Rijksuniversiteit Groningen

The biology of peroxisomes in Hansenula polymorpha

Datum: 15 september 2008

Promotie: B. de Vries, 16.15 uur, Academiegebouw, Broerstraat 5, Groningen

Proefschrift: The biology of peroxisomes in Hansenula polymorpha

Promotor(s): prof.dr. M. Veenhuis en mw. prof.dr. I.J. van der Klei

Faculteit: Wiskunde en Natuurwetenschappen

De biologie van peroxisomen in Hansenula polymorpha

Bart de Vries deed onderzoek naar een eiwit van het peroxisomale membraan, Pex14p, datvan groot belang is voor zowel de vorming (biogenese) als wel afbraak (marcopexophagy) van het peroxisoom. Hij maakte onderscheid tussen twee typen peroxisomen in Hansenula polymorpha, namelijk: volgroeide organellen die in essentie alleen nog maar `eiwitzakjes' zijn waarin de enzymatische reacties plaatsvinden, en de jonge peroxisomen die actief peroxisomale matrixeiwitten importeren om te groeien.

Minieme hoeveelheden van Pex14p zijn al voldoende voor macropexophagy, maar niet voor biogenese. Pex14p functioneert waarschijnlijk als schakelaar op het moment dat macropexophagy wordt geïnduceerd, wat verklaart waarom de minieme hoeveelheid voldoende is.

Daarnaast bestudeerde De Vries de rol van het eerste (geconserveerd in alle organismen) stuk van Pex14p in de import van twee typen peroxisomale matrixeiwitten, wat aantoont dat twee aminozuren alsmede de vorm van het eiwit van belang zijn voor de import van beide typen matrixeiwitten.

Ook bestudeerde De Vries de rol van een cytosolisch SNARE-eiwit in de biogenese en afbraak van peroxisomen. Bij afwezigheid van dit eiwit zijn de peroxisomen vreemd van vorm. Toch is de cel in staat te groeien als wild type H. polymorpha op methanol. Maar de cel is niet in staat om deze vreemde peroxisomen af te breken.

Tot slot heeft een in silico studie aan het genoom van H. polymorpha en Pichia pastoris 34 eiwitten opgeleverd die mogelijk in het peroxisoom aanwezig zijn. Een acetylspermidine oxidase met een afwijkend signaal is getest als `proof-of-principle' en localisserde in het peroxisoom.

Bart de Vries (Zuidelijke IJsselmeerpolder, 1979) studeerde biologie aan de VU in Amsterdam. Zijn promotieonderzoek deed hij aan de Rijksuniversiteit Groningen bij de vakgroep Moleculaire celbiologie van het GBB. Het werd gefinancierd door NWO/ALW. /FC