Persbericht
12-09-2008
Private regelgeving is goed, maar niet genoeg
Risico's bestrijdingsmiddelen verdienen meer prioriteit
De opkomst van private regelgeving, zoals het GlobalGAP-initiatief van de grote Europese supermarkten, is een stap voorwaarts om de risico's van bestrijdingsmiddelen te reduceren. Het is echter niet voldoende om uiterlijk in 2020 verantwoord om te gaan met bestrijdingsmiddelen, zoals zes jaar geleden is afgesproken tijdens de Wereldtop voor Duurzame Ontwikkeling in Johannesburg. Dit concludeert Nicolien van der Grijp in haar proefschrift over toenemend pluralisme van regelgeving onder invloed van de internationalisering van handel. Nationale regeringen moeten sterker de regie in handen nemen en afspraken maken, liefst in internationaal verband, waarbij zij op een 'slimme' manier gebruik maken van de flexibiliteit en kennis van zaken van private partijen.
Van der Grijp concludeert dat een extra inspanning nodig is om de Johannesburg doelstelling op tijd te halen. Om te beginnen is er een veel ambitieuzer internationaal kader van regels nodig om de 'ontgifting' van de landbouw te bewerkstelligen. Dat kader zou wereldwijd minimaal uit de volgende elementen moeten bestaan:
1) De tweehonderd schadelijkste bestrijdingsmiddelen uitbannen;
2) Milieuvriendelijke productiemethoden, zoals biologische en geïntegreerde landbouw invoeren;
3) Absolute plafonds voor residuen in voedingsmiddelen vaststellen.
Van der Grijp signaleert dat het gebrek aan internationale regels voor risicobeperking ertoe heeft geleid dat in de rijke landen private partijen steeds meer regels zijn gaan maken over het gebruik van bestrijdingsmiddelen en de residuen ervan in landbouwproducten. Zij hebben zich geprofileerd door het definiëren van minder milieubelastende landbouwmethoden en vooral het ontwikkelen van systemen ter beheersing van de voedselveiligheid. Hierdoor is een complex patroon van regels ontstaan, waarbij de gezondheid van de rijke consument centraal staat. Daarmee werken private initiatieven niet alleen ongelijkheid van handelskansen in de hand, maar ook een ongelijke bescherming van mens en milieu, omdat de regels niet gelden voor de productie voor de lokale markt.
Vrije Universiteit Amsterdam
Vrije Universiteit Amsterdam