Actie 9-jarige tegen slechte behandeling Boran bij rechbank Breda


Negenjarige Amber vraagt koningin en Maxima om hulp voor hond Boran

BREDA, 20080910 -- Het negenjarige meisje Amber is ten einde raad. Haar kameraadje Boran, de tweejarige Rottweiler, is negen weken geleden met veel tam tam door politieagenten uit haar huis weggehaald. Sindsdien heeft ze niets meer van hem gehoord. Amber mist haar grote vriend Boran erg, als ze aan hem denkt moet ze huilen. Omdat ze bang is dat ze Boran nooit meer terug zal zien is ze in navolging van haar vader, die zich verschillende dagen in een kooi opsloot voor de Bredase rechtbank, ook in actie gekomen. Vanmiddag als de school uit is houdt Amber samen met een groot deel van haar klas om 13.30 uur een protestactie om Boran vrij te krijgen voor de rechtbank (Sluissingel 20) van Breda.

Op school en in de buurt heeft ze handtekeningen opgehaald om Boran vrij te krijgen. Gisteren stuurde ze de handtekeningen samen met een brief en foto aangetekend naar Koningin Beatrix en prinses Maxima waarin ze haar verhaal vertelt en eindigt met de noodkreet om haar en Boran alsjeblieft te helpen. Vanmiddag als de school uit is houdt Amber samen met een groot deel van haar klas om 13.30 uur een protestactie om Boran vrij te krijgen voor de rechtbank (Sluissingel 20) van Breda.

Negen weken geleden werd Boran in beslag genomen en van huis gehaald door acht politieagenten. Een paar dagen daarvoor had er door een schrikreactie van de hond een licht bijtincident plaatsgevonden. Sindsdien heeft Amber en haar familie niets meer van Boran gehoord, ook niet na herhaalde verzoeken om te weten te komen hoe het met hem gaat. De familie mag Boran niet opzoeken. Amber slaapt daardoor slecht en heeft last van concentratieproblemen omdat ze Boran erg mist.

Boran zit al die tijd in een kennel van justitie opgesloten. Pas na zes weken van opsluiting is er een hondengedragsdeskundige gekomen die in opdracht van justitie een MAG-test afnam bij Boran. Uit het testrapport blijkt dat Boran voor het enige onderdeel van de test dat bij hem werd afgenomen; het testonderdeel met de pop, met succes slaagde. Voor Amber is het daarom niet te begrijpen waarom Boran niet weer thuis is en dat de hondengedragsdeskundige in zijn testrapport aan justitie adviseert Boran te doden. Boran is voor Amber altijd heel lief geweest en ook gedroeg hij zich sociaal in zijn omgeving en tegen andere honden.

Amber is niet de enige die het niet snapt: voor een ieder die het testrapport inziet is het zonneklaar dat de hondendeskundige zeer ondeskundig gehandeld heeft. Ook de bekende hondengedragsdeskundige Martin Gaus en dierenbeschermingsorganisaties delen dit oordeel. Het O.M. weigert echter halsstarrig om Boran een tweede test af te nemen onder normale omstandigheden - niet in een kennel met blaffende honden. Justitie lijkt niet te beseffen wat ze behalve Boran, ook Amber en haar ouders aandoet. Het gezin raakt hierdoor volledig psychisch ontwricht. Veel hondenliefhebbers die gehoord hebben over Boran, vrezen dat dit in de toekomst ook hun hond en hun gezin kan overkomen.

De drie dierenbeschermingsorganisaties die zich het lot van Boran en het gezin hebben aangetrokken zijn onlangs daarom een petitie op www.axci.nl gestart als protest tegen de nieuwe regeling voor agressieve honden die minister Verburg per 1 januari 2009 wil invoeren.





Comit? Dierennoodhulp