Europese beoordeling van waterkwaliteit is te omslachtig
De beoordelingen van de waterkwaliteit van het oppervlaktewater in Europa door experts zijn tijdrovend en duur. Onderzoekers van Wageningen Universiteit publiceren deze week in Basic and Applied Ecology resultaten van een omvangrijk onderzoek waarin ze met collega's uit negen andere EU-landen laten zien dat de beoordeling van de waterkwaliteit verrassend veel eenvoudiger kan.
De Europese Unie schrijft voor dat het oppervlaktewater in 2015 in alle lidstaten een goede kwaliteit moet hebben. Om vast te stellen wat 'goed' is, zijn er gedetailleerde beoordelingssystemen ontwikkeld gebaseerd op lijsten met gewenste en ongewenste plant- en diersoorten.
Het doel van de waterkwaliteitsbeoordeling van de Europese Unie is om aquatische ecosystemen en daarmee verband houdende ecosystemen en gebieden, voor verdere achteruitgang te behoeden. Bovendien wil de EU zo duurzaam gebruik van water bevorderen en het aquatisch milieu verbeteren en een verhoogde bescherming bieden.
Naar de mening van de onderzoekers is het probleem van de topzware beoordelingsaanpak, dat die nu het overgrote deel van de tijd van experts in de betrokken landen in beslag dreigt te nemen. De onnodig ingewikkelde procedures om problemen op te sporen gaan ten koste van capaciteit die nodig is om de problemen op te lossen.
Het internationale team van onderzoekers verzamelde gegevens van 86 verschillende meren uit Europa en vroeg experts een oordeel over de ecologische kwaliteit van de betreffende meren te vellen. Uit de analyse blijkt dat voor de meren helderheid van het water even goed het oordeel van de experts voorspelt als de gecompliceerde beoordelingsmodellen gebaseerd op lijsten van soorten. Dat lijkt vreemd maar is volgens de onderzoekers Edwin Peeters en Marten Scheffer van Wageningen Universiteit goed te verklaren. Volgens Peeters is de helderheid in de bestudeerde ondiepe meren een goede indicator van de algehele toestand van het ecosysteem. 'Het idee dat er zoveel informatie nodig is om de kwaliteit te beoordelen is een wijdverbreide misvatting.' Maar dat ligt anders als het gaat om de vraag hoe de ecologische kwaliteit het best hersteld kan worden. Volgens de onderzoekers is voor het uitstippelen van een goede beheersstrategie diep inzicht nodig in het functioneren van het ecosysteem.