kanten. Het mandaat van de overheid, maar ook de grenzen
voor deze, om te interveniëren in gezinssituaties, vragen om
precisie. Het ontmoedigen van echtscheiding, vooral met het oog op de
kinderen, moet in deze nota concrete instrumenten krijgen. Wij hopen
vurig dat deze nota op dit aangelegen beleidsterrein vooruitgang âen
dan echt in de goede richtingâ mogelijk maakt. Immers, het is uiterst
urgent dat opnieuw wordt geïnvesteerd in de opvoeding van onze
kinderen en in de begeleiding van onze jeugd.
Kinderopvang
Hieraan raakt uiteraard het beleidsterrein van de kinderopvang. Daarop
moet worden bezuinigd. Dat kan ook, immers, tweeverdieners kunnen veel
meer dan nu gebeurt worden aangesproken op hun eigen financiële
bijdrage. Trouwens, niet de kosten, maar het belang van het kind moet
centraal staan in deze discussie. Het is veruit het beste als ouders
hun kinderen zelf verzorgen. Daarom zou mijn fractie er in elk geval
groot bezwaar tegen hebben als het uiteindelijk zo uitpakt dat de
informele kinderopvang en het gastouderschap, waarvoor wij in
verhouding voorkeur hebben, het nakijken hebben. Onderzoek van de
Universiteit Leiden (5 september jl.) toont aan dat jonge kinderen
zich bij gastouders veel meer op hun gemak voelen dan op
kinderdagverblijven. Dat verbaast ons niets! Daaraan moeten we
consequenties verbinden. Het kindgebonden budget, mits breed ingericht
en gevoed, biedt grote kansen. Welke beleidsconclusies worden aan de
uitkomsten van dit onderzoek verbonden?
Alcohol
Hokken en keten waar veel alcohol wordt gebruikt zijn een belangrijk
jeugdprobleem. Juist bij dit thema blijkt de verkokering tussen de
betrokken partijen groot te zijn. Dat is toch te gek voor woorden.
Waarom maakt het kabinet geen haast om te komen met een integrale
aanpak van dit probleem? Ook het aanbod van alcohol moet nu eindelijk
eens echt aangepakt worden. De maatregelen van het kabinet zijn
onvoldoende. Tegen prijsacties wordt nauwelijks opgetreden, een
effectief reclameverbod ontbreekt. Alcohol is op te veel plaatsen
verkrijgbaar. Daarom zullen wij de komende begrotingsbehandeling
concrete voorstellen doen om dit probleem echt bij de wortel aan te
pakken.
Water
De aanbevelingen van de Commissie Veerman worden overgenomen. Terecht.
Het gaat om een majeur probleem. Geen paniek, wel snelle actie. Hoe
worden de nodige geldelijke middelen over vele jaren veilig gesteld?
Toch fonds uit aardgasbaten? En hoe houden we het blijvend op de
politieke agenda?
Platteland
Er is ook een visie op de Randstad gepresenteerd tot 2040. We gaan
daarover graag in gesprek. Wat we nu wel willen markeren, is dat het
platteland en regionale steden niet in onzekerheid mogen verkeren. Ons
voorstel is om een status aan het samenwerkingsverband van
plattelandsgemeenten (P10) te geven als overlegpartner, vergelijkbaar
met die van de grote steden(G4) en de middelgrote steden (G31). Ook
het behoud van het voorzieningenniveau van kleine kernen verdient
blijvend aandacht. Graag een toezegging op dit punt.
Landbouw en visserij
De agrarische sector en de visserij verdienen voluit de steun van de
samenleving. Zij brengen ons dagelijks voedsel. Bovendien ontlopen zij
hun verantwoordelijkheid als het gaat om duurzaamheid niet. Maar de
boeren en vissers moeten hiervoor wel een reële kans krijgen. Er moet
ook voldoende brood op hun plank komen, zo simpel is het. Bepaalde
milieugroepen dienen in dit licht een pas op de plaats te maken.
Gewraakte acties als van Wakker Dier, Greenpeace en Vogelbescherming
moeten worden aangepakt. Ook lankmoedigheid kent grenzen! Graag
concreet actie!
Energie
Energie is weer hot. Het accent ligt nu op de beschikbaarheid.
Terecht. Stijgende energieprijzen, eindige voorraden fossiele
brandstoffen en mogelijke energieconflicten nopen tot actie. De
spierballentaal van Rusland de afgelopen weken was een duidelijk
signaal. Een intensieve discussie moet in concrete actie uitmonden.
Wat de SGP-fractie betreft staat het slot op de bouw van een nieuwe
kerncentrale ter discussie. Niet over drie jaar, maar nù. Zeker ook
in het licht van de klimaatverandering en de urgentie van milieudoelen
(CO2-uitstoot e.d.).
Koopkracht
De koopkrachtdiscussie zal ook nu weer dominant zijn. Begrijpelijk.
Belofte maakt schuld. Niemand in koopkracht er op achteruit. We willen
allen vooruitgang. Bijzondere aandacht vraag ik hier voor de
inkomenspositie van éénverdieners en van die van chronisch zieken,
gehandicapten en sommige ouderen. Van een christelijk-sociaal kabinet
mag toch juist verwacht worden dat deze groepen er relatief beter af
komen dan bijv. de tweeverdieners?
Ik sluit me aan bij het weblog van collega Slob, waarin hij zich
uiterst kritisch uitlaat over het pleidooi van premier Balkenende om
arbeidsparticipatie te verheffen tot morele plicht. Hij noemde dit een
overwaardering van betaald werk en wees daarbij op het belang van
vrijwilligerswerk en mantelzorg. Maar collegaâs, waar is nu de boter
bij de vis? Zijn de coalitiepartijen bereid om samen met mij een motie
in te dienen om de koopkracht van de genoemde doelgroepen bij te
plussen?
Opschorten van de btw-verhoging helpt. Waarom kiest de regering voor
de lijn van gelijk oversteken als het gaat om de terecht gewenste
gematigde loonontwikkeling en de beloofde verlaging van de WW-premie?
Die gematigde loonontwikkeling past in de traditie. Niemand wil een
ongunstige loon-prijsspiraal. En de overschotten in de
werkloosheidsfondsen zijn toch al omvangrijk? In het kader van de
belasting van de AOW zullen we de kabinetsvoorstellen serieus wegen op
de effecten voor mensen die voor hun 65ste noodgedwongen stoppen met
werken, van wie lang niet altijd in redelijkheid een bonus kan worden
gevraagd voor mensen die veel later zijn gaan werken en langer
doorgaan.
Nog één praktisch punt. De positie van starters op de woningmarkt.
Daar moet nodig iets aan worden verbeterd. De overdrachtsbelasting mag
voor hen in vijf jaar tijd verdwijnen. Laten we nu een flinke stap
vooruit zetten.
Afrondend voorzitter, het woord vooruitgang viel regelmatig. Het gaat
dan om de juiste koers en een zuiver kompas. Die vinden we in een door
de Bijbel genormeerde politiek die we u dringend aanraden. De SGP
wenst u van harte Gods zegen toe!
Algemene politieke beschouwingen