Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC)

Persbericht, 2 juli 2008

Houtdichtheid verklaart geluidskwaliteit van meesterviolen

Dat het mogelijk is om met medische apparatuur klassieke muziekinstrumenten te bestuderen, bewijst dr. Berend Stoel van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC). Samen met een befaamde vioolbouwer uit de VS legde hij klassieke violen, waaronder enkele van Stradivarius, in een CT-scanner. De homogeniteit in de dichtheden van het hout waarvan de klassieke violen zijn gemaakt, blijkt, in vergelijking met moderne violen, hun superieure geluid te kunnen verklaren. De resultaten worden op 2 juli in PloS ONE gepubliceerd.

Kenners zijn gefascineerd door het feit dat klassieke Cremonese violen van beroemde meesters als Stradivarius (1644 - 1737) en Guarneri del Gesu (1698 - 1744) nu nog steeds ongeëvenaard zijn in hun klankexpressie en draagkracht. 300 jaar van technologische ontwikkelingen hebben geen substantiële verbetering kunnen brengen bij het benaderen van de prestaties van de klassieke Cremonese vioolbouwers. Het ligt voor de hand een verklaring hiervoor te zoeken in de materiaaleigenschappen van het hout, waarvan deze violen gemaakt zijn. Tot nu toe was het echter onmogelijk om dit te bestuderen zonder gevaar voor beschadiging aan deze instrumenten, waarvan de waarde op enkele miljoenen euro's wordt geschat.

Een bijzondere samenwerking tussen het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) en Terry Borman, vioolbouwer in de Verenigde Staten, zorgt nu voor nieuw inzicht. In de onderzoeksgroep voor medische beeldverwerking (het LKEB van de afdeling Radiologie), ontwikkelde dr. Berend Stoel enkele jaren geleden in nauwe samenwerking met longarts dr. Jan Stolk, een computerprogramma dat longdichtheden van emfyseempatiënten berekent uit Computer Tomografische (CT) scans, om zodoende de werking van bepaalde behandelingen te kunnen aantonen.

Gebaseerd op zijn kennis op het niet-invasief meten van longdichtheden, ontwierp Stoel in zijn vrije tijd een nieuw computerprogramma om ook houtdichtheden met CT-scans te kunnen bestuderen. Vervolgens scande hij samen met Terry Borman in New York vijf Cremonese en zeven hedendaagse violen in het Mount Sinai ziekenhuis en analyseerden de houtdichtheden.

De gemiddelde houtdichtheid van de klassieke en hedendaagse violen blijkt niet significant te verschillen, wel zijn er in de oude violen significant minder schommelingen in deze dichtheid tussen de jaarringen. Omdat schommelingen in de houtdichtheid de trillingsefficiëntie, en daarmee de geluidsproductie, beïnvloeden, zou deze ontdekking de superioriteit van deze violen kunnen verklaren. Dit inzicht biedt nieuwe mogelijkheden om de geluidskwaliteit van deze klassieke violen te evenaren, zo concluderen de onderzoekers in PLoS ONE.