Failliet gaan: een behoefte in Belgie
Moedwillige ondergang van een oude winkel formule
BELGIE, 20080714 -- In Belgie is het mogelijk legaal een bedrijf van de eigenaren te ontnemen, met medewerking van de staat. Dat er daarbij 100 banen verloren gaan, wordt als bijzaak gezien. Zelfs indien de hoogste rechter dit veroordeelt, kan een lagere rechter nog zijn eigen zin doordrijven. Dit is de winkelketen SuperConfex overkomen. Nederlandse aandeelhouders zien ruim 2 miljoen euro in rook opgaan en praten over pure diefstal, waar de staat aan meewerkt. Reden is de vreemde wetgeving in Belgie, die regelt dat indien een bedrijf failleert, er voor de werknemers een grote pot geld klaar staat. Sommigen kunnen rekenen op meer dan 100.000,00 euro aan vergoedingen.
SuperConfex werd in de jaren zestig opgericht door de Macintosh groep om de teruglopende werkgelegenheid in de Belgische en Nederlandse mijnen wat te kunnen opvangen. Er was, tot eind jaren negentig,een uitstekend rendement, maar de formule werd teveel gekopieerd en de laatste jaren als ouderwets ervaren. Van 2000 t/m 2004 werd door Macintosh een verlies geleden van 31 miljoen euro. Uitzicht op winst werd niet meer gezien en totale sluiting en ontslag van ongeveer 750 personeelsleden was aan de orde. In België ging het om 43 winkels met ongeveer 400 betrokken personeelsleden.
C&A heeft - in 2005 - 20 winkels gekocht en een groepje Nederlandse ondernemers kocht de resterende 22 winkels. Deze betaalden 2 miljoen euro voor de Super Confex winkels en brachten deze onder bij de hiervoor speciaal opgerichte SuperBeheer N.V. Deze N.V. heeft op haar beurt voor de feitelijke exploitatie Superconfex België opgericht. De beheergroep had een eigen vermogen van 5 miljoen euro.
Er werd voor de exploitatie van de winkels, in Belgie, een eigen distributiecentrum en kantoor gekocht. Totaal werkten er eind 2005 zo'n 200 mensen.
Door de beheergroep is een lening verstrekt aan SC van ongeveer 2.000.000,00 euro en door Dexia bank werd een bedrag van 500.000,00 euro krediet verstrekt. Met de exploitatie van de SC winkels werdin het eerste jaar, ondanks alle mogelijke bezuinigingen en besparingen, een verlies geleden van ruim drie miljoen euro. Dexia trok na het bekend worden van deze cijfers, in begin augustus 2006, het komplete bedrag van lening van de een op de andere dag terug. Op dat moment was SC ten dode opgeschreven.
Er werd al in augustus 2006 een aantal overnamekandidaten gevonden voor totaal 12 winkels. Kopers waren C&A en VOGELE. Totaal werden er 11 winkels en ongeveer 100 arbeidsplaatsen aan deze bedrijven overgedragen.
In Juli/augustus werd het bedrijf benaderd door de heer Dirk Bron (oud directeur/oprichter van de Nederlandse AKTIE SPORT), met de vraag de resterende winkels aan hem te verkopen. Na overleg met OR en de vakbonden werd ook deze overname goedgekeurd. Zijn plan was er een geheel nieuwe formule van te gaan maken, MEGA SPORT. OR en vakbonden waren het eens met de beslissing om de aandelen SC aan Bron te verkopen, maar niet om al de winkels erbij te betrekken.
Zijn plan was om de schuld positie af te kopen om zodoende een komplete onderneming voor weinig geld in handen te kunnen krijgen. Eind augustus is dit notariëel vastgelegd.
Het resterende plan was om in een zeer afgeslankte vorm met de laatste 6 winkels door te gaan als SuperDiscount. Er werd hiervoor een nieuwe formule bedacht, wekelijks was er overleg met OR en vakbonden en door alle betrokken partijen werd constructief gewerkt om ontslagen te voorkomen.
De bedoelingen waren duidelijk. Bron zou nieuw geld in de SC winkels investeren. Al begin september bleek echter dat Bron zijn afspraken niet nakwam. Er kwamen vrijwel geen nieuwe goederen, laat staan nieuw geld.
Bij gebreke van nakoming en verdere interesse door Bron, werd door de nieuw aangestelde directie en met volmacht van Bron, zo goed mogelijk de zaken in goede banen geleid en een plan geschreven voor het aanvragen van een gerechtelijk akkoord, met de verwachting, dat binnen een jaar de zaak weer gezond kon zijn. Ook de OR en vakbonden hebben de instemming hiervoor gegeven.Op 22 november werd alles aangevraagd, doch dezelfde dag kwam er een complete overval op het hoofdkantoor.
Er kwamen twee advocaten, de heren L.Plessers en J.de Chaffoy,in opdracht van de Rechtbank te Turnhout met een overmacht aan politie binnen vallen. Onbeschoft werd iedereen ontslagen en/of weggestuurd, het management werd zeer discriminerend behandeld en gesommeerd om mee te gaan. Telefoons werden afgenomen en auto's in beslag genomen. Iedereen werd bruut en uiterst grof behandeld. Dit soort actie kunnen alleen in Rusland of een Afrikaans binnenland. Het komplete (moeder) bedrijf werd gewoon gestolen van de eigenaren/bestuurders.
Verantwoordelijk Gedelegeerd bestuurder van SC was de heer Bron, deze was echter bij de inval niet op kantoor.
Op onprettige wijze hebben de advocaten laten merken hoe zij een hekel hebben aan Nederlanders. Op diverse manieren werd gedreigd en getracht het moeder bedrijf onder druk gezet om extra geld te verstrekken, terwijl er ruim voldoende gelden op de bankrekeningen stonden.
Dezelfde dag nog werd in de Belgische en Nederlandse pers geschreven dat er door de directie voor 900.000,00 was gefraudeerd. Dat dit later een aperte onjuistheid bleek, werd nergens meer vermeld.
Het bedrijf werd ontvreemd, het personeel naar huis gestuurd, nieuwe sloten op de eigendommen geplaatst. De advocaten hebben de zelfde week nog het faillissement van Super Confex en Super Discount aangevraagd en bij gebrek aan verdediging werd dit ook direct uitgesproken.
Van de 200 personeelsleden zijn er door deze onrechtmatige actie, ongeveer 100 personen ontslagen. Dit terwijl met de vakbonden alles prima was overeengekomen. Door de rigide opstelling van advocaten en overheid werd dit als bijzaak gezien. Het bedrijf werd gestolen, bestuurders beschuldigd van fraude omdat zij niet nog meer geld in SuperConfex wilden steken.
Pas op 24 mei 2007 blijkt, na instellen van hoger beroep door de aandeelhouders, dat deze actie onjuist was. Het onterecht uitgesproken faillissement werd in hoger beroep vernietigd.
Er was helemaal geen schuld bij SuperDiscount, ook niet bij het personeel en belastingdienst. Het moeder bedrijf had een eigen vermogen van ruim 2 miljoen. Maar doordat het personeel nu zes maanden werkeloos thuis had gezeten waren er nu wel schulden. Ook de huren waren zonder inkomsten opgezegd. Toen werd er weer faillissement aangevraagd en verkregen.
De Belgische staat en in het bijzonder de aangestelde advocaten, zijn voor dit debacle ,door de rechtbank te Antwerpen, verantwoordelijk gesteld. De advocaten blijven echter het bedrijf bezet houden en kunnen straffeloos het geld van de bankrekening opdeclareren. Zij doen er nu alle moeite voor onder hun verantwoordelijkheden uit te komen. Het distributie centrum en de kantoren staan al bijna twee jaar ongebruikt, nog kompleet met intussen 'uit de mode' voorraden gevuld. Hoe het verder moet, dat weet niemand in dit stuurloze Belgie.